Μια σύγχρονη προσέγγιση στον προσδιορισμό του επενδυτικού κινδύνου και μορφές χρηματοδότησης επενδυτικών σχεδίων. Η περίπτωση του Έλληνα επιχειρηματία

Abstract

[…] Η παρούσα διδακτορική διατριβή στοχεύει στην κάλυψη ενός σημαντικού κενού στην διεθνή χρηματοοικονομική βιβλιογραφία σχετικά με τη μελέτη της έννοιας του «αντιληπτού» κινδύνου, με εστίαση στην επίδραση που ο κίνδυνος ασκεί στην επιχειρηματικότητα και στην προώθηση επενδυτικών αποφάσεων. Σε αντιστοιχία με τη διεθνή ερευνητική πρακτική, η συλλογή των πρωτογενών πληροφοριακών δεδομένων βασίζεται στην ενδελεχή επεξεργασία κατάλληλα δομημένων - βάσει της διεθνούς βιβλιογραφίας στο αντικείμενο - ερωτηματολογίων που απευθύνονται σ’ ένα δείγμα Ελληνικών επιχειρήσεων. Μία επιπλέον καινοτομία της διατριβής είναι ότι η προσέγγιση της μελέτης του αντιληπτού κινδύνου επικεντρώνεται στην Ελληνική αγορά και στους Έλληνες επιχειρηματίες, σ’ αντίθεση με την πλειονότητα των προηγούμενων μελετών για τον επιχειρηματικό κίνδυνο, που εστιάζουν το ενδιαφέρον τους σε ώριμες και αναπτυγμένες οικονομίες, κυρίως ΗΠΑ και Βρετανία, η παρούσα διατριβή επιλέγει την Ελλάδα ως μία περίπτωση μικρής, πρόσφατα αναβαθμισμένης χώρας ενταγμένης στην Ευρωπαϊκή οικονομία. Η περίπτωση της Ελλάδας έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, καθώς η οικονομία της χώρας μας αναπτύχθηκε με ρυθμούς υψηλότερους του μέσου όρου της Ευρωζώνης κατά την προηγούμενη δεκαετία. Παράλληλα, οι Έλληνες επιχειρηματίες επιδεικνύουν πνεύμα δυναμισμού, προσαρμογής και εκσυγχρονισμού, σε μία περίοδο διεθνοποίησης των επιχειρηματικών πρωτοβουλιών αλλά και του αυξανόμενου ανταγωνισμού. Το ενδιαφέρον της διατριβής εστιάζεται κυρίως στον επιχειρηματικό κίνδυνο στον τομέα των μικρομεσαίων επιχειρήσεων (MME) της Ελληνικής οικονομίας οι οποίες διαδραματίζουν σημαντικό και ζωτικό ρόλο στην οικονομία, καθώς αποτελούν το βασικό κορμό μέσω του οποίου εκδηλώνεται η επιχειρηματικότητα. Ακόμη οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις (MME) αποτελούν την μηχανή της οικονομικής ανάπτυξης και μέσω αυτών δημιουργούνται νέες θέσεις εργασίας. Είναι αξιοσημείωτο ότι στις αναπτυγμένες οικονομίες οι MME αποτελούν το μεγαλύτερο ποσοστό των επιχειρήσεων και τους βασικούς τροφοδότες με νέες θέσεις εργασίας. Ξεκινώντας, έτσι, από το κενό που διαπιστώθηκε ότι παρουσιάζει η βιβλιογραφία, η παρούσα διατριβή διερευνά την «αντίληψη του κινδύνου και τη διαχείρισή του» από τους Έλληνες επιχειρηματίες στα πλαίσια των επενδυτικών τους επιλογών σε μία περίοδο όπου η ελληνική οικονομία πέτυχε σημαντικούς αναπτυξιακούς στόχους και είχε την δυνατότητα να χρησιμοποιήσει ικανά ποσά επιδοτήσεων από την Ευρωπαϊκή Ένωση για την αναδιοργάνωση της παραγωγικής της βάσης. Ταυτόχρονα εξετάζεται και ποσοτικοποιείται ο «αντιληπτός κίνδυνος», όπως αυτός γίνεται αντιληπτός και ορίζεται από τον επιχειρηματία, υπό συγκεκριμένες μεταβλητές: την αβεβαιότητα που προέρχεται από την δανειακή επιβάρυνση του επενδυτή, 1, την αβεβαιότητα που προέρχεται από την είσπραξη του υπολοίπου της επιδότησης, s, που δίδεται με την ολοκλήρωση της επένδυσης, την χρονική διάρκεια της επένδυσης, t, και την απόδοση ιδίων κεφαλαίων του αντίστοιχου κλάδου, ROE. Η διατριβή μας, επίσης, αναφέρεται στην διερεύνηση της διαχείρισης του κινδύνου από τον Έλληνα επενδυτή - επιχειρηματία και διαπιστώνεται ότι υπάρχει θετική συσχέτιση μεταξύ των επενδύσεων που αφορούν νέα προϊόντα και της διαχείρισης του κινδύνου όταν αυτός προέρχεται από τις μεταβαλλόμενες συνθήκες της αγοράς. Τέλος, διερευνάται η επίδραση των νέων θέσεων εργασίας που προέκυψαν από την επενδυτική δραστηριότητα του Έλληνα επιχειρηματία, στην απασχόληση ανά νομό και κλάδο και διαπιστώνεται ότι υπάρχει θετική συσχέτιση, με ουσιαστικές οικονομικές και πολιτικές προεκτάσεις.