Μελέτη των υποτροπών της χοριοειδικής νεοαγγείωσης της ωχράς κηλίδος μετά από φωτοπηξία με ακτίνες laser: συμβολή της icg

Abstract

For a long time, thermal laser Laser photocoagulation (TLP) was the treatment of choice for patients with exudative AMD. The laser treatment was performed directly on the CNV in order to destroy it. However, a high percentage of the treated patients presented recurrences of the CNV after the TLP treatment (25-50% within the first five years). The treatment of the recurrences of CNV is performed either by repetition of TLP, or more recently by photodynamic therapy (PDT). In our study, we prospectively studied 38 patients (40 eyes) with AMD presented with recurrent CNV after TLP. The study eyes were assigned to one of the two groups according to their treatment. PDT was performed according to the standard protocol. The follow-up time ranged from 9 months to 9 years. Results: The mean best-corrected visual acuity (VA) was statistically significantly lower compared to that of the baseline in both groups of the study. There were no statistically significant differences between the two groups with regard to the stabilization, improvement or decline of the best-corrected VA. As conclusion: According to our results TLP and PDT are equally ineffective for the treatment of recurrent CNV in patients with AMD

Η ανάπτυξη χοριοειδικής νεοαγγείωσης αποτελεί ως γνωστόν την πιο συχνή αιτία νομικής τύφλωσης στον αναπτυγμένο κόσμο. Στην προσπάθεια αντιμετώπισης της χοριοειδικής νεοαγγειακής βλάβης (CNV) επί εδάφους ηλικιακής εκφύλισης της ωχράς κηλίδας εφαρμόστηκαν διάφορες θεραπείες όπως η χρήση του θερμικού laser, η χειρουργική αφαίρεση της μεμβράνης, η φωτοδυναμική θεραπεία, οι αντιαγγειογεννητικοί παράγοντες. Το θερμικό laser αποτέλεσε μια από τις κύριες και πιο δοκιμασμένες θεραπευτικές επιλογές τις τελευταίες δεκαετίες. Σύντομα όμως διαπιστώθηκε ότι η ανάπτυξη υποτροπής της CNV αποτελεί το συχνότερο αίτιο αποτυχίας του θερμικού laser στην αντιμετώπιση της χοριοειδικής νεοαγγείωσης. Οι Bird AC και συν.125 αναφέρουν την ανάγκη επανάληψης του θερμικού laser σε ποσοστό 24% ενώ σε άλλη μελέτη οι Bird και Grey126 αναφέρουν υποτροπή σε ποσοστό 30% Οι J. Sorenson και συν.98 μελετούν το ποσοστό υποτροπής της χοριοειδικής μεμβράνης (CNV) μετά την εφαρμογή Krypton Laser. Στην αναδρομική αυτή μελέτη συμπεριλαμβάνονται 130 οφθαλμοί οι οποίοι πληρούσαν συγκεκριμένα κριτήρια εισόδου και αποκλεισμού από τη μελέτη. Το αναφερόμενο ποσοστό υποτροπής ήταν 39%. Περαιτέρω ανάλυση των δεδομένων της μελέτης έδειξε ότι δύο κυρίως παράγοντες επηρέαζαν την πιθανότητα υποτροπής: α) η απόσταση της μεμβράνης από το κεντρικό βοθρίο, και β) η χρώση της μεμβράνης. Σε μεμβράνες με απόσταση μικρότερη από 200 μm από το κεντρικό βοθρίο το ποσοστό υποτροπής ήταν 52%, σε αυτές με απόσταση από 200-375 μm το ποσοστό υποτροπής ήταν 42% και σε αυτές με απόσταση μεγαλύτερη από 375 μm ήταν 25%. Παρατηρήθηκε επίσης ότι η υποτροπή είχε την τάση να εμφανίζεται προς το κέντρο της ωχράς κηλίδας και η πιθανή εξήγηση του γεγονότος αυτού μπορεί να είναι είτε ο φόβος του θεραπευτή να πλησιάσει προς το κεντρικό βοθρίο είτε ανατομικοί και φυσιολογικοί λόγοι, π.χ. η υψηλότερου βαθμού χοριοειδική αγγειοβρίθεια κεντρικότερα. Η Mmacular Photocoagulation Study Group (MPS)102 μελετά τα συχνότητα των υποτροπών, το χρόνο επέλευσής τους, τις επιπτώσεις στην όραση και τους πιθανούς παράγοντες κινδύνου για την εμφάνιση υποτροπής. Στη μελέτη συμπεριλήφθηκαν 247 ασθενείς άνω των 50 ετών με οπτική οξύτητα μεγαλύτερη από 20/400. Χωρίς άλλη οφθαλμική νόσο να επηρεάζει την οπτική οξύτητα ή προηγούμενη φωτοπηξία ή άλλη θεραπεία στο συγκεκριμένο οφθαλμό...