Μεταβολές των τιμών της φιμπρονεκτίνης και του αναστολέα του ενεργοποιητή του πλασμινογόνου στο πλάσμα εγκαυμάτων

Abstract

Plasma PAI-1 and plasma fibronectin were determined in 45 burned patients, 72 hours after burn. A decrease in plasma fibronectin and an increase in plasma PAI-1 concentration was observed. The increase of PAI-1 levels suggest that during the early course following burn injury we have a disruption of the balance of fibrinolysis that leads to excessive inhibition of t-PA and predispose to thrombogenicity. The decrease of plasma fibronectin levels may be a phenomenon of consumption, because the degree of lowering is directly correlated with the extent of burn injury. A restoration of plasma fibronectin in these patients by administration of cryoprecipitute (rich in fibronectin) may increase the phagocytosis of bacteria, improve the host defense and may be important for a normal tissue repair process. We suggest that we can also use the values of plasma PAI-1 and plasma fibronectin levels as a prognostic index in patients suffering from major burns.

Στην εργασία αυτή αξιολογήθηκε η σημασία των επιπέδων του ΡΑΙ-1 και της φιμπρονεκτίνης στο πλάσμα εγκαυματιών σε σχέση με τη σοβαρότητα του εγκαύματος. Για το σκοπό αυτό μετρήθηκαν τα επίπεδα του ΡΑΙ-1 και της φιμπρονεκτίνης στο πλάσμα 45 ασθενών (22 άνδρες, 23 γυναίκες) με εγκαύματα μερικού και ολικού πάχους και έκτασης από 5% έως 55% της επιφάνειας του σώματος. Από τη στατιστική ανάλυση των αποτελεσμάτων προέκυψε ότι υπάρχει αρνητική σχέση της έκτασης του εγκαύματος και της τιμής της φιμπρονεκτίνης του πλάσματος. Ο συντελεστής r ευρέθη να είναι - 0,76, γεγονός που σημαίνει ότι υπάρχει υψηλή αλλά αρνητική συσχέτιση μεταξύ των δύο μεταβλητών. Στο t-test για τον συντελεστή παλινδρόμησης, η τιμή του t είναι - 7,668 και η τιμή της Ρ σε 43 βαθμούς ελευθερίας (ν-2) είναι μικρότερη του 0,00001. Επίσης υπάρχει θετική σχέση της έκτασης του εγκαύματος και της τιμής του ΡΑΙ-1 του πλάσματος. Ο συντελεστής r ήταν 0,6823 και στο t-test για τον συντελεστή παλινδρόμησης ο t ήταν 6.120 και η τιμή της Ρ σε 43 βαθμούς ελευθερίας (ν-2) ευρέθη μικρότερη του 0,00001. Φαίνεται λοιπόν από την ανάλυση των αποτελεσμάτων ότι τα επίπεδα του ΡΑΙ-1 αυξάνονται ανάλογα με την έκταση του εγκαύματος (θετική συσχέτιση), ενώ αντιθέτως, τα επίπεδα της φιμπρονεκτίνης του πλάσματος ελαττώνονται αντιστρόφως ανάλογα με την έκταση του εγκαύματος. Δηλαδή στα μεγάλης έκτασης εγκαύματα, οι τιμές του ΡΑΙ-1 είναι πολύ υψηλές με κίνδυνο εμφάνισης θρομβοεμβολικών επεισοδίων λόγω διαταραχής της ινωδόλυσης, ενώ ταυτόχρονα έχουμε ελάττωση των επιπέδων της φιμπρονεκτίνης με συνέπεια διαταραχή (επιβράδυνση) της φαγοκυττάρωσης και ελάττωση του ρυθμού επούλωσης των εγκαυματικών επιφανειών. Από τη μελέτη των αποτελεσμάτων φαίνεται ότι η παρακολούθηση των επιπέδων του ΡΑΙ-1 και της φιμπρονεκτίνης στο πλάσμα εγκαυματιών αποτελεί σημαντική πληροφόρηση για την πιθανότητα εμφάνισης διαταραχών στην ινωδόλυση για τον κίνδυνο σοβαρής λοίμωξης και σήψης, όπως επίσης και για την επιθηλιοποίηση των τραυμάτων.