Διερεύνηση της επίδρασης του pH στην αποτελεσματικότητα της δινοπροστόνης (PGE2) στην πρόκληση τοκετού

Abstract

Objective: There is controversial evidence that acidification of vaginal pH may increase the efficacy of vaginal prostaglandins in labor induction, with research being mainly focused on misoprostol. This study aims to evaluate the impact of this intervention on the progress of labor induction with dinoprostone (PGE2) vaginal tablet. Methods: This double-blind, parallel-group, randomized study was conducted between October 2021 and December 2022 at Alexandra General Hospital, Athens, Greece. A total of 230 women with singleton, full term pregnancy that were scheduled for labor induction were randomly divided into two groups: Group A, who received acidic vaginal wash (5% acetic acid) and Group B, who received a normal saline vaginal wash. Afterwards, participants received a vaginal tablet of 3 mg dinoprostone every 6 h (maximum two doses). Results: There were no statistically significant differences in mode of delivery, duration of different labor stages, Bishop score changes and possible complications. Participants in the acidification group needed less often labor augmentation with oxytocin and epidural anesthesia (p = 0.03). Conclusions: Vaginal acidification seems to have no effect on the efficacy of the dinoprostone vaginal tablet. Even though it may reduce the need for oxytocin augmentation, there is no apparent benefit on clinical outcomes, such as reduction in cesarean section rates or shorter labor duration. Future research is necessary in order to validate these findings.

Σκοπός της μελέτης: Υπάρχουν αντικρουόμενα δεδομένα σχετικά με το αν η οξινοποίηση του κόλπου μπορεί να βελτιώσει την αποτελεσματικότητα των κολπικών προσταγλανδινών για την πρόκληση τοκετού, με την έρευνα να επικεντρώνεται κυρίως στη μισοπροστόλη. Η παρούσα μελέτη στοχεύει να αξιολογήσει την επίδραση αυτής της παρέμβασης στην πρόκληση τοκετού με κολπικό υπόθετο δινοπροστόνης (PGE2). Μέθοδοι: Αυτή η προοπτική, διπλά τυφλή, τυχαιοποιημένη μελέτη με δύο παράλληλες, ισομερείς ομάδες διεξήχθη από τον Οκτώβριο του 2021 έως τον Δεκέμβριο του 2022 στο Γενικό Νοσοκομείο «Αλεξάνδρα» στην Αθήνα, Ελλάδα. Συνολικά 230 γυναίκες με μονήρη, τελειόμηνη κύηση που είχαν προγραμματιστεί για πρόκληση τοκετού τυχαιοποιήθηκαν σε δύο ομάδες: στην Ομάδα Α, οι οποίες έλαβαν κολπική πλύση με όξινο διάλυμα (οξικό οξύ 5%), και στην Ομάδα Β, οι οποίες έλαβαν κολπική πλύση με διάλυμα φυσιολογικού ορού. Στη συνέχεια, οι συμμετέχουσες έλαβαν κολπικό υπόθετο 3 mg δινοπροστόνης κάθε 6 ώρες (μέγιστη δοσολογία 6 mg). Αποτελέσματα: Δεν υπήρχαν στατιστικά σημαντικές διαφορές στον τρόπο τοκετού, στη συνολική διάρκεια του τοκετού ή στη διάρκεια των επιμέρους σταδίων του, στις αλλαγές στο Bishop score και στις πιθανές επιπλοκές. Οι συμμετέχουσες στην ομάδα A χρειάστηκαν λιγότερο συχνά ενίσχυση του τοκετού με ωκυτοκίνη και επισκληρίδιο αναισθησία (p = 0.03). Συμπεράσματα: Η οξινοποίηση του κόλπου δεν φαίνεται να έχει επίδραση στην αποτελεσματικότητα του κολπικού υπόθετου δινοπροστόνης. Ακόμα και στην περίπτωση που μειώνει την ανάγκη ωδινοποίησης με χορήγηση σχήματος ωκυτοκίνης, δεν υπάρχει εμφανές όφελος στα κλινικά αποτελέσματα, όπως η μείωση των ποσοστών καισαρικής τομής ή η συντόμευση της διάρκειας του τοκετού. Απαιτείται περισσότερη έρευνα στο μέλλον για την επιβεβαίωση αυτών των ευρημάτων.