Ο έλεγχος εγκυρότητας της σύμβασης "ghostwriting" υπό το πρίσμα των χρηστών ηθών

Abstract

In Greek legislation there is no specific provision on the ghostwriting contract, which either explicitly allows or prohibits its conclusion. Therefore, it is not possible to exclude the possibility of concluding it, given the rule of contractual freedom. In the absence of a special provision, the criterion of the validity of the agreement remains its compatibility with the public morality. Consequently there is a need to systematise so that the general clause can be specified according to each case of contractual waiver of the creator's right to use the name on the work. The aim is to draw a safe conclusion as regards the terms of the validity of this type of contractual waiver.

Στην ελληνική νομοθεσία δεν υπάρχει ρητή πρόβλεψη για τη σύμβαση ghostwriting, η οποία είτε να επιτρέπει ρητά είτε να απαγορεύει τη σύναψή της. Επομένως, δεν είναι, καταρχήν, δυνατός ο αποκλεισμός της δυνατότητας σύναψής της, δοθέντος του κανόνα της συμβατικής ελευθερίας. Δεδομένης της απουσίας σχετικής διάταξης, κριτήριο εγκυρότητας της συμφωνίας εξακολουθεί να αποτελεί η συμβατότητά της προς τα χρηστά ήθη. Κατά συνέπεια, κρίνεται ως ενδεδειγμένη η συστηματοποίηση των περιπτώσεων, ώστε η εξειδίκευση της γενικής ρήτρας να είναι προσανατολισμένη στην κατά περίπτωση κατηγορία συμβατικής παραίτησης από την εξουσία προβολής του ονόματος επί του έργου. Σκοπός είναι η εξαγωγή ενός ασφαλούς συμπεράσματος αναφορικά με τις προϋποθέσεις εγκυρότητας της συγκεκριμένης μορφής συμβατικής παραίτησης.

En la legislación griega no existe ninguna disposición específica sobre el contrato ghostwriting que permita o prohíba explícitamente su celebración. Por lo tanto, no es posible excluir la posibilidad de celebrarlo, dada la norma de la libertad contractual. A falta de una disposición especial, el criterio de validez del acuerdo sigue siendo su compatibilidad con la moral pública. Por consiguiente, es necesario sistematizar para que la cláusula general pueda precisarse en función de cada caso de renuncia contractual al derecho del creador a utilizar el nombre en la obra. El objetivo es llegar a una conclusión segura en cuanto a los términos de validez de este tipo de renuncia contractual.