Μελέτη του ενεργού χρόνου στο τμήμα 10% έως 90% της FVC σε ασθενείς με ιδιοπαθή πνευμονική ίνωση

Abstract

The partial effective times of the segment from 10% to 90% of FVC (teffp₁₋₉) of the forced expiratory spirograms were evaluated in 17 patients, aged from 54 to 69 years (6 males and 11 females), with Idiopathic Pulmonary Fibrosis (IPF). The spirometrie indices FVC, FEV₁, FEV₁/FVC%, FEF₂₅₋₇₅, FEF₂₅, FEF₅₀, as well as the total effective time (teffT) were also measured. The sensitivity of each parameter was calculated as the ratio of the actual to the minimum predicted value (mean-2SD). According to the results the sensitivities of these parameters, except teffT, were extremely low (0-35%), so they became unsuitable to detect early disturbances of the ventilation in patients with IPF. On the contrary, teffp₁₋₉ and teffT had sensitivities 76% and 100% respectively, and they were usefull to detection of early ventilatory defect in these patients. These findings suggest that teffpi-9 is less sensitive index than teffT to early detection of the ventilatory disturbances in patients with IPF. It will be explained by the fact that the corresponding time in the last 10% segment of FVC-t curve, is smaller than that in normal subjects or patients with COPD. It seems, that this is the reason of reduced sensitivity of teffp₁₋₉.

Μελετήθηκαν οι τμηματικοί ενεργοί χρόνοι από το 10% έως το 90% της FVC (teffp₁₋₉), 17 ασθενών, ηλικίας 54 έως 69 χρόνων (6 άνδρες και 11 γυναίκες), με Ιδιοπαθή Πνευμονική Ίνωση (Ι.Π.Ι). Μετρήθηκαν επίσης οι σπιρομετρικές παράμετροι FVC, FEV₁, FEV₁/FVC%, FEF₂₅₋₇₅, FEF₂₅, FEF₅₀, και ο ολικός ενεργός χρόνος teffΤ, και συγκρίθηκε η ευαισθησία τους στην αποκάλυψη πρώιμων διαταραχών του αερισμού με αυτήν του teffp₁₋₉. Η ευαισθησία κάθε παραμέτρου προσδιορίσθηκε από τον λόγο της ευρεθείσας τιμής του ασθενούς προς την ελαχίστη προβλεπόμενη τιμή (mean-2SD). Από τα αποτελέσματα της μελέτης προέκυψε ότι οι ανωτέρω σπιρομετρικοί δείκτες, πλην του teffΤ και του teffp₁₋₉, ενεφάνισαν από μηδενική έως πολύ χαμηλή ευαισθησία (0-35%), ώστε να είναι ακατάλληλοι για την πρώιμη αποκάλυψη των διαταραχών του αερισμού, οι οποίες παρατηρούνται κατά την Ι.Π.Ι. Αντιθέτως ο teffΤ ενεφάνισε ευαισθησία 100%, σε σύγκριση με τον teffp₁₋₉ του οποίου η ευαισθησία ήταν 76%. Αν και τα ευρήματα αυτά αφορούν μικρό αριθμό ασθενών, δείχνουν ότι ο teffΤ υπερτερεί σε ευαισθησία του teffp₁₋₉, και αυτό θα πρέπει να αποδοθεί στα άκρα της εκπνευστικής καμπύλης και κυρίως στο τελικό 10% τμήμα της, στο οποίο αντιστοιχεί πολύ λιγότερος χρόνος και άρα και πολύ μικρότερη επιφάνεια, απ' ότι στους φυσιολογικούς εξεταζόμενους ή στους ασθενείς με χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια. Το γεγονός αυτό ίσως αποτελεί την αιτία της μειωμένης ευαισθησίας του teffp₁₋₉.