Βιοσύνθεση και αποικοδόμηση του παράγοντα ενεργοποίησης των αιμοπεταλίων (paf) σε ασθενείς με ιδιοπαθή σπειραματονεφρίτιδα: μελέτη in vivo

Abstract

The platelet activating factor (PAF) is one of the most potent inflammatory mediators suggesting a potential role during renal injury. The PAF levels depend on biosynthesis and catabolism rate of PAF. The aim of this study is the assessment of PAF, lyso-PAF-acetyl-transferase (lyso-PAF-AT) (enzyme of PAF biosynthesis) and PAF-acetyl-hydrolase (PAF-AH) (enzyme of PAF catabolism) levels, in blood and urine samples of patients with idiopathic glomerulonephritis. Twenty patients with idiopathic glomerulonephritis were included in the study (diagnosis was made by renal biopsies) and 20 healthy subjects as a control group. In the total of the participants the PAF levels were estimated in blood and urine samples by thin-layer chromatographic (TLC) system, PAF identification made by HPLC and PAF quantitification by biological test). The activity of lyso-PAF-AT was measured in blood leucocytes as well as PAF-ΑΗ activity in serum and urine samples. Additionaly the activity of PAF-ΑΤ and PAF-ΑΗ were measured in renal tissue of patients with idiopathic glomerulonephritis and healthy renal tissue of nephrectomised patients with kidney tumor. Acetyl-transferase activity in plasma and urine samples and renal tissue was measured by the trichloroacetid acid precipitation method . Results are as follows: a. PAF levels in patients’ blood were increased compared to control group (p=0,02). b. Lyso-PAF-AT activity in blood leucocytes was not different in patients and control group (p=0,06) a fact which suggests similar PAF biosynthesis in blood leukocytes in these two groups. c. PAF-AH activity in serum samples was increased in patients’ group (p=0,001) as a result of the catabolism of higher PAF blood levels. d. Lyso-PAF-AT activity of renal tissue was increased in patients’ group (p=0,03) a fact which suggests increased PAF biosynthesis in injured renal tissue. PAF-AH activity in renal tissue was not statistically different in these two groups (p=0,14). e. PAF levels and PAF-AH activity was increased in urine samples of patients’ group (p=0,01 και p=0,02, respectively). PAF-AH was positively related with proteinuria (p=0,001). In conclusion the increased PAF levels in patients with idiopathic glomerulonephritis is probably related to increased biosynthesis of PAF in renal tissue and not in blood cells.

Ο παράγοντας ενεργοποίησης των αιμοπεταλίων (PAF) είναι ένας ισχυρός φλεγμονώδης μεσολαβητής ο οποίος εμπλέκεται στην πρόκληση της νεφρικής βλάβης. Τα επίπεδα του PAF στον οργανισμό καθορίζονται από το ρυθμό βιοσύνθεσης και αποικοδόμησής του. Σκοπός της μελέτης είναι η μέτρηση των επιπέδων του PAF, του ενζύμου βιοσύνθεσής του, λυσο-PAF-ακετυλοτρασνφεράση (λυσο-PAF-AT) και του ενζύμου αποικοδόμησής του, PAF-ακετυλουδρολάση (PAF-AH), στο αίμα και στα ούρα ασθενών με ιδιοπαθή σπειραματονεφρίτιδα (ΙΣΝ). Στη μελέτη συμμετείχαν 20 ασθενείς με ΙΣΝ (διάγνωση και με βιοψία νεφρού) και 20 υγιείς εθελοντές. Σε όλους τους συμμετέχοντες μετρήθηκαν τα επίπεδα του PAF σε αίμα και ούρα (με χρωματογραφική μέθοδο λεπτού στρώματος (TLC), ταυτοποίησή του με HPLC και ποσοτικοποίησή του έγινε με βιολογικό test). Επίσης μετρήθηκε η δραστικότητα της λυσο-PAF-AT στα λευκοκύτταρα του αίματος καθώς και η δραστικότητα της PAF-ΑΗ στον ορό και στα ούρα. Επιπρόσθετα, προσδιορίσθηκαν η δραστικότητα της λύσο-PAF-ΑΤ και PAF-ΑΗ σε νεφρικό ιστό ασθενών με ΙΣΝ καθώς και σε υγιή νεφρικό ιστό ασθενών που υποβλήθηκαν σε νεφρεκτομή. Η δραστικότητα της ακετυλοτρανσφεράσης στο πλάσμα, στα ούρα και το νεφρικό ιστό έγινε με τη μέθοδο καθίζισης κατόπιν προσθήκης τριχλωροξεικού οξέως. Τα αποτελέσματα έδειξαν: α) ότι τα επίπεδα του PAF στο αίμα των ασθενών ήταν αυξημένα σε σχέση με τους υγιείς εθελοντές (p=0,02) β) η δραστικότητα της λυσο-PAF-AT στα λευκοκύτταρα του αίματος δεν είχε διαφορά (p=0,06) στις δύο ομάδες - ένδειξη παρόμοιας βιοσύνθεσης γ)δραστικότητα PAF-AH του ορού μεγαλύτερη στους ασθενείς (p=0,001) - στην προσπάθεια αποικοδόμησης των αυξημένων επίπεδων PAF δ)δραστικότητα της λυσο-PAF-AT στο νεφρικό ιστό των ασθενών μεγαλύτερη της αντίστοιχης σε υγιή νεφρικό ιστό (p=0,03) - ένδειξη αυξημένης παραγωγής στον πάσχοντα ιστό -, ενώ η PAF-AH δεν είχε διαφορά (p=0,14). ε)τέλος τα επίπεδα του PAF και η δραστικότητα της PAF-AH στα ούρα των ασθενών ήταν υψηλότερα (p=0,01 και p=0,02, αντίστοιχα), ενώ η PAF-AH σχετίζονταν θετικά με τη λευκωματουρία (p=0,001). Συμπερασματικά τα αυξημένα επίπεδα PAF στους ασθενείς με ΙΣΝ φαίνεται ότι οφείλονται σε αυξημένη βιοσύνθεση του στο επίπεδο του νεφρικού ιστού και όχι στα κύτταρα του αίματος.