Πολυνευρομυοπάθεια του βαρέως πάσχοντος στην μονάδα εντατικής θεραπείας

Abstract

Objective: To investigate the relatiοnship between the emergengence of Gram negative bacteremia and other predisposing factors for subsequent critical illness polyneuromyopathy (CIPM) development in a general multidisciplinary intensive care unit (ICU). Patients and methods: Prospective observational study in a 28-bed university multidisciplinary ICU. 474 (323M/151F, age 55±19) consecutive patients were prospectively evaluated. All patients were assigned admission APACHE II (15±7) and SOFA (6±3) scores and were subsequently evaluated for newly developed neuromuscular weakness. Other potential causes of new-onset weakness after ICU admission were excluded before CIPM was diagnosed. Results: Forty-four (23.8%) of 185 evaluated patients developed generalized weakness that met the criteria for CIPM. Patients with CIPM had higher admission APACHE II (18.9 ± 6.6 vs 15.6 ± 6.4, p=0.004) and SOFA scores (8.4 ± 2.9 vs 7.1 ± 2.9, p=0.013). According to multivariate logistic regression analysis, the following risk factors were independently associated with the development of CIPM: severity of illness at the time of ICU admission, administration of aminoglycoside antibiotics and high blood glucose levels. Analysis according to severity of illness stratification revealed the emergence of Gram negative bacteremia as the most important independent predisposing factor for CIPM development in less severely ill patients. Conclusions: CIPM has a high incidence in the ICU setting. Our study revealed the association of aminoglycosides, hyperglycemia and illness severity with CIPM development, but most importantly the independent association between the emergence of Gram negative bacteremia and subsequent CIPM development in less severely ill patient population.

Σκοπός: Η εκτίμηση της σχέσης μεταξύ της εμφάνισης Gram αρνητικής βακτηριαιμίας, καθώς και των λοιπών προδιαθεσικών παράγόντων στην μετέπειτα εκδήλωση πολυνευρομυοπάθειας (ΠΝΜ) του βαρέως πάσχοντος ασθενούς στη γενική Μονάδα Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ). Ασθενείς και Μέθοδος: Σε προοπτική μελέτη, μελετήσαμε 474 διαδοχικά εισαχθέντες ασθενείς (323>/151+, ηλικίας 55±19 ετών) στην Πανεπίστημιακή ΜΕΘ του Γενικού Νοσοκομείου «Ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ». Κατά την εισαγωγή τους εκτιμήθηκαν με τις κλίμακες APACHE II (15 ± 7) και SOFA (7 ± 3) και στη συνέχεια υποβάλλονταν σε κλινικό έλεγχο για την εμφάνιση ΠΝΜ. Πριν τεθεί η διάγνωση της ΠΝΜ του βαρέως πάσχοντος, αποκλείστηκαν άλλες πιθανές αιτίες αιφνίδιας εμφάνισης νευρομυϊκής αδυναμίας μετά την εισαγωγή στη ΜΕΘ. Αποτελέσματα: 44 (23,8%) από 185 ασθενείς που εκτιμήθηκαν, εκδήλωσαν γενικευμένη νευρομυϊκή αδυναμία που πληρούσε τα κριτήρια της ΠΝΜ. Οι ασθενείς που εκδήλωσαν ΠΝΜ είχαν υψηλότερες βαθμολογίες τόσο στην κλίμακα APACHE II εισαγωγής (18,9 ± 6,6 vs 15,6 ± 6,4, p=0,004) όσο και στην κλίμακα SOFA εισαγωγής (8,4 ± 2,9 vs 7,1 ± 2,9, p=0,013) σε σχέση με τους ασθενείς που δεν εκδήλωσαν ΠΝΜ. Η πολυπαραγοντική ανάλυση (multivariate logistic regression analysis) ανέδειξε ως ανεξάρτητους παράγοντες κινδύνου για την εκδήλωση ΠΝΜ τη βαρύτητα της νόσου κατά την εισαγωγή στη ΜΕΘ, τη χορήγηση αμινογλυκοσιδών και την υψηλή τιμή γλυκόζης πλάσματος κατά τη νοσηλεία. Η ανάλυση κατά επίπεδα σύμφωνα με τη βαρύτητα της νόσου κατά την εισαγωγή των ασθενών στη ΜΕΘ, ανέδειξε την Gram αρνητική βακτηριαιμία ως τον πιο σημαντικό ανεξάρτητο προδιαθεσικό παράγοντα για την εκδήλωση ΠΝΜ σε ασθενείς με μικρότερη βαρύτητα νόσου κατά την εισαγωγή στη ΜΕΘ. Συμπεράσματα: Η επίπτωση της πολυνευρομυοπάθειας του βαρέως πάσχοντος ασθενούς στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας βρέθηκε υψηλή. Η μελέτη μας ανέδειξε τη σημαντική σχέση μεταξύ της υπεργλυκαιμίας, των αμινογλυκοσιδών και της βαρύτητας νόσου με την εκδήλωση πολυνευρομυοπάθειας του βαρέως πάσχοντoς. Σημαντικότατο όμως εύρημα της μελέτης αποτελεί η διαπίστωση της εμφάνισης Gram αρνητικής βακτηριαιμίας ως ανεξάρτητου προδιαθεσικού παράγοντα για την μετέπειτα εκδήλωση ΠΝΜ στους ασθενείς με μικρότερη βαρύτητα νόσου κατά την εισαγωγή τους στη ΜΕΘ.