Αναδρομική μελέτη της ανάγκης εκτέλεσης επεμβάσεων χειρουργικής στόματος σε ασθενείς με αναπηρία που αντιμετωπίζονται υπό γενική αναισθησία και της επίδρασής τους στο σχέδιο θεραπείας

Abstract

General anaesthesia in special needs dentistry is a reliable method, which facilitates the provision of dental treatment, including oral surgery, to uncooperative patients with mental or physical disability, when other behavioural control techniques become ineffective. The aim of the study was to investigate the need to perform oral surgery on patients with disability, who were treated under general anaesthesia in public hospitals of Macedonia, in relation to their particular demographic and clinical characteristics. The records of 579 patients undergoing 672 sessions of dental treatment under general anaesthesia in three hospitals were reviewed. Anonymized demographic data, medical and dental information and dental treatment data related to dental treatment under general anaesthesia from 2008 to 2022 were extracted and analysed both with descriptive statistics and analytical statistical methods, appropriate for a retrospective cohort study. A total of 6223 treatments were carried out, with extractions accounting for 39,44% of the total and the rest of oral surgery procedures accounting for 1.14%. 45.81% of a total of 5357 teeth in need of treatment due to caries, trauma or periodontal disease were extracted. No statistically significant differences were observed in the means of extractions or other oral surgery procedures between the 3-12 and the 13-63 age groups. The need to perform oral surgery procedures on disabled patients with limited cooperation under general anaesthesia is high, with extractions constituting a large proportion of therapeutic treatments and without any significant reduction observed in their frequency over time. The rest of oral surgery procedures, although representing a relatively low percentage of the total, are characterised by a wide range, necessitating the ability of the dentist to perform them under general anaesthesia in the hospital environment.

Η γενική αναισθησία στο πλαίσιο της νοσοκομειακής οδοντιατρικής συνιστά αξιόπιστη μέθοδο που διευκολύνει την παροχή οδοντιατρικής θεραπείας, συμπεριλαμβανομένων των επεμβάσεων χειρουργικής στόματος, σε μη συνεργάσιμους ασθενείς με αναπηρία, όταν οι άλλες τεχνικές ελέγχου συμπεριφοράς καθίστανται αναποτελεσματικές. Σκοπός της μελέτης ήταν η διερεύνηση της ανάγκης εκτέλεσης επεμβάσεων χειρουργικής στόματος σε μη συνεργάσιμους ασθενείς με αναπηρία, που προσήλθαν για οδοντιατρική θεραπεία υπό γενική αναισθησία σε τρία δημόσια νοσοκομεία της Μακεδονίας, σε συνάρτηση με τα δημογραφικά και κλινικά τους χαρακτηριστικά. Εξετάστηκαν τα αρχεία 579 ασθενών που υποβλήθηκαν σε 672 χειρουργεία οδοντιατρικής θεραπείας υπό γενική αναισθησία. Αντλήθηκαν ανώνυμα στοιχεία, πληροφορίες και οδοντιατρικά δεδομένα που αφορούσαν την περίοδο 2008 έως 2022 και αναλύθηκαν με περιγραφική στατιστική και αναλυτικές στατιστικές μεθόδους κατάλληλες για αναδρομική μελέτη κοόρτης. Πραγματοποιήθηκαν συνολικά 6223 πράξεις με τις εξαγωγές να αντιστοιχούν στο 39.44% του συνόλου και τις υπόλοιπες επεμβάσεις χειρουργικής στόματος στο 1.14%. Από τα 5357 δόντια που έχρηζαν θεραπείας λόγω τερηδόνας, τραύματος ή περιοδοντικής νόσου το 45.81% οδηγήθηκε σε εξαγωγή. Δεν διαπιστώθηκε στατιστικά σημαντική διαφορά στην μέση τιμή των εξαγωγών ή των άλλων χειρουργικών πράξεων μεταξύ των ηλικιακών ομάδων 3-12 και 13-63 ετών. Οι εξαγωγές συνιστούν μεγάλο μέρος του συνόλου των πράξεων χωρίς να παρατηρείται μείωση στην συχνότητα διενέργειας τους διαχρονικά. Οι υπόλοιπες επεμβάσεις χειρουργικής στόματος, αν και αντιπροσωπεύουν αναλογικά χαμηλό ποσοστό επί του συνόλου, χαρακτηρίζονται από μεγάλο εύρος καθιστώντας αναγκαία την ικανότητα του οδοντιάτρου στην εκτέλεση τους στο νοσοκομειακό περιβάλλον.