Ορθοδοξία και δύση στην πνευματική παράδοση της Ρουμανίας: οι προτεσταντικές θεολογικές διαμάχες κατά τον ΙΖ΄αιώνα

Abstract

I wanted to explore the subject of my research, having in mind, on the one hand, the spiritual tradition of the Romanians, and on the other hand, the attempts at proselytism and the echoes of Western propagandas - especially the Protestant one - as well as the theological debates that arose and in which Romanian theologians and scholars participated, directly or indirectly, in the XVII century, together with Greek, Slav, etc., theologians and scholars. The treatment of the subject entailed three axes of research [1. the presentation of the Romanian phenomenon from its beginning (the birth of the nation and the Christianisation of the Romanian people, the attitude and struggles of this people against the Ottomans, etc.; 2. the description of the political-ecclesiastical situation of the Romanians in the XVII century; 3. the presentation of the struggle that the Romanians together with the Greeks, Slavs, etc., had for the defense of Orthodoxy], which are complimentary to each other. Someone could draw from what has been presented a multitude of conclusions, such as: 1) characteristic elements of the Romanian spirituality in the early times of Modernism, 2) the impact of this spirituality of the XVII century, 3) the cooperation of the Slav, Greek, Georgian, Romanian and Arab elements in a unity of faith beyond the limits of nationalism, etc. I used many methods of research as the analytical, the comparative, etc.

Επιθύμησα να διαπραγματευθώ το θέμα έχοντας υπ' όψιν, αφ' ενός, την πνευματική παράδοση των Ρουμάνων, και αφ' ετέρου, τις προσπάθειες προσηλυτισμού και τις απηχήσεις των δυτικών προπαγάνδων, κυρίως της προτεσταντικής, καθώς και τις θεολογικές διαμάχες οι οποίες προέκυψαν και στις οποίες συμμετείχαν άμεσα η έμμεσα Ρουμάνοι θεολόγοι και λόγιοι σε συνεργασία με Έλληνες, Ρώσους κ.α. λογίους και θεολόγους από όλο τον ορθόδοξο κόσμο, ιδιαίτερα κατά τον ΙΖ' αιώνα. Η διαπραγμάτευση του θέματος επέβαλε τρεις άξονες έρευνας [1. η παρουσίαση του ρουμάνικου φαινομένου από τις αρχές του (η εθνογένεση, ο εκχριστιανισμός του ρουμάνικου λαού, η στάση και οι αγώνες αυτού) του λαού έναντι των Οθωμανών κ. α.)˙ 2. η περιγραφή της πολιτικο-εκκλησιαστικής καταστάσεως των Ρουμάνων κατά τον ΙΖ' αιώνα˙ 3. η παρουσίαση του αγώνα υπερασπίσεως της ορθόδοξης πίστεως που διεξήχθη από τους Ρουμάνους μαζί με τους Έλληνες, Σλάβους κ.α.], που είναι συμπληρωματικοί μεταξύ τους. Πλήθος συμπερασμάτων μπορεί να διαπιστώσει εκείνος που μελετά αυτά που εκτέθηκαν, όπως: 1) χαρακτηριστικά στοιχεία της ρουμανικής πνευματικότητας στις αρχές του Νεωτερισμού, 2) τις συνέπειες αυτής της πνευματικότητας του ΙΖ' αιώνα, 3) τη συνεργασία σλαβικών, ελληνικών, γεωργιανών, αραβικών και ρουμανικών παραγόντων, σε μία ενότητα πίστεως πέρα από τα όρια του έθνοφυλετισμού κ.λπ. Χρησιμοποίησα πολλές μεθόδους, όπως την αναλυτική, τη συγκριτική κ.α.