Η επίδραση της περιβαλλοντικής επίδοσης στο κόστος δανεισμού

Abstract

Motivated by the need to transition to a low-carbon economy and recognizing that banks can play a significant role in managing firms’ environmental performance through their lending practices, this research examines whether the syndicated loan market takes into account the environmental performance of borrowers when pricing loans. In particular, this research examines whether alternative measures of environmental performance are perceived differently in the syndicated loan market, based on the effect of each measure on the borrowers’ risk profile. Additionally, the moderating role of borrowers’ sector was examined, as well as the moderating role of banks’ sensitivity to environmental considerations. By examining the above, this thesis sheds light on how the transition to a low-carbon economy is reflected in firm environmental disclosures and how it affects banks’ decision-making. For the analysis, panel data and random effects regression models were used. The results confirmed that environmental ratings decrease loan spreads, while carbon intensities are not material to loan pricing decisions. In addition, it was found that the environmental sensitivity of the industry does not affect the loan spreads, while banks’ environmental responsibility affects this relationship. More specifically, “green” banks appeared to charge higher loan spreads than the rest, possibly taking advantage of their expertise and the need of borrowers to receive loans. Furthermore, a variety of robustness checks were performed, including the conduction of two quasi-natural experiments in order to strengthen causal arguments, as well as additional analyses to confirm the main results. Overall, the results highlight the need to further investigate how banks perceive and use environmental information in the era of decarbonization and how environmental accounting can facilitate firms’ access to financing.

Με κίνητρο την ανάγκη μετάβασης σε μια οικονομία χαμηλών εκπομπών άνθρακα και αναγνωρίζοντας τη συμβολή των τραπεζών στην προσπάθεια αυτή, στην παρούσα έρευνα εξετάζεται αν η αγορά κοινοπρακτικών δανείων λαμβάνει υπόψη την περιβαλλοντική επίδοση των δανειοληπτών κατά την τιμολόγηση των δανείων. Ειδικότερα, διερευνάται αν εναλλακτικές μετρήσεις της περιβαλλοντικής επίδοσης εκλαμβάνονται διαφορετικά από την αγορά κοινοπρακτικών δανείων, με βάση τον αντίκτυπο κάθε μέτρησης στο προφίλ κινδύνου του δανειολήπτη. Επιπλέον, εξετάζεται η ρυθμιστική επίδραση του κλάδου δραστηριότητας των δανειοληπτών, καθώς και της περιβαλλοντικής στάσης των τραπεζών στη σχέση της περιβαλλοντικής επίδοσης και του κόστους δανεισμού. Διερευνώντας τα ανωτέρω, αυξάνεται η υφιστάμενη γνώση αναφορικά με το πώς ο τρόπος μετάβασης σε μια οικονομία χαμηλών εκπομπών άνθρακα αποτυπώνεται στις περιβαλλοντικές γνωστοποιήσεις των δανειοληπτών και πώς επηρεάζει τον τρόπο λειτουργίας των τραπεζών. Στην έρευνα χρησιμοποιήθηκαν δεδομένα πάνελ και μοντέλα παλινδρόμησης τυχαίων επιδράσεων. Τεκμηριώθηκε ότι οι περιβαλλοντικές βαθμολογίες επηρεάζουν (αρνητικά) τα περιθώρια επιτοκίων, ενώ οι εντάσεις άνθρακα δεν είναι ουσιαστικές για την τιμολόγηση του δανείου. Επιπλέον, διαπιστώθηκε ότι η περιβαλλοντική ευαισθησία του κλάδου δραστηριότητας των δανειοληπτών δεν επηρεάζει τα περιθώρια επιτοκίων, ενώ η περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση των τραπεζών επιδρά στην εν λόγω σχέση. Πιο συγκεκριμένα, φάνηκε ότι οι περιβαλλοντικά υπεύθυνες τράπεζες χρεώνουν ακριβότερα περιθώρια επιτοκίων από τις υπόλοιπες, εκμεταλλευόμενες την εξειδικευμένη τους γνώση και την ανάγκη των δανειοληπτών για χρηματοδότηση. Επίσης, πραγματοποιήθηκαν ποικίλοι έλεγχοι ευρωστίας, συμπεριλαμβανομένων δύο σχεδόν φυσικών πειραμάτων προκειμένου να επικυρωθεί η σχέση αιτίου και αιτιατού, καθώς και πρόσθετες αναλύσεις προκειμένου να επιβεβαιωθούν τα αποτελέσματα της βασικής ανάλυσης. Συνολικά, τα αποτελέσματα υπογραμμίζουν την ανάγκη περαιτέρω διερεύνησης του τρόπου με τον οποίο οι τράπεζες αντιλαμβάνονται και χρησιμοποιούν τις περιβαλλοντικές πληροφορίες, καθώς και του τρόπου με τον οποίο η περιβαλλοντική λογιστική μπορεί να διευκολύνει την πρόσβαση των επιχειρήσεων στη χρηματοδότηση.