ΔΥΝΑΜΙΚΗ ΤΗΣ ΑΥΞΗΣΕΩΣ, ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΚΑΙ ΘΡΕΠΤΙΚΗ ΑΞΙΑ ΤΗΣ ΒΟΣΚΗΣΙΜΗΣ ΥΛΗΣ ΟΡΙΣΜΕΝΩΝΘΑΜΝΟΜΟΡΦΩΝ ΕΙΔΩΝ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΝΟΜΗ ΤΟΥΣ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗ ΒΟΣΚΗΣΗ

Abstract

IN SOME WOODY SPECIES WERE STUDIED THE RELATIVE GROWTH RATE OF SHOOT AND LEAF, FORAGE PRODUCTION, PLANT HEIGHT AND NUTRITIVE VALUE IN RELATION TO SPACING AND GRAZING OF SHEEP. THE INFLUENCE OF SHRUBS IN RELATION OF HERBACEOUS VEGETATION WERE TESTED, ALSO. THE STUDY WAS CONDUCTED IN A SEMI - ARID AREA WITH POORSANDY SOIL IN NORTHERN GREECE. FOUR SPECIES WERE PLANTED (BLACK LOCUST, HONEY LOCUST, BASTARD - INDIGO AND WHITE MULBERRY) IN THREE DIFFERENT SPACINGS (1,5X1,5 M, 2,5X2,5 M AND 3,5X3,5 M). PLANTS ORIGINATED FROM SEEDS, WERE ONE YEAR OLD AT THE TIME OF PLANTING AND WERE KEPT IN THE SHRUBBY FORM BY CUTTING DURING THE WINTER. GRAZING TREATMENT APPLIED TWO TIMES DURING THE SUMMER PERIOD (EARLY JULY AND LATE AUGUST) OF 1992, 1993 AND 1994. IT WAS FOUND THAT RGRWAS NOT AFFECTED FROM SPACING. THE BEST FORAGE PRODUCTION OF SHRUBS PER SURFACE UNIT WAS IN THE 1,5X1,5 M SPACING (280,1 KG/HA) WHILE THE BEST FORAGE PRODUCTION PER SHRUB WAS IN THE 3,5X3,5 M SPACING (91,8 GR/SHRUB). BLACK LOCUST PRESENTED THE HIGHEST SHOOT RGR (0,34 CM/SHRUB/DAY) AND LEAF RGR (0,14 CM /SHRUB/DAY) AND THE HIGHEST FORAGE PRODUCTION (394 KG/HA). THE INFLUENCE OF GRAZING INCREASED LEAF RGR, BUT DECREASED SHOOT RGR. MORUS WAS WELL ADAPTED TO SPECIFIC ENVIRONMENT AND TO GRAZING.

ΣΕ ΟΡΙΣΜΕΝΑ ΞΥΛΩΔΗ ΕΙΔΗ ΜΕΛΕΤΗΘΗΚΕ Η ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΦΥΤΕΥΤΙΚΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΒΟΣΚΗΣΗΣ ΜΕ ΠΡΟΒΑΤΑ, ΣΤΟ ΡΥΘΜΟ ΑΥΞΗΣΗΣ ΤΟΥ ΒΛΑΣΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΦΥΛΛΟΥ, ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΓΩΓΗ, ΣΤΟ ΥΨΟΣ ΚΑΙ ΣΤΗ ΘΡΕΠΤΙΚΗ ΑΞΙΑ ΤΗΣ ΘΑΜΝΩΔΟΥΣ ΒΟΣΚΗΣΙΜΗΣ ΥΛΗΣ. ΑΚΟΜΗ ΜΕΛΕΤΗΘΗΚΕ Η ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΩΝ ΞΥΛΩΔΩΝ ΕΙΔΩΝ ΣΤΗΝ ΠΟΩΔΗ ΒΛΑΣΤΗΣΗ. ΤΑ ΕΙΔΗ ΑΥΤΑ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΘΗΚΑΝ ΣΕ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΟΥ ΕΛΛΑΔΑΣ ΜΕ ΗΜΙΞΗΡΟ ΚΛΙΜΑ ΚΑΙ ΕΔΑΦΟΣ ΧΑΜΗΛΗΣ ΓΟΝΙΜΟΤΗΤΑΣ. ΤΑ ΤΕΣΣΕΡΑ ΕΙΔΗ (ΨΕΥΔΑΚΑΚΙΑ, ΓΛΕΔΙΣΧΙΑ, ΑΜΟΡΦΑ ΚΑΙ ΜΟΥΡΙΑ) ΦΥΤΕΥΘΗΚΑΝ ΣΕ ΤΡΕΙΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΥΣ ΦΥΤΕΥΤΙΚΟΥΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥΣ (1,5Χ1,5 Μ., 2,5Χ2,5 Μ. ΚΑΙ 3,5Χ3,5 Μ.). ΤΑ ΦΥΤΑ ΠΡΟΕΡΧΟΝΤΑΝ ΑΠΟ ΣΠΟΡΟΥΣ, ΗΤΑΝ ΕΝΟΣ ΕΤΟΥΣ ΟΤΑΝ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΘΗΚΑΝ ΚΑΙ ΔΙΑΤΗΡΟΥΝΤΑΝ ΣΕ ΘΑΜΝΩΔΗ ΜΟΡΦΗ ΜΕ ΤΗΝ ΕΤΗΣΙΑ ΚΟΠΗ ΤΟΥΣ ΤΟ ΧΕΙΜΩΝΑ ΣΕ ΥΨΟΣ 50 ΕΚΑΤΟΣΤΩΝ. Η ΒΟΣΚΗΣΗ ΕΦΑΡΜΟΣΘΗΚΕ ΔΥΟ ΦΟΡΕΣ ΣΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΟΥ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ (ΑΡΧΕΣ ΙΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΕΛΗ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ) ΤΑ ΕΤΗ 1992, 1993 ΚΑΙ 1994. ΜΕΤΡΗΘΗΚΑΝ, Ο ΡΥΘΜΟΣ ΑΥΞΗΣΗΣ ΤΟΥ ΒΛΑΣΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΦΥΛΛΟΥ, Η ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΚΑΙ Η ΘΡΕΠΤΙΚΗ ΑΞΙΑ ΤΗΣ ΘΑΜΝΩΔΟΥΣ ΚΑΙ ΠΟΩΔΟΥΣ ΒΟΣΚΗΣΙΜΗΣ ΥΛΗΣ, ΤΟ ΥΨΟΣ ΤΩΝ ΘΑΜΝΩΝ, ΤΟ ΥΔΑΤΙΚΟ ΔΥΝΑΜΙΚΟ ΚΑΙ Η ΣΤΟΜΑΤΙΚΗ ΑΓΩΓΙΜΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΘΑΜΝΩΝ ΚΑΙ Η ΣΥΝΘΕΣΗ - ΚΑΛΥΨΗ ΤΗΣ ΠΟΩΔΟΥΣ ΒΟΣΚΗΣΙΜΗΣ ΥΛΗΣ. ΑΚΟΜΗ ΕΛΕΓΧΘΗΚΕ Η ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΩΝ ΘΑΜΝΩΝ ΣΤΟΝ ΕΜΠΛΟΥΤΙΣΜΟ ΤΟΥ ΕΔΑΦΟΥΣ ΜΕ ΑΖΩΤΟ. ΒΡΕΘΗΚΕ ΟΤΙ Ο ΡΥΘΜΟΣ ΑΥΞΗΣΗΣ ΔΕΝ ΕΠΗΡΕΑΣΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΦΥΤΕΥΤΙΚΟ ΣΥΝΔΕΣΜΟ. Η ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΒΟΣΚΗΣΙΜΗΣ ΥΛΗΣ ΑΝΑ ΜΟΝΑΔΑ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑΣ ΗΤΑΝ ΥΨΗΛΟΤΕΡΗ ΣΤΟΝ ΠΥΚΝΟ ΦΥΤΕΥΤΙΚΟ ΣΥΝΔΕΣΜΟ 1,5Χ1,5 Μ., ΕΝΩ ΑΝΤΙΘΕΤΑ Η ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΑΝΑ ΘΑΜΝΟ ΗΤΑΝ ΥΨΗΛΟΤΕΡΗ ΣΤΟΝ ΑΡΑΙΟ ΣΥΝΔΕΣΜΟ 3,5Χ3,5 Μ. Η ΨΕΥΔΑΚΑΚΙΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕ ΤΟΝ ΥΨΗΛΟΤΕΡΟ ΡΥΘΜΟ ΑΥΞΗΣΗΣ ΤΩΝ (ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΠΕΡΙΛΗΨΗΣ)