Διερεύνηση της επίδρασης χορήγησης εκχυλίσματος κρόκου στο μεταβολικό έλεγχο ασθενών με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1

Abstract

Introduction–Background: Data from experimental trials show that crocus (or saffron) is considered to improve glycaemia, lipid profile, and blood pressure and reduce oxidative stress. So far, clinical trials have been conducted in individuals with metabolic syndrome and Diabetes Mellitus type 2 (DMT-2). The purpose of this study is to assess the effectiveness of crocus extract in individuals with Diabetes Mellitus type 1 (DMT-1).Patients–Methods: 61 individuals with DMT-1, mean age 48 years old (48.3 ± 14.6), 26 females (42.6%) were randomized to receive a new oral supplement in sachets containing probiotics, prebiotics, magnesium, and crocus extract or placebo containing probiotics, prebiotics and magnesium daily for 6 months. Glycemic control was assessed with a continuous glucose monitoring system and laboratory measurement of HbA1c and lipid profile was also examined. Blood pressure at baseline and end of intervention was also measured. Individuals were either on a continuous subcutaneous insulin infusion with an insulin pump or in multiple daily injection regimens. Diabetes distress and satiety were assessed through a questionnaire and body composition was assessed with bioelectrical impedance. In addition, dietary intake was assessed through food diaries for 14 days and the Mediterranean diet score as well as physical activity through the IPAQ questionnaire at the beginning and end of the intervention. Results: At the end of the intervention, the two groups differed significantly only in serum triglycerides (p = 0.049). After 6 months of treatment, a significant reduction in the active group was observed in glycated hemoglobin (p = 0.046) and serum triglycerides (p = 0.021) compared to baseline. The other primary end-points (glycemic control, lipid profile, blood pressure) did not dier within the groups from baseline to end of intervention, and there was no significant dierence between the two groups. Diabetes distress score improved significantly only in the active group (p = 0.044), suggesting an overall improvement in diabetes disease burden in these individuals but that was not significant enough between the two groups. Conclusions: A probiotic supplement with crocus extract improves serum triglycerides in well-controlled people with DMT-1 and may potentially be a valuable adjunct for enhancing glycemic control.

Εισαγωγή : Δεδομένα από πειραματικές μελέτες δείχνουν ότι ο κρόκος (ή σαφράν) θεωρείται ότι βελτιώνει τη γλυκαιμία, το λιπιδαιμικό προφίλ και την αρτηριακή πίεση (ΑΠ) και μειώνει το οξειδωτικό στρες. Μέχρι τώρα, έχουν διεξαχθεί κλινικές μελέτες σε άτομα με μεταβολικό σύνδρομο (ΜΣ) και Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου 2 (ΣΔτ2). Ο σκοπός αυτής της μελέτης είναι να αξιολογήσει την αποτελεσματικότητα του κρόκου σε άτομα με Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου 1 (ΣΔτ1). Ασθενείς – Μέθοδοι: 61 άτομα με ΣΔτ1, με μέση ηλικία 48 έτη (48,3 ± 14,6), 26 γυναίκες (42,6%) τυχαιοποιήθηκαν για να λάβουν από του στόματος καθημερινά για 6 μήνες ένα νέο συμπλήρωμα σε φακελάκια που περιείχε προβιοτικά, πρεβιοτικά, μαγνήσιο και εκχύλισμα κρόκου ή εικονικό φάρμακο που περιείχε προβιοτικά, πρεβιοτικά και μαγνήσιο. Ο γλυκαιμικός έλεγχος αξιολογήθηκε με σύστημα συνεχούς παρακολούθησης της γλυκόζης (Continuous Glucose Monitoring, CGM) και εξετάστηκε η εργαστηριακή τιμή της γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης (glycated haemoglobin, HbA1c), γλυκόζη νηστείας και το λιπιδαιμικό προφίλ. Μετρήθηκε επίσης η αρτηριακή πίεση στην αρχή και στο τέλος της παρέμβασης. Τα άτομα ήταν είτε σε συνεχή υποδόρια έγχυση ινσουλίνης με αντλία ινσουλίνης είτε σε σχήμα πολλαπλών υποδόριων ενέσεων ινσουλίνης. Το άγχος αναφορικά με τον ΣΔ, ο κορεσμός και η αντίληψη υπογλυκαιμίας αξιολογήθηκαν μέσω ερωτηματολογίων και η σύσταση του σώματος αξιολογήθηκε με βιοηλεκτρική εμπέδηση. Επιπλέον εκτιμήθηκαν η διατροφική πρόσληψη μέσω ημερολογίων καταγραφής φαγητού για 14 ημέρες και του σκορ της Μεσογειακής διατροφής καθώς και η σωματική δραστηριότητα μέσω του ερωτηματολογίου IPAQ στην αρχή και στο τέλος της παρέμβασης.Αποτελέσματα: Στο τέλος της παρέμβασης, οι δύο ομάδες διέφεραν σημαντικά μόνο στα τριγλυκερίδια ορού (triglycerides, TG) (p = 0,049). Μετά από 6 μήνες θεραπείας, παρατηρήθηκε σημαντική μείωση στην ομάδα παρέμβασης στη HbA1c (p = 0,046) και στα TG (p = 0,021) σε σύγκριση με την αρχή της παρέμβασης. Τα άλλα κύρια καταληκτικά σημεία (γλυκαιμικός έλεγχος, προφίλ λιπιδίων, ΑΠ) δεν διέφεραν μεταξύ των ομάδων από την έναρξη έως το τέλος της παρέμβασης και δεν υπήρχε σημαντική διαφορά μεταξύ των δύο ομάδων. Η βαθμολογία του στρες αναφορικά με τον ΣΔ βελτιώθηκε σημαντικά μόνο στην ομάδα παρέμβασης (p = 0,044), υποδηλώνοντας μια συνολική βελτίωση του φορτίου της νόσου του ΣΔ σε αυτά τα άτομα, αλλά αυτό δεν ήταν αρκετά σημαντικό μεταξύ των δύο ομάδων. Συμπεράσματα: Ένα προβιοτικό συμπλήρωμα με εκχύλισμα κρόκου (σαφράν) βελτιώνει τα TG ορού σε καλά ρυθμισμένα άτομα με ΣΔτ1 και μπορεί, ενδεχομένως, να είναι μία πολύτιμη συμπληρωματική θεραπεία για την ενίσχυση του γλυκαιμικού ελέγχου.