Ανάλυση λόγου σε σύγχρονα γεγονότα που επηρέασαν τις σχέσεις Ελλάδας και Αλβανίας: συγκρότηση πολιτικών ταυτοτήτων

Abstract

This doctoral dissertation focuses on the analysis of far-right discourse that was normalized through the coverage of two specific events concerning Greece and Albania by mainstream media and mainstream public figures. In this context, the research examines how far-right narratives and stereotypes that emerged through the interpretations of these events contributed to the shaping and reinforcement of far-right discourse, while also analyzing the mechanisms that led to its normalization in public dialogue. The methodological approach of the dissertation is based on discourse analysis, combining theories from constructivism and the Essex School. Additionally, it employs cognitive tools from linguistics, digital text analysis, as well as approaches from international relations. Through this multidisciplinary study of far-right discourse, which is utilized to analyze how mainstream media and public figures interpreted these specific events, the aim is to understand the construction of stereotypical perceptions, hostile identities, ethnic nationalism, and the normalization of far-right discourse. The research explores the ways in which these narratives become entrenched in public discourse, influencing the shaping of national identities and interstate relations. In conclusion, the dissertation aims to make a substantial contribution to the academic study of the normalization of far-right discourse, while also paving the way for future research.

Η παρούσα διδακτορική διατριβή εστιάζει στην ανάλυση του ακροδεξιού λόγου που κανονικοποιήθηκε μέσω της κάλυψης δύο συγκεκριμένων συμβάντων, τα οποία αφορούν την Ελλάδα και την Αλβανία, από τα mainstream Μέσα και mainstream δημόσια πρόσωπα. Σε αυτό το πλαίσιο, η έρευνα εξετάζει πώς οι ακροδεξιές αφηγήσεις και τα στερεότυπα που αναδείχθηκαν μέσω των ερμηνειών αυτών των γεγονότων συνέβαλαν στη διαμόρφωση και ενίσχυση του ακροδεξιού λόγου, αναλύοντας παράλληλα τους μηχανισμούς που οδήγησαν στην κανονικοποίησή του στον δημόσιο διάλογο. Η μεθοδολογική προσέγγιση της διατριβής βασίζεται στην ανάλυση λόγου, συνδυάζοντας θεωρίες του κονστρουξιονισμού και της Σχολής του Έσεξ. Επιπλέον, αξιοποιούνται νοητικά εργαλεία από τη γλωσσολογία, την ψηφιακή ανάλυση κειμένων, καθώς και προσεγγίσεις των διεθνών σχέσεων. Μέσα από την παραπάνω πολυπρισματική μελέτη του ακροδεξιού λόγου, που αξιοποιείται για την ανάλυση του τρόπου με τον οποίο τα mainstream Μέσα και δημόσια πρόσωπα ερμήνευσαν τα συγκεκριμένα συμβάντα, στόχος είναι η κατανόηση της κατασκευής στερεοτυπικών αντιλήψεων, εχθρικών ταυτοτήτων, εθνοτικού εθνικισμού και της κανονικοποίησης του ακροδεξιού λόγου. Η έρευνα διερευνά τους τρόπους με τους οποίους οι συγκεκριμένες αφηγήσεις παγιώνονται στον δημόσιο λόγο, επηρεάζοντας τη διαμόρφωση των εθνικών ταυτοτήτων και των διακρατικών σχέσεων. Συμπερασματικά, η διατριβή επιδιώκει να συνεισφέρει ουσιαστικά στην ακαδημαϊκή μελέτη της κανονικοποίησης του ακροδεξιού λόγου, ανοίγοντας παράλληλα νέους δρόμους για μελλοντικές έρευνες.