Συμπεριφορά των γλυκοπρωτεϊνών MUC1 και MUC6 στον καρκίνο του μαστού: ανοσοβιολογική μελέτη

Abstract

We investigated endotumoral and peritumoral lymphocytic subsets [natural killer cells (NK), B-cells and cytotoxic/suppressor (CD8+) T-cells], and expression of MUC1 and MUC6 glycoprotein with regard to various clinicopathological parameters in invasive breast cancer tissues. The study population consisted of 64 female patients with invasive ductal breast cancer of not-otherwise-specified type. Thirty-five women with benign breast lesions served as controls. High-grade carcinomas exhibited higher numbers of endotumoral NK cells and B-cell aggregates than the rest of the tumors examined (P=0,0003 and P=0,027, respectively). Cases with more than three positive lymph nodes and with tumors over 2 cm in diameter exhibited higher numbers of endotumoral NK cells (P=0,047 and P=0,023, respectively). Increased numbers of peritumoral CD8+ T-cells were detected in cases with lymph node metastases (P=0,045). MUC1 was expressed with weaker staining intensity in the control group than in the group with breast cancer (P=0,011). Grade III carcinomas exhibited significantly stronger expression of MUC6 glycoprotein (P=0,001) than the control group. In conclusion, tumors with markers of poor prognosis exhibited increased numbers of lymphocytic infiltrates, and of NK cells in particular, and stronger MUC1 and MUC6 glycoprotein immunoreactivity than did the other tumors.714

Μελετήθηκαν οι λεμφοκυτταρικοί υποπληθυσμοί με ενδο- και περινεοπλασματική κατανομή [φυσικά κύτταρα φονείς (ΝΚ), Β-λεμφοκύτταρα και κυτταροτοξικά κατασταλτικά (CD8+) Τ-λεμφοκύτταρα), καθώς και η έκφραση των γλυκοπρωτεϊνών MUC1 και MUC6 σε σχέση με διάφορες κλινικοπαθολογοανατομικές παραμέτρους σε διηθητικά καρκινώματα του μαστού. Ο πληθυσμός που μελετήθηκε απαρτιζόταν από 64 γυναίκες ασθενείς με διηθητικό πορογενές καρκίνωμα του μαστού μη-περαιτέρω ταξινομούμενου τύπου (non-otherwise-specified, NOS). Σαν ομάδα ελέγχου χρησιμοποιήθηκαν 35 γυναίκες με καλοήθεις αλλοιώσεις του μαστού. Τα υψηλού βαθμού κακοηθείας καρκινώματα παρουσίαζαν υψηλότερους αριθμούς ενδονεοπλασματικών ΝΚ κυττάρων και αθροίσεις Β-λεμφοκυττάρων σε σχέση με τα υπόλοιπα εξεταζόμενα καρκινώματα (Ρ=0,0003 και Ρ=0,027 αντίστοιχα). Περιπτώσεις με περισσότερους από τρεις θετικούς λεμφαδένες και καρκινώματα μεγαλύτερα των 2 εκ. σε διάμετρο, εμφάνιζαν υψηλότερους αριθμούς ενδονεοπλασματικών ΝΚ κυττάρων (Ρ=0,047 και Ρ=0,023 αντίστοιχα). Αυξημένοι αριθμοί περινεοπλασματικών CD8+ Τ-κυττάρων ανιχνεύτηκαν σε περιπτώσεις ασθενών με λεμφαδενικές μεταστάσεις (Ρ=0,045). Η γλυκοπρωτεΐνη MUC1 εκφραζόταν με ασθενέστερη ένταση στην ομάδα ελέγχου από ότι στην ομάδα των ασθενών με καρκίνο του μαστού (Ρ=0,011). Τα καρκινώματα υψηλού βαθμού κακοήθειας (Grade III) εμφάνισαν σημαντικά εντονότερη έκφραση της γλυκοπρωτεΐνης MUC6 (Ρ=0,001) από ότι η ομάδα ελέγχου. Συμπερασματικά, όγκοι με δείκτες πτωχής πρόγνωσης εμφάνισαν αυξημένους αριθμούς λεμφοκυτταρικών διηθήσεων, ιδιαίτερα των κυττάρων φυσικών φονέων (NK cells), καθώς και εντονότερη ανοσο-έκφραση των γλυκοπρωτεϊνών