Δραστηριότητα λυοσωματικών ενζύμων στο περιτοναϊκό υγρό γυναικολογικών καρκίνων, πυελικών φλεγμονών και υγρού καλοήθων κύστεων ωοθηκών

Abstract

The activity of lysosomal enzymes is increased in extracellular fluids οf patients with bacterial meningitis and peritonitis. Our objective was to investigate whether the activity of these enzymes is increased in the peritoneal fluid of pelvic inflammatory disease (PID) and gynecologic cancers. The activity of β-glucuronidase, β-galactosidase and α-mannosidase was measured in the peritoneal fluid of 5 patients with PID, 10 with gynecologic cancer, 10 control subjects, and the fluid of 7 benign ovarian cysts. The mean +/- SD β-glucoronidase, β-galactosidase, and α-mannosidase activity in PID was 148+/-82, 278+/-112, and 291+/-140 nmol 4- methyl-umbelliferone/ml/h, respectively; in the controls it was 22+/-9, 48+/-10 and 80+/-23, respectively (p<=0,003-0,00001). In the gynecologic cancers the activity was 113+/-35, 210+/-82, and 243+/-123, respectively (difference from controls p<=0.0006-0.000001). There was a positive correlation between β-glucoronidase activity and stage of cancer. The activity of the ovarian cysts fluid did not differ significantly from the controls. The lysosomal enzyme activity is increased in the peritoneal fluid of PID and gynecologic cancers. The absence of overlapping values between patients and controls indicates that such measurements may be applied for diagnostic purposes.

Η δραστικότητα των λυοσωμικών ενζύμων είναι αυξημένη στο εξωκυττάριο υγρό ασθενών με μηνιγγίτιδα και περιτονίτιδα μικροβιακής αιτιολογίας. Ο σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν να ερευνήσουμε αν η δραστικότητα αυτών των ενζύμων ήταν αυξημένη στο περιτοναϊκό υγρό ασθενών με πυελική φλεγμονή και γυναικολογικό καρκίνο. Η δραστικότητα της β-γλυκουρονιδάσης, β-γαλακτοσιδάσης και α-μαννοσιδάσης μετρήθηκε στο περιτοναϊκό υγρό 5 ασθενών με PID, 10 ασθενών με γυναικολογικό καρκίνο, 10 ασθενών που χρησιμοποιήθηκαν σαν σημείο αναφοράς και το υγρό 7 ασθενών με καλοήθεις κύστεις ωοθηκών. Η μέση τιμή της +/-SD της δραστικότητας της β- γλυκουρονιδάσης, β-γαλακτοσιδάσης, και της α- μανοσιδάσης στην PID ήταν 148+/-82, 278+/-112, και 291+/-140 nmol 4 -methylummbelliferone/ ml /h αντίστοιχα. Στα δείγματα αναφοράς ήταν 22+/-9,48+/-10 και 80+/-23, αντίστοιχα (p<=0,003- 0.00001). Στο γυναικολογικό καρκίνο η δραστικότητα ήταν 113+/-35, 210+/- 82, και 243+/-123 αντίστοιχα (διαφορά από τα δείγματα αναφοράς p<=0,0006-0,000001). Υπήρξε θετική συσχέτιση μεταξύ της δραστικότητας της β- γλυκουρονιδάσης και του σταδίου του καρκίνου. Η μέτρηση της δραστικότητας των ενζύμων στο υγρό των ωοθηκικών κύστεων δεν διέφερε σημαντικά σε σχέση με αυτή των δειγμάτων αναφοράς. Η δραστικότητα των λυοσωμικών ενζύμων είναι αυξημένη στο περιτοναϊκό υγρό ασθενών με (PID), πυελική φλεγμονή και γυναικολογικό καρκίνο. Η απουσία επικάλυψης των μετρηθέντων τιμών δραστικότητας των ανωτέρω ενζύμων μεταξύ ασθενών με γυναικολογικό καρκίνο και PID σε σχέση με τα δείγματα αναφοράς δείχνει ότι κάποιες μετρήσεις πρέπει να αρχίζουν να εφαρμόζονται για διαγνωστικούς σκοπούς.