Κοιλιακές αρρυθμίες και αντιοξειδωτικά φάρμακα: πειραματική μελέτη

Abstract

Εισαγωγή: Σκοπός τηs παρούσας μελέτης είναι να ελέγξει εάν ο συνδυασμός του αντιοξειδωτικού παράγοντα (ασκορβικού οξέος) και του σιδηροδεσμευτικού παράγοντα (δεσφερριοξαμίνης), μπορεί να προφυλάξει την επιρρέπεια του μυοκαρδίου σε κοιλιακές αρρυθμίες, που προκαλείται από το σύνδρομο ισχαιμίας και επαναιμάτωσης, καθώς και από τον συνδυασμό ισχαιμίας και αύξησης της Αρτηριακής Πίεσης. Μέθοδος: Χρησιμοποιήθηκαν 30 (τριάντα) πρόβατα (υπό γενική αναισθησία, ανοικτή θωρακοτομή). Το αρρυθμιολογικό μοντέλο που χρησιμοποιήθηκε βασίστηκε στην επαναιμάτωση και στον συνδυασμό ισχαιμίας και αύξησης πίεσης. Συγκεκριμένα καταγράφηκαν οι κοιλιακές αρρυθμίες (ΚΤ/ΚΜ) που προκλήθηκαν σε δύο φάσεις: α) κατά και 60min μετά την επαναιμάτωση του μυοκαρδίου (προηγήθηκε ισχαιμία 45min με απόφραξη του προσθίου κατιόντα) και β) για χρονική περίοδο 20min μετά από συνδυασμό νέας ισχαιμίας (απολίνωση προσθίου κατιόντα) και αύξησης της πίεσης (ενδοφλέβια χορήγηση μεταραμινόλης και/ή απόφραξη της ανιούσης αορτής). Το δεύτερο εφαρμόστηκε σε όσα πειραματόζωα επέζησαν της πρώτης φάσης. Για τον έλεγχο της αντιαρρυθμικής δράσης του Α, της Δ και του συνδυασμού τους, 10min πριν την επαναιμάτωση χορηγήθηκε ενδοφλέβια,, φυσιολογικός ορός σε 8/30 πρόβατα (ομάδα Ελέγχου:Ε), δεσφερριοξαμίνη: lgr σε 6/30 (ομάδα δεσφερριοξαμίνης: Δ), ασκορβικό οξύ : 1,5gr σε 8/30 (ομάδα ασκορβικού οξέος: Α) και συνδυασμός ασκορβικού οξέος και δεσφερριοξαμίνης σε 8/30 (ομάδα ασκορβικού οξέος και δεσφερριοξαμίνης: Α+Δ). Αποτελέσματα: Τα 8/8 πειραματόζωα της ομάδας Ε εμφάνισαν ΚΤ/ΚΜ (3/8 κατά την α φάση και 5/8 κατά την β). Τα 6/6 πειραματόζωα της ομάδας Δ εμφάνισαν ΚΤ/ΚΜ (3/6 κατά την α φάση και 3/6 κατά την β), ενώ 6/8 της ομάδας Α παρουσίασαν ΚΤ/ΚΜ (2/6 κατά την α και 4/6 κατά την β φάση). 3/8 πειραματόζωα της ομάδας Α+Δ εμφάνισαν ΚΤ/ΚΜ (2/3 κατά την α και 1/3 κατά την β φάση). Άρα, στην ομάδα ελέγχου (Ε) εμφάνισαν τελικά κοιλιακή ταχυκαρδία/μαρμαρυγή(ΚΤ/ΚΜ) 8/8 (100%) των πειραματοζώων, στην ομάδα με δεσφερριοξαμίνη (Δ) 6/6 (100%), στην ομάδα με ασκορβικό οξύ (Α) 6/8 (75%) και στην ομάδα με το συνδυασμό ασκορβικού οξέος-δεσφεριοξαμίνης (Α+Δ) 3/8 (37,5%). Η διαφορά στην πιθανότητα κοιλιακής ταχυκαρδίας/μαρμαρυγής μεταξύ των 4 ομάδων ήταν στατιστικά σημαντική (χ² = 11,134 με τη διόρθωση Yates, Ρ<0,009 για 3 βαθμούς ελευθερίας, εικόνα Α). Τα ποσοστά κοιλιακής ταχυκαρδίας/μαρμαρυγής στην ομάδα του συνδυασμού ασκορβικού οξέος-δεσφερριοξαμίνης (37,5%) ήταν σημαντικά (χ² = 4,654, Ρ<0,03 για ένα βαθμό ελευθερίας) χαμηλότερα από την ομάδα ελέγχου (100%), αλλά οι διαφορές από τις άλλες δύο ομάδες δεν ήταν στατιστικά σημαντικές. Συμπεράσματα: Η ομάδα με το συνδυασμό δεσφερ+ασκ υπήρξε περισσότερο από τις άλλες ομάδες ανθεκτική στην πρόκληση ΚΤ/ΚΜ παρά τις υψηλότερες τιμές αρρυθμιογόνων ερεθισμάτων (υψηλότερη μέγιστη ΣΑΠ) και τους ίδιους προκλητικούς χειρισμούς με τις άλλες ομάδες (απολίνωση, άρση της απολίνωσης, δεύτερη απολίνωση). Συνεπώς, ο συνδυασμός των δύο φαρμάκων ενδέχεται να προσφέρει μια προστασία έναντι των κακοήθων αρρυθμιών μετά από απόφραξη στεφανιαίας αρτηρίας, άρση της απόφραξης και επαναπόφραξη ενώ η μεμονωμένη χρήση των ουσιών αυτών δεν φαίνεται να έχει προστατευτική δράση.