Τεχνολογία, παραγωγή και κεντρική εξουσία στην Ηπειρωτική Ελλάδα κατά την εποχή του χαλκού: η περίπτωση της μεταλλουργίας

Abstract

The objective of this dissertation is to examine issues related to technology, production and central authority of Mainland Greece societies during 3rd and 2nd millennium through the prism of metallurgy. Using as a central methodological equipment the metallurgical circle of the four metals, which played a crucial role as a primary impetus in prehistoric Aegean societies, i.e. copper, silver, lead and gold, the archaeometallurgical remnants are identified as a direct production evidence and interpreted in an inter-local and diachronic level. Their technological and socio-economical identity is also evaluated. Finally, the identification of extant workshop places is attempted, and the criteria used for identifying workshop places are redefined.

Αντικείμενο της παρούσας μελέτης είναι η διαπραγμάτευση ζητημάτων που αφορούν την τεχνολογία, την παραγωγή και την κεντρική εξουσία των κοινωνιών της Ηπειρωτικής Ελλάδας κατά την 3η και 2η χιλιετία π.Χ. μέσα από το πρίσμα της μεταλλουργίας. Χρησιμοποιώντας ως κύριο μεθοδολογικό εργαλείο τον μεταλλουργικό κύκλο των τεσσάρων μετάλλων, του χαλκού, αργύρου, μόλυβδου και χρυσού, τα οποία έπαιξαν καθοριστικό ρόλο ως κινητήρια δύναμη στις προϊστορικές αιγαιακές κοινωνίες, αναγνωρίζονται τα πρωτογενή αρχαιομεταλλουργικά κατάλοιπα ως άμεσες μαρτυρίες της παραγωγής, ερμηνεύονται σε διατοπικό επίπεδο και διαχρονικό επίπεδο και αξιολογείται η τεχνολογική και κοινωνικοοικονομική τους ταυτότητα. Επιχειρείται τέλος η ταύτιση εργαστηριακών χώρων και επαναπροσδιορίζονται τα κριτήρια αναγνώρισης των προϊστορικών εργαστηρίων μεταλλουργίας.