Μεταβολές των αερίων αίματος μετά από χειρουργική διόρθωση κηλών των κοιλιακών τοιχωμάτων

Abstract

Abdominal wall hernia repair surgery is one of the most common procedures performed worldwide. Apart from the aesthetic effect that has on human body, it also leads to an increase of the intra-abdominal pressure in the immediate postoperative period, which tends to get normalized in the later postoperative period. The aim of our project is to study the arterial blood gas changes that occur due to the intra-abdominal pressure difference and its consequent effects on the respiratory mechanics, given the fact that all other parameters are standardized.Fifty patients with inguinal hernia were studied (37 men and 13 women), as well as 36 patients with umbilical hernia (15 men and 21 women), and finally 30 patients with postoperative hernia (10 men and 20 women). Among them, 31 patients underwent to emergency operation (13 men and 18 women), and 85 patients were operated electively (49 men and 36 women). Hernia sac content was omentum and intestine. All patients were operated under general anesthesia with endotracheal intubation, for abdominal wall hernia of medium or large size (containing omentum and part of intestine), were with normal temperature during sampling, and the use of analgesics and fluids was standardized. Pain was scored in the scale of 0-10 (0=no pain, 10=severe pain), yet no patient suffered and their score was 0-3. There was minimal blood loss and no patient was in need of transfusion during the surgery or postoperatively. Anaesthesia parameters were uniformly applied to all patients . Arterial blood sampling was performed, with the patients being in the open air, from the radial artery with a 26G needle in a 2.5ml heparinized syringe and analysis was done in a Roche OMNI-S blood gas analyzer. Timing of arterial blood gas sampling was performed preoperatively the day before surgery (11.00-12.00 a.m.), the 1st postoperative day (8.00-9.00 a.m.) and the 8th postoperative day when patients came for the follow up and the removal of the sutures (10.00-12.00 a.m.), and it was standardized for all patients. Patients suffering from severe respiratory diseases were excluded, as well as patients with compromised cardiovascular function (under treatment for heart failure, arrhythmias and coronary syndromes), in order to avoid false negative or false positive results. As a result, the patients participating in this study fall under ASA1 and ASA2 categories. Variables recorded in our database were: arterial blood gases (pH, pO2, pCO2, HCO3, SO2, BE), gender, age, ex operations, diabetes, hypertension, alcohol abuse, hernia size and the emergency status of the operation. Statistical analysis used for measurements of blood gas changes was paired samples t-test and the normality of the distributions was checked with Kolmogorof – Smirnov test.In our series, we observed that pH value ranged from statistically not significant to statistically very significant presenting a mean increase of 0,4% on 1st and 8th postoperative day. pO2 value ranged from statistically not significant to statistically very significant, presenting an increase of 2,54% on 1st postoperative day, 4,8% on 8th postoperative day and 2,28% between 1st and 8th postoperative day. pCO2 value ranged from statistically not significant to statistically very significant presenting a decrease from 7,74% to 10,31% on 1st and 8th postoperative day, and an increase of 3% between 1st and 8th postoperative day. HCO3 value ranged from statistically not significant to statistically very significant presenting a decrease of 2,96% and 1% on 1st and 8th postoperative day and an increase of 1,98% between 1st and 8th postoperative day. SO2 value ranged from statistically not significant to statistically very significant presenting an increase of 0,33% and 0,83% on 1st and 8th postoperative day. Base excess value ranged from statistically not significant to statistically very significant presenting an increase of 22,65% on 1st postoperative day, 44,84% on 8th postoperative day and 26,625% between 1st and 8th postoperative day. According to our study, the difference of the intra-abdominal pressure that occurs postoperatively, after abdominal wall hernia repair surgery, has consequent effects on the respiratory mechanics and leads to arterial blood gas changes, given the fact that all other parameters are standardized. In our series, we observed that on the 1st postoperative day pH increased (0,44%), pO2 increased (2,54%), pCO2 decreased (10,31%), HCO3 decreased (2,96%), SO2 increased (0,33%), BE increased (22,65%). In the 8th postoperative day pH increased (0,4%), pO2 increased (4,8%), pCO2 decreased (7,74%), HCO3 decreased (1%), SO2 increased (0,83%), BE increased (44,84%). The changes observed between 1st and 8th postoperative day were: pH had no noticeable change, pO2 increased (2,28%), pCO2 increased (3%), HCO3 increased (1,98%), SO2 increased (0,5%), BE increased (26,625%).

Η πλαστική αποκατάσταση των κηλών του κοιλιακού τοιχώματος αποτελεί μια από τις συχνότερα πραγματοποιούμενες επεμβάσεις παγκοσμίως. Εκτός του αισθητικού αποτελέσματος, η αποκατάσταση έχει ως αποτέλεσμα μια αύξηση της ενδοκοιλιακής πίεσης την άμεση μετεγχειρητική περίοδο, η οποία τείνει να επανέλθει στα φυσιολογικά επίπεδα κατά την απώτερη μετεγχειρητική περίοδο. Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η μελέτη των μεταβολών των αερίων αίματος που επέρχονται λόγω της διαφοράς στην ενδοκοιλιακή πίεση και της επακόλουθης μεταβολής της αναπνευστικής λειτουργίας, όταν όλοι οι άλλοι παράγοντες που ενδεχομένως θα μπορούσαν να μεταβάλλουν τις υπό μελέτη μεταβλητές διατηρούνται σταθεροί και ίδιοι για όλους τους ασθενείς που συμμετείχαν στη μελέτη. Μελετήθηκαν 50 ασθενείς με βουβωνοκήλη (37 άνδρες και 13 γυναίκες), 36 ασθενείς με ομφαλοκήλη (15 άνδρες και 21 γυναίκες) και 30 ασθενείς με μετεγχειρητική κήλη (10 άνδρες και 20 γυναίκες) που υπεβλήθησαν σε πλαστική αποκατάσταση κηλών κοιλιακού τοιχώματος μετρίου ή αυξημένου μεγέθους (με περιεχόμενο κηλικού σάκου επίπλουν και τμήμα εντέρου), υπό γενική αναισθησία με ενδοτραχειακή διασωλήνωση. Όλοι οι ασθενείς ήταν νορμοθερμικοί και ανώδυνοι, η χορήγηση υγρών και αναλγητικών ήταν προκαθορισμένη και ίδια για όλους τους συμμετέχοντες. 31 ασθενείς (13 άνδρες και 18 γυναίκες) χειρουργήθηκαν εκτάκτως ενώ οι υπόλοιποι υπεβλήθησαν σε προγραμματισμένη πλαστική αποκατάσταση κήλης. Διεγχειρητικά παρατηρήθηκε ελάχιστη απώλεια αίματος και κανένας ασθενής δεν χρειάστηκε μετάγγιση μετεγχειρητικά. Οι παράμετροι της αναισθησίας ήταν ίδιες για όλους τους ασθενείς. Από την συγκεκριμένη μελέτη αποκλείστηκαν οι ασθενείς με νοσήματα αναπνευστικού συστήματος, με καρδιαγγειακά νοσήματα καθώς και οι ασθενείς υπό αγωγή με β αναστολείς. Οι μεταβολές των αερίων αίματος μελετήθηκαν προεγχειρητικά (control group – 11.00-12.00π.μ.), την 1η μετεγχειρητική ημέρα (08.00-09.00π.μ.) και την 8η μετεγχειρητική ημέρα, όταν οι ασθενείς προσέρχονταν για την αφαίρεση των ραμμάτων (10.00-12.00π.μ.), και οι συνθήκες λήψης των δειγμάτων ήταν προκαθορισμένες και ίδιες για όλους τους ασθενείς. Η λήψη του δείγματος αρτηριακού αίματος έγινε από την κερκιδική αρτηρία με βελόνη 26G σε ηπαρινισμένη σύριγγα 2,5ml και η ανάλυσή του πραγματοποιήθηκε σε αναλυτή αερίων αίματος Roche OMNI-S. . Οι μεταβλητές του πρωτοκόλλου της μελέτης ήταν η ηλικία, το φύλο, το επείγον του χειρουργείου, το μέγεθος της κήλης, προηγούμενα χειρουργεία, σακχαρώδης διαβήτης, αρτηριακή υπέρταση, κατανάλωση αλκοόλ και τα αέρια αίματος (pO2, pCO2, pH, BE, SO2, HCO3). Η στατιστική δοκιμασία που εφαρμόστηκε για τις μετρήσεις των μεταβολών των αερίων αίματος είναι η t test κατά ζεύγη και η κατανομή των μεταβλητών ελέγχθηκε με τη μέθοδο Kolmogorof – Smirnov .Η μεταβολή του pH ήταν από στατιστικά ασαφής στο επίπεδο του 10% έως στατιστικά πολύ σημαντική στο επίπεδο του 0,1%, παρουσιάζοντας μια μέση αύξηση 0,4% την 1η και την 8η μετεγχειρητική ημέρα. Η μεταβολή του pO2 ήταν από στατιστικά ασαφής(10%) έως στατιστικά πολύ σημαντική (0,1%), με αύξηση κατά 2,54% την 1η μετεγχειρητική ημέρα, 4,8 % την 8η μετεγχειρητική ημέρα, και 2,28% μεταξύ 1ης και 8ης μετεγχειρητικής ημέρας. Η μεταβολή του pCO2 ήταν από στατιστικά ασαφής(10%) ως στατιστικά πολύ σημαντική (0,1%), με μείωση από 7,74% έως 10,31% την 1η και την 8η μετεγχειρητική ημέρα, ενώ αυξήθηκε κατά 3 % μεταξύ 1ης και 8ης μετεγχειρητικής ημέρας. Η μεταβολή του HCO3 ήταν από στατιστικά ασαφής (10%) έως στατιστικά πολύ σημαντική (0,1%), με μείωση από 1 % έως 2,96% την 1η και την 8η μετεγχειρητική ημέρα, και αύξηση κατά 1,98% μεταξύ 1ης και 8ης ημέρας. Η μεταβολή του SO2 ήταν από στατιστικά ασαφής (10%) έως στατιστικά πολύ σημαντική (0,1%) με αύξηση κατά 0,33% έως 0,83 % την 1η και την 8η μετεγχειρητική ημέρα και κατά 0,5% μεταξύ 1ης και 8ης μετεγχειρητικής ημέρας. Όσον αφορά το έλλειμμα βάσης, η μεταβολή του ήταν από στατιστικά ασαφής (10%) έως στατιστικά πολύ σημαντική (0,1%), με αύξηση 22,65% την 1η μετεγχειρητική ημέρα, και αύξηση κατά 44,84% την 8η μετεγχειρητική ημέρα και 26,625% μεταξύ 1ης και 8ης μετεγχειρητικής ημέρας.Σύμφωνα με τη μελέτη μας, η διαφορά στην ενδοκοιλιακή πίεση που επέρχεται κατά την μετεγχειρητική περίοδο μετά από αποκατάσταση των κηλών του κοιλιακού τοιχώματος, και της επακόλουθης προσαρμοστικής μεταβολής της αναπνευστικής λειτουργίας, έχει ως επακόλουθο μεταβολές στα αέρια αίματος των ασθενών, όταν όλες οι άλλες παράμετροι που ενδεχομένως θα μπορούσαν να τα επηρεάσουν διατηρούνται σταθερές. Παρατηρήθηκε ότι κατά την 1η μετεγχειρητική ημέρα το pH αυξήθηκε (0,44%), το pO2 αυξήθηκε (2,54%), το pCO2 μειώθηκε (10,31%), το HCO3 μειώθηκε (2,96%), το SO2 αυξήθηκε (0,33%), το BE αυξήθηκε (22,65%). Κατά την 8η μετεγχειρητική ημέρα το pH αυξήθηκε (0,4%), το pO2 αυξήθηκε (4,8%), το pCO2 μειώθηκε (7,74%), το HCO3 μειώθηκε (1%), το SO2 αυξήθηκε (0,83%), το BE αυξήθηκε (44,84%). Οι παρατηρηθείσες μεταβολές μεταξύ 1ης και 8ης ημέρας ήταν: το pH δεν μεταβλήθηκε, το pO2 αυξήθηκε (2,28%), το pCO2 αυξήθηκε (3%), το HCO3 αυξήθηκε (1,98%), το SO2 αυξήθηκε (0,5%), το BE αυξήθηκε (26,625%).