Η διαγνωστική αξία του προσδιορισμού του διαλυτού υποδοχέα CD14-ST στη φλεγμονή της σκωληκοειδούς απόφυσης

Abstract

Background: Current evidence indicates that Presepsin (sCD14-ST) is increased in sepsis. However, the potential role of Presepsin for diagnosing appendicitis remains unclear. Purpose: This project aims to investigate the diagnostic value of Presepsin in patients with appendiceal inflammation. Materials and Methods: This prospective, multi-center study was conducted between August 2015 and December 2017, including 41 patients with suspected appendicitis and 41 controls. Venous blood samples were collected to assess Presepsin, C-reactive protein, fibrinogen, white blood cells, neutrophils, creatinine and gamma-glutamyl transferase. Patients underwent open or laparoscopic appendectomy, and all specimens were sent for histopathology. A receiver operating characteristic curve assessed the optimal cutoff, sensitivity, and specificity of Presepsin to diagnose appendicitis. Results: In patient group, pathology was positive for appendicitis in 92.7% (catarrhoic: 19.5%, suppurative: 36.6%, and gangrenous: 36.6%). Peritoneal fluid culture was positive in 17.1%, with the most common pathogen being Escherichia Coli. Presepsin levels were elevated to appendicitis group in comparison with controls (IQR: 324 pg/ml in patients and 139 pg/ml in controls, p<0.001). There was a statistically significant correlation between Presepsin and neutrophils (r=0.367, p=0.018) among appendicitis patients. Moreover, Presepsin levels were marginally related to pathology (p=0.060), but gangrenous appendicitis patients had significantly higher levels of Presepsin in comparison to suppurative ones. According to ROC analysis, Presepsin can predict the inflammation of the appendix with 81% sensitivity and 76% specificity (cutoff 200.5 pg/ml, AUC 0.858 [SE: 0,039; 95% CI: 0.78-0.94; p<0.001]). Conclusion: Serum Presepsin is a valuable diagnostic parameter to predict inflammation of appendiceal appendage, especially for gangrenous cases. However, larger studies are crucial to evaluate sCD14-ST in early stages of appendicitis.

Εισαγωγή: Σύμφωνα με τη σύγχρονη βιβλιογραφία, ο βιοδείκτης Presepsin (sCD14-ST) αυξάνεται στη σήψη. Ωστόσο, ο πιθανός ρόλος του στη διάγνωση της οξείας σκωληκοειδίτιδας παραμένει άγνωστος. Σκοπός: Η διατριβή αυτή έχει στόχο να ερευνήσει τη διαγνωστική αξία του Presepsin σε ασθενείς με φλεγμονή της σκωληκοειδούς απόφυσης. Υλικό και Μέθοδοι: Αυτή η προοπτική, πολυκεντρική μελέτη διενεργήθηκε από τον Αύγουστο του 2015 έως το Δεκέμβριο του 2017, συμπεριλαμβάνοντας 41 ασθενείς με εικόνα σκωληκοειδίτιδας και 41 στην ομάδα ελέγχου. Λήφθηκε φλεβικό αίμα για την εκτίμηση των βιοδεικτών: Presepsin, C-αντιδρώσα πρωτεΐνη, ινωδογόνο, λευκά αιμοσφαίρια και ουδετερόφιλα, κρεατινίνη και γ-γλουταμυλοτρανσφεράση. Οι ασθενείς υποβλήθηκαν σε ανοιχτή ή λαπαροσκοπική σκωληκοειδεκτομή και όλα τα παρασκευάσματα στάλθηκαν για παθολογοανατομική εξέταση. Ανάλυση καμπυλών λειτουργικού χαρακτηριστικού δέκτη εκτίμησε την προγνωστική αξία του Presepsin στη διάγνωση της φλεγμονής της σκωληκοειδούς απόφυσης. Αποτελέσματα: Στην ομάδα των ασθενών, η ιστολογική ήταν θετική για σκωληκοειδίτιδα στο 92.7% (καταρροϊκή: 19.5%, πυώδης: 36.6%, γαγγραινώδης: 36.6%). Η καλλιέργεια περιτοναϊκού υγρού ήταν θετική στο 17.1%, με πιο συχνό παθογόνο την Escherichia Coli. Τα επίπεδα του Presepsin ήταν αυξημένα στην ομάδα της σκωληκοειδίτιδας σε σχέση με τους υγιείς (IQR: ασθενείς - 324 pg/ml, υγιείς - 139 pg/ml, p<0.001). Παρατηρήθηκε στατιστικά σημαντική συσχέτιση μεταξύ του Presepsin και των ουδετερόφιλων στην ομάδα σκωληκοειδίτιδας (r=0.367, p=0.018). Επίσης, τα επίπεδα του Presepsin οριακά συσχετίστηκαν με την παθολογοανατομική εξέταση αλλά, στη γαγγραινώδη σκωληκοειδίτιδα ήταν σημαντικά αυξημένες τιμές του Presepsin σε σχέση με την πυώδη. Σύμφωνα με τη ROC ανάλυση, το Presepsin αποτελεί προγνωστικό βιοδείκτη της φλεγμονής της σκωληκοειδούς απόφυσης με 81% ευαισθησία και 76% ειδικότητα. Συμπέρασμα: Ο βιοδείκτης Presepsin είναι μια πολύτιμη διαγνωστική παράμετρος για τη φλεγμονή της σκωληκοειδούς απόφυσης, ειδικά στο γαγγραινώδες στάδιο. Ωστόσο, περισσότερες μελέτες απαιτούνται για την εκτίμηση του sCD14-ST στα πρώιμα στάδια σκωληκοειδίτιδας.