Σύγκριση κλινικών και εργαστηριακών παραμέτρων μεταξύ εμβολιασμένων και μη εμβολιασμένων έναντι της COVID-19 σε νοσηλευόμενους ασθενείς λόγω λοίμωξης επαγόμενης από τον SARS-CoV-2

Abstract

Background: Real-life data for vaccination against COVID-19 are sorely needed. Aim/Methods: This was a population-based analysis aiming at investigating the hospitalization risk for COVID-19 of 98,982 subjects and compare features of vaccinated and unvaccinated patients. Hospitalized patients with COVID-19 between 01/07/2021 and 11/02/2022 were included in the study. Results: 582 patients were included in the analysis [males: 58.6% (n=341), vaccinated patients: 28.5% (n=166), unvaccinated patients: 71.5% (n=416)]. Median age of vaccinated patients was significantly higher compared to median age of unvaccinated [74.0 (95% CI: 72.0-77.0) vs. 59.0 (95% CI: 57.0-62.0), p=0.0001]. Mean latency time (±SD) from the second dose to hospitalization was 5.7±2.6 months. Between 01/07/2021 and 01/12/2021, unvaccinated subjects had higher risk for hospitalization compared to vaccinated [HR: 2.82, 95% CI: 2.30-3.45, p<0.0001]. Between 02/12/2021 and 11/02/2022, unvaccinated subjects presented with higher risk for hospitalization than subjects that had received booster dose [HR: 2.07, 95% CI: 1.44-2.98, p=0.005], but not than subjects that got two doses. Median value of hospitalization days was higher in unvaccinated patients compared to vaccinated [7.0 (95% CI: 7.0-8.0) vs. 6.0 (95% CI: 5.0-7.0), p=0.02]. Finally, age-adjusted analysis showed that hospitalized unvaccinated patients presented with significantly higher mortality risk compared to hospitalized vaccinated patients [HR: 2.59, 95% CI: 1.69-3.98, p<0.0001].Conclusion: Vaccination against COVID-19 remains the best way to contain the pandemic. There is an amenable need for booster dose during the variant of concern era.

Εισαγωγή: Δεδομένα καθημερινής κλινικής πρακτικής αναφορικά με τον εμβολιασμό έναντι της COVID-19 θεωρούνται άκρως απαραίτητα. Σκοπός: Πρόκειται για μια ανάλυση με βάση τον γενικό πληθυσμό που είχε ως στόχο να διερευνήσει τον κίνδυνο νοσηλείας λόγω COVID-19 στο γενικό πληθυσμό (98,982 συμμετέχοντες) και να συγκρίνει κλινικές παραμέτρους μεταξύ εμβολιασμένων και μη εμβολιασμένων, έναντι της COVID-19, ασθενών που νοσηλεύτηκαν λόγω λοίμωξης από τον ιό SARS-CoV-2. Αποτελέσματα: Πεντακόσιοι ογδόντα δύο ασθενείς (Ν=582) συμπεριλήφθηκαν στη μελέτη [άνδρες: Ν=341, εμβολιασμένοι ασθενείς: 28.5% (Ν=166), μη εμβολιασμένοι ασθενείς: 71.5% (Ν=416)]. Η διάμεση ηλικία των εμβολιασμένων ασθενών ήταν σημαντικά αυξημένη συγκριτικά με εκείνη των μη εμβολιασμένων [74.0 (95% CI: 72.0 έως 77.0) έναντι 59.0 (95% CI: 57.0 έως 62.0), p=0.0001]. Η μέση τιμή του χρονικού διαστήματος από τη χορήγηση της δεύτερης δόσης του εμβολίου έως τη νοσηλεία ήταν 5.7 ± 2.6 μήνες. Μεταξύ 01/07/2021 και 01/12/2021 οι μη εμβολιασμένοι είχαν υψηλότερο κίνδυνο νοσηλείας συγκριτικά με τους εμβολιασμένους [HR: 2.82, 95% CI: 2.30 έως 3.45, p<0.0001]. Μεταξύ 02/12/2021 και 11/02/2022 οι μη εμβολιασμένοι είχαν υψηλότερο κίνδυνο νοσηλείας συγκριτικά με ασθενείς που είχαν λάβει αναμνηστική δόση [HR: 2.07, 95% CI: 1.44 έως 2.98, p=0.005], αλλά όχι συγκριτικά με ασθενείς που είχαν λάβει δύο δόσεις. Η διάμεση τιμή των ημερών νοσηλείας ήταν σημαντικά αυξημένη στους μη εμβολιασμένους ασθενείς συγκριτικά με τους εμβολιασμένους [7.0 (95% CI: 7.0 έως 8.0) έναντι 6.0 (95% CI: 5.0 έως 7.0), p=0.02]. Η προσαρμοσμένη στην ηλικία ανάλυση έδειξε ότι οι νοσηλευόμενοι μη εμβολιασμένοι είχαν υψηλότερο κίνδυνο θνητότητας συγκριτικά με τους νοσηλευόμενους εμβολιασμένους [HR: 2.59, 95% CI: 1.69 έως 3.98, p<0.0001] ανεξάρτητα με το πανδημικό κύμα.Συμπέρασμα: Ο εμβολιασμός έναντι της COVID-19 παραμένει ο βέλτιστος τρόπος διαχείρισης της πανδημίας. Αναμνηστικές δόσεις στην εποχή των παραλλαγών του κορωνοϊού κρίνονται απαραίτητες.