Η συμβολή του διακρανιακού μαγνητικού ερεθισμού στη διάγνωση της σκλήρυνσης κατά πλάκας

Abstract

Transcranial magnetic stimulation (TMS) is a new method for the investigation of the central nervous system (CNS). Fifty four patients with multiple sclerosis (MS) divided in two groups -one with 26 patients with probable MS and another with 28 patients with definite MS- have undergone investigation with transcranial magnetic stimulation. A 81.5% of the patients from the two groups have prolonged central conduction time, a very high percentage that shows that the method has a high incidence in diagnosis of MS. In comparison with other tests, such as NMR and evoked potentials, TMS has equal or superior possibilities in diagnosis of MS, especially in the group of probable cases where the clinical evidence is very ambiguous.

Ο διακρανιακός μαγνητικός ερεθισμός αποτελεί μία νέα μέθοδο για τη νευροφυσιολογική διερεύνηση του κεντρικού νευρικού συστήματος. Πενήντα τέσσερις ασθενείς με ΣΚΠ χωρισμένοι σε δύο ομάδες, την Α με 26 ασθενείς που πάσχουν από πιθανή ΣΚΠ και τη Β με 28 ασθενείς που πάσχουν από βέβαιη ΣΚΠ, διερευνήθηκαν νευροφυσιολογικά με διακρανιακό μαγνητικό ερεθισμό. Μείωση της ταχύτητας αγωγής του ερεθίσματος στο φλοιονωτιαίο δεμάτιο, μεταβολές του ύψους των μυϊκών προκλητών δυναμικών που λαμβάνονται με ερεθισμό του φλοιού, παρατηρήθηκαν σε μεγάλο αριθμό ασθενών και στις δύο ομάδες. Συνολικά το 81,5% των εξετασθέντων παρουσίασε παράταση του κεντρικού κινητικού χρόνου αγωγής με μικρή διαφοροποίηση στις δύο ομάδες. Τα αποτελέσματα αποδεικνύουν ότι η νέα αυτή μέθοδος μπορεί να βοηθήσει αποτελεσματικά στη διάγνωση της ΣΚΠ τόσο μόνη της όσο και με άλλες διαγνωστικές μεθόδους, όπως η μαγνητική τομογραφία και τα προκλητά δυναμικά. Θα πρέπει να τονιστεί, τέλος, ότι η μέθοδος είναι ασφαλής και ανώδυνη, ιδιότητες που την κάνουν πολύτιμο εργαλείο στη διάγνωση της νόσου.