Μελέτη της λειτουργικότητας της θωράκισης αορτής υποθυρεοειδικών επιμύων

Abstract

A hypothyroid state frequently accompanies cardiac illnesses but its physiological significance for the cardiovascular haemodynamics remains largely unknown. Therefore, the present study investigated possible physiological consequences on vascular function in an experimental model of low thyroid hormone state. Hypothyroidism was induced in rats by the administration of 6-n-propyl-2-thiouracil in drinking water (final concentration of 0.05%) for 3 weeks, HYPO rats, and untreated rats served as controls (Control). Isolated aortic rings with or without endothelium (E+, E-) were contracted with KCl (10-60 mM) and phenylephrine (PE) (10-10-10-5 Μ). Maximal tension (Tmax) in g and EC50 in response to PE and KCl were measured. Tmax was significantly lower while EC50 was significantly higher in response to PE in HYPO(E+) than in Control(E+). Upon endothelial removal, Tmax was not significantly different between the groups but EC50 was still significantly higher in HYPO(E-) than in Control(E-). EC50 in response to KCl was significantly higher in HYPO with or without endothelium and no difference was found in Tmax. In conclusion, hypothyroid aortic rings respond less to a1 adrenergic stimulation probably due to the endothelium modulatory effect as well as to intrinsic smooth muscle defect. This seems to be of important clinical relevance.

Οι υποθυρεοειδικές καταστάσεις συνοδεύουν συχνά καρδιακές νόσους, αλλά η σημασία τους στην φυσιολογία και αιμοδυναμική του καρδιαγγειακού παραμένει ευρέως άγνωστη. Στην παρούσα μελέτη διερευνήθηκε η αγγειακή λειτουργία σε πειραματικό πρότυπο υποθυρεοειδικής κατάστασης. Ο υποθυρεοειδισμός προκλήθηκε σε επίμυες με την χορήγηση της 6-n-προπυλ-2-θειουρακίλης στο πόσιμο ύδωρ (τελική συγκέντρωση 0,05%) για 3 εβδομάδες, υποθυρεοειδικοί επίμυες (ΥΠΟ) και επίμυες χωρίς αγωγή χρησιμοποιήθηκαν ως μάρτυρες (ΦΥΣ). Οι απομονωθέντες δακτύλιοι αορτής με και χωρίς ενδοθήλιο (Ε+, Ε) συσπάστηκαν με KCl (10-60 mM) και φαινυλεφρίνη (PE) (10-10-10-5 Μ). Μετρήθηκαν η μέγιστη τάση (Tmax) σε g και η EC50 σε απάντηση στη PE και στο KCl. Η Tmax ήταν σημαντικά χαμηλότερη, ενώ η EC50 σημαντικά υψηλότερη σε απάντηση στην PE στους ΥΠΟ(Ε+) παρά στους ΦΥΣ(Ε+). Μετά την αφαίρεση του ενδοθηλίου, η Tmax δεν ήταν σημαντικά διαφορετική μεταξύ των δύο ομάδων αλλά η EC50 παρέμεινε σημαντικά υψηλότερη στους ΥΠΟ(Ε-) παρά στους ΦΥΣ(Ε-). Η EC50 σε απάντηση στο KCl ήταν σημαντικά υψηλότερη στους ΥΠΟ με ή χωρίς ενδοθήλιο, ενώ δεν παρατηρήθηκε διαφορά στην Tmax. Συμπερασματικά, μπορούμε να πούμε ότι, οι υποθυρεοειδικοί αορτικοί δακτύλιοι απαντούν λιγότερο στην α1 αδρενεργική διέγερση πιθανόν λόγω αφενός της τροποποιητικής δράσης του ενδοθηλίου, αφετέρου λόγω της ενδογενούς διαταραχής των λείων μυϊκών ινών. Αυτό φαίνεται να έχει σημαντική κλινική σημασία.