Έλεγχος της λειτουργικής ικανότητας των αναπνευστικών μυών

Abstract

The functional capacity and presence of respiratory muscle fatigue of 36 patients suffering from chronic obstructive pulmonary disease (COPD) and 9 normal individuals were studied using the diaphragmatic pressure-time index (PTdi). Which is the product of the ratios of inspiratory time/total respiratory cycle (Ti/Ttot) and mean Pdi per breath/maximum static Pdi (Pdi/Pdimax). a. The patients who were hypercapnic (PaCO₂ > 45cmH₂O) presented with lower mouth and transdiaphragmatic pressures compared to the normocapnic patients (PaCO₂ < 45cmH₂O), even though they did not have significant changes in lung volume and expiratory flow. Diaphragmatic fatigue demonstrated by the PTdi was more frequent in patients with hypercapnia (PTdi= 0.27±0.42) compared to the normocapnic patients (PTdi=0.14±0.10). b. The patients who had respiratory muscle fatigue exhibited slightly lower FEV₁ and FVC compared to those who did not have respiratory muscle fatigue. Blood gas pressures did not differ significantly. On the contrary, the patients with respiratory muscle fatigue had significant decreases of Pm and Pdimax, and increase of the ratio Pdi/Pdimax. c. The routine tests of respiratory function such as lung volume, expiratory flow, PaO₂ and PaCO₂ were not able to distinguish the patients who had respiratory muscle fatigue. d. The ratio RL/Pdimax can possibly predict respiratory muscle fatigue. However the measurement of total pulmonary resistances (RL) is rather difficult. e. Lung hyperinflation is a significant factor causing impairment of respiratory muscle function. If we take this into consideration the impairment of Pm in significant number of COPD patients can be attributed to an improper position of the diaphragm. z. Respiratory effective time (Ti/Ttot) and mean inspiratory flow (VT/TΙ) are factors which are easily modified (position of the patient, mouthpiece, catheters) and can affect the PTdi. An increased TI/Ttot and VT/TI of the patients that we studied could explain the fact that a significant number of our patients with normal PaCO₂ were found to be in the muscle fatigue zone. However picture 18 demonstrates that the main factor determining the distribution of our values in the fatigue or non fatigue zone is the change in Pdi/Pdi max.

Η λειτουργική ικανότητα και η παρουσία καμάτου των αναπνευστικών μυών ελέγχθηκε με το δείκτη πιέσεως-χρόνου (PTdi) σε 36 ασθενείς με χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια και σε 9 φυσιολογικά άτομα. Ο δείκτης αυτός αποτελεί συνάρτηση των χρονικών φάσεων της αναπνοής (Ti/Ttot) και του πηλίκου Pdi/Pdimax. α. Οι υπερκαπνικοί από τους ασθενείς μας (PaCO₂ > 45cmH₂O) παρουσίαζαν ελαττωμένες στοματικές και διαδιαφραγματικές πιέσεις σε σχέση με τους νορμοκαπνικούς ασθενείς (PaCO₂ < 45cmH₂O), παρ' ότι δεν παρουσίαζαν σημαντική μεταβολή ως προς τους αναπνευστικούς όγκους και τις εκπνευστικές ροές. Ο κάματος του διαφράγματος με βάση το δείκτη PTdi ήταν πιο συχνός στους ασθενείς με υπερκαπνία (PTdi=0.27±0.42) σε σχέση με τους νορμοκαπνικούς ασθενείς μας (PTdi=0.14±0.10). β. Οι ασθενείς που παρουσίαζαν κάματο των αναπνευστικών μυών παρουσίαζαν ελαφρά ελαττωμένους τον FEV₁ και την FVC, σε σχέση με αυτούς που δεν είχαν κάματο. Οι μερικές πιέσεις των αερίων αίματος δεν διέφεραν σημαντικά. Αντίθετα, οι ασθενείς με κάματο των αναπνευστικών μυών παρουσίαζαν σημαντική ελάττωση των Pm και Pdimax, και αύξηση του λόγου Pdi/Pdimax. γ. Οι απλές δοκιμασίες της αναπνευστικής λειτουργίας, όπως οι αναπνευστικοί όγκοι, οι εκπνευστικές ροές, οι PaO₂ και PaCO₂, με τη μέθοδο της πολλαπλής εξαρτήσεως δεν ήταν σε θέση να διακρίνουν τους ασθενείς εκείνους που παρουσίαζαν κάματο των αναπνευστικών μυών. δ. Ίσως ο λόγος των ολικών πνευμονικών αντιστάσεων προς τη μέγιστη διαδιαφραγματική πίεση (RL/Pdimax) θα μπορούσε να προδικάσει κάματο των αναπνευστικών μυών. ε. Η πνευμονική υπερδιάταση είναι ουσιαστικός παράγοντας που προκαλεί έκπτωση της λειτουργίας των αναπνευστικών μυών. Αν αυτό ληφθεί υπ' όψη (Εικ. 17) σ' έναν σημαντικό αριθμό ασθενών με ΧΑΠ, η έκπτωση της Pm μπορεί να αποδοθεί στη δυσμενή θέση του διαφράγματος. στ. Οι χρονικές φάσεις της αναπνοής (TI/TTot) και η μέση εισπνευστική ροή (VT/TI) είναι παράγοντες που μπορούν να μεταβληθούν εύκολα (θέση ασθενή, επιστόμιο, καθετήρες) και να επηρεάσουν το δείκτη PTdi. Έτσι αυξημένο πηλίκο TI/TTot και ή αυξημένο VT/TI των ασθενών μας θα μπορούσε να ερμηνεύσει το γεγονός ότι σημαντικός αριθμός των ασθενών μας με φυσιολογικό PCO₂ βρέθηκαν στη ζώνη καμάτου. Από την παρατήρηση όμως της εικόνας 18 φαίνεται ότι κύριος παράγοντας, που καθορίζει την κατανομή των τιμών μας σε σχέση με τη ζώνη καμάτου, είναι οι μεταβολές της Pdi/Pdi max.