ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΧΩΡΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΣΤΗΝ ΠΡΩΙΜΗ ΑΡΧΑΙΚΗ ΛΥΡΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ

Abstract

The book examines the modes in which archaic lyric poets represented and often juxtaposed spatial and temporal co-ordinates of past myth and present “reality.” More specifically, it focuses on the poetic mechanisms that allowed for the creation of a peculiar lyric type of myth-fashioning (for which the term mutho-plasia is suggested) vis-à-vis the epic type of myth-making (mutho-poiia). It is argued that lyric myth-fashioning restructures and generalizes experiences, representing them poetically as part of a vivid actuality. Grounded in the spatio-temporal co-ordinates of here and now, archaic lyric poetry models a “reality” that constructs a common imaginary to be shared between a typical first-person lyric speaker and an audience. Detailed readings of the poetry of Alcman, Archilochus, Sappho, Alcaeus, and Ibycus explore variations of such lyric myth-fashioning that ultimately shape a distinctive lyric sunthesis tôn pragmatôn (arrangement of events), the phrase Aristotle uses in his Poetics as a definition of muthos.

ΚΥΡΙΟΙ ΣΤΟΧΟΙ ΤΗΣ ΔΙΑΤΡΙΒΗΣ ΕΙΝΑΙ: Α) Ο ΕΝΤΟΠΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΗ ΤΩΝ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΩΝ ΤΡΟΠΩΝ ΜΕ ΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ ΟΙ ΑΡΧΑΙΚΟΙ ΛΥΡΙΚΟΙ ΠΟΙΗΤΕΣ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΣΑΝ ΤΟ ΜΥΘΟΛΟΓΙΚΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΣΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΒΙΟ ΚΑΙ ΑΝΑΠΑΡΕΣΤΗΣΑΝ ΠΟΙΗΤΙΚΑ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΧΩΡΟΧΡΟΝΙΚΗ ΣΤΙΓΜΗ, ΤΟ HIC ET NUNC, ΚΑΘΩΣ ΕΠΙΣΗΣ ΚΑΙ Η ΑΝΙΧΝΕΥΣΗ ΤΩΝ ΜΗΧΑΝΙΣΜΩΝ ΜΕ ΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ Η ΧΩΡΟΧΡΟΝΙΚΗ ΣΥΝΙΣΤΩΣΑ ΕΠΕΔΡΑΣΕ ΣΤΗΝ ΙΔΙΟΤΥΠΗ ΜΟΡΦΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΛΥΡΙΚΟΥ ΠΟΙΗΜΑΤΟΣ. Β) Α ΑΝΑΔΕΙΞΗ ΤΟΥ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΟΥ ΡΟΛΟΥ ΤΗΣ ΧΩΡΟΧΡΟΝΙΚΗΣ ΣΥΝΙΣΤΩΣΑΣ, ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΕΝΤΟΠΙΣΘΕΙ, ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΠΙΜΕΡΟΥΣ ΑΠΟΚΛΙΣΕΙΣ ΤΩΝ ΛΥΡΙΚΩΝ ΕΙΔΩΝ, Η ΚΟΙΝΗ ΒΑΣΗ, ΠΑΝΩ ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΑΡΧΑΙΚΟΥ ΛΥΡΙΣΜΟΥ ΩΣ ΠΟΙΗΤΙΚΟ ΓΕΝΟΣ. Η ΔΙΑΤΡΙΒΗ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΙ ΑΝΑΛΥΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΤΩΝ ΕΚΤΕΝΕΣΤΕΡΩΝ ΣΩΖΟΜΕΝΩΝ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΠΟΙΗΤΩΝ ΑΛΚΜΑΝ, ΑΡΧΙΛΟΧΟΣ, ΣΑΠΦΩ, ΑΛΚΑΙΟΣ, ΙΒΥΚΟΣ ΚΑΙ ΣΥΖΗΤΗΣΗ, ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΙΣΜΑ ΤΟΥ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΥ ΘΕΜΑΤΟΣ, ΤΩΝ ΠΙΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΚΩΝ ΣΗΜΕΙΩΝ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΤΟΥΣ. ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ, ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΔΙΑΦΑΝΕΙ Η ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΤΩΝ ΛΥΡΙΚΩΝ ΣΥΝΘΕΜΑΤΩΝ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΕΝΝΟΙΟΛΟΓΙΚΑ ΕΡΓΑΛΕΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΕΡΓΟ "ΠΕΡΙ ΠΟΙΗΤΙΚΗΣ" ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ.