Τηλεματική ψυχιατρική σε κρατούμενους σε Καταστήματα Κράτησης στην Ελλάδα

Abstract

Prisoners are often associated with mental health and substance use disorders. The objective of this study was to compare inmates’ perceptions and satisfaction with telepsychiatry versus face-to-face consultation. The sample consisted of 100 male inmates with a multicultural background and prior experience with both methods of services provision. The data were obtained through a Demographic Data Questionnaire, a Participant Satisfaction Questionnaire to assess satisfaction with face-to-face psychiatric services, and another Participant Satisfaction Questionnaire to assess satisfaction with telepsychiatric services. The results have shown a higher level of satisfaction with telepsychiatry compared to face -to-face care. Statistically significant improvements (all p-values <0,001) were noted in: waiting times, support for relapse prevention, follow up, quality of mental health care, quality of care in the management of psychiatric problems and related medication, behavior of psychiatrists, duration of the assessment, sense of comfort, and confidentiality. Telepsychiatry has proved to be an acceptable way of approaching and supporting inmates in Greece, with most of the participants expressing high acceptance, satisfaction, and preference rates. In addition, a qualitative survey was conducted in order to investigate the experience and satisfaction of the professionals of the correctional facilities from the use of the telepsychiatry service compared to the face-to-face psychiatric service. In addition, professionals' attitudes/perceptions towards mental illness and their experiences of managing prisoners with mental disorders were also explored. A total of 42 professionals from 4 prisons in the country participated in the survey. More specifically, 21 professionals from the prisons using the face-to-face service (group a) and 21 professionals using telepsychiatry (group b) participated. Data were obtained through semi-structured interviews. The results of the study demonstrated the positive contribution (p-value< 0,001) of telepsychiatry service in critical areas such as access, monitoring, timely diagnosis, reduction of transfers, reduction of violent behaviors, in contrast to the negative contribution of face-to-face service in the same areas. Also, telepsychiatric service was associated with an improvement in professionals' daily work while face-to-face was associated with a burden on it. In relation to the attitudes of professionals' perceptions of mental health issues, themes emerged that require the development of mental health strategies adapted to the environment of detention facilities Regarding the management of prisoners with mental disorders, the results of the research showed that this is done by prison staff in an empirical way, revealing at the same time a significant gap in the existing knowledge and skills of professionals. The use of telepsychiatry emerges as a realistic, feasible and beneficial means to improve the mental health of prisoners, to improve the daily work of professionals and to address systemic deficiencies.

Οι κρατούμενοι συνδέονται συχνά με διαταραχές της ψυχικής υγείας και της χρήσης ουσιών. Στόχος της παρούσας μελέτης ήταν να συγκρίνει τις αντιλήψεις και την ικανοποίηση των κρατουμένων από την τηλεψυχιατρική υπηρεσία έναντι της διαβούλευσης πρόσωπο με πρόσωπο. Το δείγμα αποτελούνταν από 100 άρρενες κρατούμενους, που είχαν εμπειρία και από τις δύο μεθόδους παροχής υπηρεσιών (δια ζώσης και τηλεψυχιατρική). Τα δεδομένα ελήφθησαν μέσω συνέντευξης όπου τα άτομα συμπλήρωσαν ένα ερωτηματολόγιο δημογραφικών στοιχείων, ένα ερωτηματολόγιο ικανοποίησης των συμμετεχόντων για την αξιολόγηση της ικανοποίησης από τις ψυχιατρικές υπηρεσίες πρόσωπο με πρόσωπο και ένα ερωτηματολόγιο ικανοποίησης των συμμετεχόντων για την αξιολόγηση της ικανοποίησής τους από τις υπηρεσίες που προσφέρονται μέσω της τηλεψυχιατρικής. Τα αποτελέσματα έδειξαν υψηλότερο επίπεδο ικανοποίησης από την τηλεψυχιατρική σε σύγκριση με τη φροντίδα πρόσωπο με πρόσωπο. Στατιστικά σημαντικές βελτιώσεις (όλες οι τιμές p <0,001), σημειώθηκαν σε: χρόνο αναμονής, πρόληψη υποτροπής και βίαιων συμπεριφορών της ψυχικής νόσου, συχνότητα παρακολούθησης, ποιότητα ψυχιατρικής εξέτασης, ποιότητα φροντίδας στη διαχείριση ψυχιατρικών προβλημάτων και συναφή φαρμακευτική αγωγή,συμπεριφορά ψυχιάτρων, διάρκεια της αξιολόγησης, αίσθηση άνεσης και εμπιστευτικότητας κατά τη διάρκεια της ψυχιατρικής εξέτασης. Η τηλεψυχιατρική έχει αποδειχθεί ένας αποδεκτός τρόπος προσέγγισης και υποστήριξης κρατουμένων και στην Ελλάδα, με τους περισσότερους από τους συμμετέχοντες να εκφράζουν υψηλά ποσοστά αποδοχής, ικανοποίησης και προτίμησης. Παράλληλα, πραγματοποιήθηκε και ποιοτική έρευνα με σκοπό τη διερεύνηση της εμπειρίας και της ικανοποίησης των επαγγελματιών των Κ.Κ. από τη χρήση της τηλεψυχιατρικής σε σύγκριση με τη δια ζώσης ψυχιατρική υπηρεσία. Επιπλέον διερευνήθηκαν οι στάσεις/αντιλήψεις των επαγγελματιών απέναντι στην ψυχική ασθένεια αλλά και οι εμπειρίες τους από τη διαχείριση των κρατουμένων με ψυχικές διαταραχές. Στην έρευνα συμμετείχαν συνολικά 42 επαγγελματίες από 4 καταστήματα κράτησης της χώρας. Πιο συγκεκριμένα, συμμετείχαν 21 επαγγελματίες από τα καταστήματα κράτησης που κάνουν χρήση της δια ζώσης υπηρεσίας (α΄ ομάδα) και 21 επαγγελματίες που κάνουν χρήση της τηλεψυχιατρικής (β΄ ομάδα). Τα δεδομένα λήφθηκαν μέσω ημιδομημένων συνεντεύξεων. Τα αποτελέσματα της έρευνας κατέδειξαν τη θετική συμβολή (p-value< 0,001) της τηλεψυχιατρικής υπηρεσίας σε κρίσιμους τομείς όπως η πρόσβαση, η παρακολούθηση, η έγκαιρη διάγνωση, η μείωση μεταγωγών, η μείωση βίαιων συμπεριφορών, σε αντίθεση με την αρνητική συμβολή δια ζώσης υπηρεσίας στους ίδιους τομείς. Επίσης, η τηλεψυχιατρική υπηρεσία συσχετίστηκε με τη βελτίωση του καθημερινού έργου των επαγγελματιών ενώ η δια ζώσης με επιβάρυνση του. Σε σχέση με τις στάσεις/αντιλήψεις των επαγγελματιών των καταστημάτων κράτησης σε θέματα ψυχικής υγείας, αναδείχτηκαν θέματα που χρήζουν την ανάπτυξη στρατηγικών ψυχικής υγείας προσαρμοσμένων στο περιβάλλον των καταστημάτων κράτησης. Αναφορικά με τη διαχείριση των κρατουμένων με ψυχικές διαταραχές, τα αποτελέσματα της έρευνας, κατέδειξαν ότι αυτή γίνεται από το σωφρονιστικό προσωπικό,με τρόπο εμπειρικό, αποκαλύπτοντας παράλληλα ένα σημαντικό κενό στις υπάρχουσες γνώσεις και δεξιότητες τους. Η χρήση της τηλεψυχιατρικής αναδεικνύεται ως ένα ρεαλιστικό, εφικτό και ωφέλιμο μέσο, τόσο για τη βελτίωση της ψυχικής υγείας των κρατουμένων όσο και για τη βελτίωση του καθημερινού έργου των επαγγελματιών και την αντιμετώπιση των συστημικών ελλείψεων.