Μελέτη του επιπολασμού της λοίμωξης από τον ιό της ηπατίτιδας C σε πληθυσμό εγκύων γυναικών και διερεύνηση της μετάδοσης του ιού από τη μητέρα στο παιδί

Abstract

The objective of this paper was assess the prevalence of anti-HCV and the rate of vertical transmission of hepatitis C virus in a random sample of pregnant women. 5.120 pregnant women attending the “Helena Venizelou” Maternity Hospital were screened for HCV antibodies by ELISA 2 and RIBA 2 methods. Anti-HCV positive women were also tested for anti-HIV antibodies and HCV RNA. Anti-HCV positive women together with an anti-HCV negative group were interviewed to collect epidemiological data. In 22 infants of 21 anti-HCV positive, anti-HIV negative mothers (1 set of twins), HCV RNA analyses by polymerase chain reaction (PCR) was performed on 3 blood samples from birth to 12 months of age (0,6,12 months). The overall anti-HCV prevalence in the pregnant women was 0,66% (34/5120). This figures is in agreement with the available data on blood donors in Greece and on healthy population in the Mediterranean area. HCV seropositivity is positively related by the transfusions and the drug abuse and negatively by the socioeconomical level. Regarding the risk factors identified in the study group, 11,8% of the anti-HCV positive women had received in the past a blood transfusion, and 11,8% at them were drug users. None of the known risk factors was identified in the 76.7% of the anti-HCV positive women. The risk of HCV vertical transmission in this study was relatively low (4,76%), probably because the sample was drawn from a low risk population. The risk of HCV vertical transmission in viremic women was higher, 7,69%. In conclusion, considering that: · HCV infection is a very serious public health issue worldwide. · The risk of HCV vertical transmission is low but non insignificant even in low-risk pregnant women. · In a considerable proportion of the anti-HCV positive women none of the known risk factors were present; We could propose that: · The prenatal anti-HCV screening to all pregnant women even those not in high-risk groups. · Infant screening born by anti-HCV positive, anti-HIV negative women could be limited in the anti-HCV detection after the first year of life. · Screening of infants born to viremic mothers should take place before their first birthday and be extend to HCV RNA detection.

Στην εργασία αυτή μελετήθηκε ο επιπολασμός της HCV λοίμωξης σε πληθυσμό εγκύων γυναικών στην Ελλάδα και διερευνήθηκε ο κίνδυνος της κάθετης μετάδοσης του ιού HCV. 5.120 έγκυες που προσήλθαν στο ΠΓΝ Μαιευτήριο «Έλενα Βενιζέλου», ελέγχθηκαν για την παρουσία αντι-HCV με τις μεθόδους ELISA 2 και RIBA 2. Οι αντι-HCV θετικές γυναίκες ελέγχθηκαν επίσης για την παρουσία HCV RNA και αντι-HIV. Οι 34 αντι-HCV θετικές και 1.466 αντι-HCV αρνητικές γυναίκες που αποτέλεσαν την ομάδα ελέγχου συμπλήρωσαν τυποποιημένο ερωτηματολόγιο για τη συλλογή επιδημιολογικών στοιχείων. Από τις 5.120 γυναίκες που ελέγχθηκαν οι 34 ήταν αντι-HCV θετικές (επιπολασμός 0,66%). Από τις 21 αντι-HCV θετικές μητέρες που συμμετείχαν στο δεύτερο μέρος της μελέτης, 13 ήταν HCV RNA θετικές. HCV RNA ανιχνεύθηκε μόνο σε ένα νεογνό το οποίο γεννήθηκε από HCV RNA θετική μητέρα και το οποίο αρνητικοποιήθηκε 6 μήνες μετά τη γέννηση. Στη συνέχεια 22 νεογνά που γεννήθηκαν από 21 αντι-HCV θετικές, αντι-HIV αρνητικές μητέρες, παρακολουθήθηκαν για ένα χρόνο. Στο διάστημα αυτό, τα νεογνά ελέγχθηκαν για αντι-HCV και HCV RNA με τη μέθοδο PCR τρεις φορές: στη γέννηση, έξι μήνες και δώδεκα μήνες μετά. Σε κανένα από τα παιδιά αυτά δεν ανιχνεύθηκε HCV λοίμωξη. Σ υ μ π ε ρ α σ μ α τ ι κ ά · Ο επιπολασμός της HCV λοίμωξης στο δείγμα πληθυσμού των εγκύων γυναικών που μελετήσαμε βρέθηκε 0,66%. Το ποσοστό αυτό έρχεται σε συμφωνία με τα αντίστοιχα ποσοστά που αναφέρονται στον υγιή πληθυσμό στο χώρο της Μεσογείου. Επίσης είναι στα ίδια επίπεδα με αυτόν του αιμοδοτικού πληθυσμού στην Ελλάδα (0,5-1,3%). · Από τη μελέτη των επιδημιολογικών στοιχείων προκύπτει ότι η HCV λοίμωξη σχετίζεται αρνητικά με το κοινωνικοοικονομικό επίπεδο και θετικά με τη χρήση ενδοφλέβιων ναρκωτικών και με το ιστορικό μετάγγισης αίματος. · Σχετικά με τους παράγοντες κινδύνου που εντοπίστηκαν στο δείγμα της μελέτης, χρήση ενδοφλέβιων ναρκωτικών έκανε το 11.8% των γυναικών, ιστορικό μετάγγισης είχε το 11,8% ενώ στο 76,4% δεν αναγνωρίστηκε κάποιος γνωστός παράγοντας κινδύνου. · Ο κίνδυνος της κάθετης μετάδοσης του HCV που προσδιορίσθηκε στη συγκεκριμένη μελέτη ήταν σχετικά χαμηλός (4.76%), γεγονός που αποδίδεται στο ότι ο μελετώμενος πληθυσμός δεν ήταν υψηλού κινδύνου (αντι-HIV αρνητικές). Ο κίνδυνος της κάθετης μετάδοσης στις γυναίκες με ιαιμία ήταν μεγαλύτερος και βρέθηκε 7.69%. Τελικά με δεδομένο ότι: · Η HCV λοίμωξη αποτελεί παγκόσμια ένα σοβαρό πρόβλημα της Δημόσιας Υγείας, · Ο κίνδυνος της κάθετης μετάδοσης του HCV είναι μεν μικρός αλλά υπαρκτός στις χαμηλού κινδύνου έγκυες γυναίκες και · Σε ένα μεγάλο ποσοστό των HCV θετικών γυναικών δεν ανευρίσκεται κανένας γνωστός παράγοντας κινδύνου, θα προτείναμε τα εξής: · Ο προγεννητικός αντι-HCV έλεγχος θα μπορούσε να εφαρμοστεί σε όλες τις έγκυες και όχι μόνο σε αυτές που ανήκουν στις ομάδες υψηλού κινδύνου. · Ο έλεγχος των νεογνών των αντι-HCV θετικών, αντι-HIV αρνητικών γυναικών θα μπορούσε να περιοριστεί στην αναζήτηση HCV αντισωμάτων μετά τον πρώτο χρόνο της ζωής τους. Συνετό θα ήταν ο έλεγχος των παιδιών των γυναικών με HCV ιαιμία, να γίνεται πιο νωρίς και πιο συχνά και να επεκτείνεται και στον προσδιορισμό HCV RNA.