Νέες τεχνολογίες και εγκληματολογικές προσεγγίσεις: το δικαίωμα της αντιγραφής και αναπαραγωγής στο διαδίκτυο

Abstract

Η διαλεκτική του νόμου και των νέων ανακαλύψεων παρουσίαζε ανέκαθεν ιδιαίτερο εγκληματολογικό ενδιαφέρον. Το κύριο συστατικό αυτού του ενδιαφέροντος αποτελεί η διαλεκτική σύγκρουση μεταξύ του παλιού και του νέου, του κατεστημένου και του καινοτόμου, Η σύγκρουση μπορεί να έχει πολλά και διαφορετικά αποτελέσματα από την ολοκληρωτική εξαφάνιση του νέου έως την ολοκληρωτική του επικράτηση. Είναι αυτό το εύρος αποτελεσμάτων που προκαλεί το εγκληματολογικό ενδιαφέρον, ειδικά όταν η εγκληματολογία εκκινεί από κοινωνιολογική οπτική σε αντίθεση με την εκκίνηση από νομική οπτική. Και αυτό γιατί «το δίκαιο σαν μορφή δεν υπάρχει μόνο στο κεφάλι και τις θεωρίες των ειδικών-νομομαθών έχει παράλληλα μια ιστορία πραγματική, που δεν εκδηλώνεται σαν εννοιολογικό σύστημα, αλλά σαν ιδιαίτερο σύστημα σχέσεων»¹. Οι τεχνολογικές ανακαλύψεις προκαλούν τον Δίκαιο και τους νόμους του σε μεγαλύτερο βαθμό από ποτέ². Έχουν περάσει πάνω από εβδομήντα χρόνια από την πρώτη προσπάθεια για τη δημιουργία ενός ηλεκτρονικού υπολογιστή. Έχουν περάσει πάνω από τριακόσια χρόνια από τη δημιουργία των πρώτων νόμων για την πνευματική ιδιοκτησία. Η σχέση των δύο φαινομένων, της πληροφορικής τεχνολογίας και της πνευματικής ιδιοκτησίας, είναι πιο επίκαιρη αλλά και κρίσιμη, από ποτέ³. Η παρούσα διατριβή επιχειρεί τη εγκληματολογική προσέγγιση⁴ ενός μέρους αυτής της σχέσης. Του μέρους που σχετίζεται με το δικαίωμα στην αντιγραφή και την αναπαραγωγή στο διαδίκτυο, Και επειδή όπως ακριβώς για την μελέτη της αγοράς, δηλαδή της ανταλλαγής των εμπορευμάτων, δεν εξετάζεται η βούληση των εμπορευμάτων για να ανταλλαχθούν, αλλά η βούληση των εμπορευματοκατόχων για ανταλλαγή, έτσι για την μελέτη της σχέσης του διαδικτύου με την πνευματική ιδιοκτησία πρέπει να εξεταστεί η σχέση των ατόμων ή των ομάδων που τα απαρτίζουν καθώς και τα συμφέροντα τα οποία υπηρετούν ή εξυπηρετούν. […]