Προγνωστική σημασία της μικρολευκωματινουρίας στην υπέρταση

Abstract

The presence of increased levels (above 30 mg/24 h) of albumin in the urine (microalbuminuria) may be a new prognostic factor of nephropathy and probably angiopathy. The aim of the study was the evaluation of microalbuminuria in a group of hypertensives without complications in comparison with a group of normotensives. Seventy one hypertensives and 67 normotensives were included. The logarithmically transformed values of albumin differed significantly (p=0,0017) between the two groups. The percentage of microalbuminuric hypertensives was 18,4% while the percentage of microalbuminuric normotensives was 6%. In the hypertensive group the logarithmically transformed values of albumin of 24 h urine were found to correlate significantly with intraventricular and posterior cardiac wall thickness with fundoscopic retinal findings and with the degree ofinsulin resistance (using the insulin/glucose ratio) in univariate and multivariate analysis. It is concluded that the use of microalbuminuria in the evaluation of hypertensive patients without complications can be useful, as it is well correlated with early target organ damage.

Ένας νέος προγνωστικός δείκτης νεφροπάθειας και πιθανώς αγγειοπάθειας θεωρείται η αποβολή πάνω από 30 mg/24 h λευκοματίνης στα ούρα (μικρολευκωματινουρία). Σκοπός της εργασίας είναι η εκτίμηση της μικρολευκωματινουρίας σε ομάδα υπερτασικών άνευ επιπλοκών και η συσχέτιση της με πρώιμες βλάβες των οργάνων στόχων, σε σχέση με ομάδα μαρτύρων. Συμπεριελήφθησαν 71 υπερτασικοί και 67 νορμοτασικοί μάρτυρες. Οι λογαριθμικά μετασχηματισθείσες τιμές της λευκωματίνης ούρων 24h διέφεραν στατιστικά σημαντικά (p=0,0017) μεταξύ των ομάδων, και το ποσοστό των μικρολευκωματινουρικών ατόμων (>30 mg/24 h) στην ομάδα των υπερτασικών ήταν 18,4% ενώ στην ομάδα των νορμοτασικών ήταν 6%. Στην ομάδα των υπερτασικών η λογαριθμικά μετασχηματισθείσες τιμές της λευκωματίνης των ούρων 24 h συσχετίζονταν στατιστικά σημαντικά με το πάχος του οπίσθιου καρδιακού τοιχώματος (r=0,26, p=0,05), με το πάχος του μεσοκοιλιακού καρδιακού διαφράγματος (r=0,29, p=0,035), με τη βαρύτητα των αμφιβληστροειδικών υπερτασικών αλλοιώσεων (r=0,33, p=0,006) και με το λόγο ινσουλίνης/γλυκόζη (r=0,28, p=0,033) (δείκτης ινσουλινοαντοχής) σε μονο- και πολυπαραγοντική ανάλυση. Συμπεραίνουμε ότι η εκτίμηση της μικρολευκωματινουρίας σε άτομα με ιδιοπαθή υπέρταση χωρίς εκδηλωμένες επιπλοκές μπορεί να είναι χρήσιμη για την ανίχνευση πρώιμων βλαβών.