Μελέτη επίδρασης υλικών επιπωματισμού στα ανατομικά και λειτουργικά αποτελέσματα ασθενών με αποκόλληση αμφιβληστροειδούς που υπεβλήθησαν σε υαλοειδεκτομή

Abstract

Rhegmatogenous retinal detachment (RRD) is a vision-threatening emergency, caused by a retinal break, which allows vitreous fluid to accumulate between the neurosensory retina and the retinal pigment epithelium. Currently, pars plana vitrectomy (PPV) is considered the gold standard RD repair surgery. However, even if the retina can be completely reattached, the anatomical success is challenging particularly when there is macular involvement in the RRD. Retinal ischemia has been identified as a possible factor for poor functional results after a successful RRD repair surgery. The purpose of our study was to investigate the effect of gas tamponade on microvascular changes in patients with RRD who underwent PPV, using optical coherence tomography angiography (OCTA). Furthermore, we sought to examine the changes in vision-related quality of life is such patients using the validated Greek version of the Vision Function Questionnaire-25 (VFQ-25) emphasizing on the effect of the gas tamponade. Participants in this study were patients with RRD, who were treated with PPV and gas tamponade without internal limiting membrane peeling. Gas tamponade was performed using either C3F8 14% or SF6 20%. All participants underwent slit-lamp examination, fundoscopy, spectral domain-optical coherence tomography, optical coherence tomography angiography and completed the VFQ-25 Questionnaire at month 6 postoperatively. The fellow untreated eyes were also examined and served as control data. A statistically significant enlargement in foveal avascular zone (FAZ) in both superficial and deep capillary plexus was noticed 6 months postoperatively in patients with RRD treated with PPV compared to the fellow eyes (p=0.002 in the superficial and p=0.01 in the deep capillary plexus). Foveal avascular zone perimeter was increased in operated eyes in the deep capillary plexus (p=0.0003) and foveal avascular zone circularity was decreased in both superficial (p=0.045) and deep capillary plexus (p<0.001) compared to fellow eyes. Vessel density was not significantly different between operated and fellow eyes in superficial and deep capillary plexus. Vessel density and foveal avascular zone parameters were comparable between the C3F8 and SF6 groups. We also found a statistically significant decrease in General Vision, Ocular Pain and Driving scores in the C3F8 group compared to the SF6 group. VFQ-25 composite score was comparable in the 2 groups. All other subscales of the VFQ-25 did not differ significantly in the 2 groups. No significant correlation was noticed between age and BCVA and the composite and subscales VFQ-25 scores.

Η ρηγματογενής αποκόλληση αμφιβληστροειδούς είναι μία επείγουσα οφθαλμική πάθηση που προκαλείται όταν ρευστοποιημένο υαλοειδές διέρχεται δια μέσου μίας ρήξης αμφιβληστροειδούς στο χώρο μεταξύ του αμφιβληστροειδούς και του μελαγχρόου επιθηλίου. Η δια της επίπεδης μοίρας του ακτινωτού σώματος υαλοειδεκτομή θεωρείται σήμερα η πιο ενδεδειγμένη μέθοδος αντιμετώπισης αυτής της πάθησης. Ωστόσο, παρότι ο αμφιβληστροειδής είναι μετεγχειρητικά επικολλημένος, το λειτουργικό αποτέλεσμα ποικίλει και η όραση μπορεί να μην επανέλθει σε ικανοποιητικό επίπεδο. Η ισχαιμία του αμφιβληστροειδούς έχει ενοχοποιηθεί ως ένας παράγοντας που μπορεί να είναι υπεύθυνος για το αποτέλεσμα αυτό. Σκοπός της μελέτης μας ήταν να διερευνήσουμε την επίπτωση των αερίων επιπωματισμού στην αμφιβληστροειδική κυκλοφορία μετά από χειρουργείο αποκόλλησης αμφιβληστροειδούς χρησιμοποιώντας οπτική τομογραφία συνοχής αγγειογραφία (ΟCT-A). Επιπλέον θέλαμε να διερευνήσουμε την επίπτωση των αερίων επιπωματισμού στην σχετιζόμενη με την όραση ποιότητα υγείας χρησιμοποιώντας τη μεταφρασμένη και επικυρωμένη στα ελληνικά έκδοση του ερωτηματολογίου Vision Function Questionnaire-25 (VFQ-25). Στη μελέτη συμμετείχαν ασθενείς με ρηγματογενή αποκόλληση αμφιβληστροειδούς που αντιμετωπίστηκαν με υαλοειδεκτομή διά της επίπεδης μοίρας του ακτινωτού σώματος και χρησιμοποιήθηκε αέριο επιπωματισμού είτε C3F8 σε συγκέντρωση 14% είτε SF6 σε συγκέντρωση 20%. Όλοι οι ασθενείς υπεβλήθησαν σε μετεγχειρητική εξέταση 6 μήνες μετά το χειρουργείο με εξέταση σε σχισμοειδή λυχνία, βυθοσκόπηση, μέτρηση της οπτικής οξύτητας αλλά και οπτική τομογραφία συνοχής (OCT) και οπτική τομογραφία συνοχής αγγειογραφία (OCT-A) και συμπλήρωσαν το ερωτηματολόγιο VFQ-25. Ο έτερος οφθαλμός χρησιμοποιήθηκε ως μάρτυρας για τις συγκρίσεις της μελέτης μας. Βρέθηκε μία στατιστικά σημαντική διεύρυνση της ωχρικής ανάγγειας ζώνης τόσο στο επιπολής όσο και στο εν τω βάθει αγγειακό δίκτυο σε οφθαλμούς που αντιμετωπίστηκαν με υαλοειδεκτομή για αποκόλληση αμφιβληστροειδούς σε σχέση με τον έτερο οφθαλμό (p=0.002 στο επιπολής και p=0.01 στο εν τω βάθει). Η περίμετρος της ωχρικής ανάγγειας ζώνης ήταν αυξημένη στο εν τω βάθει αγγειακό δίκτυο (p=0.0003) και η κυκλικότητα ήταν μειωμένη τόσο στο επιπολής (p=0.045) όσο και στο εν τω βάθει (p<0.001) αγγειακό δίκτυο του αμφιβληστροειδούς σε σύγκριση με τον έτερο οφθαλμό. Η αγγειακή πυκνότητα δεν είχε στατιστικά σημαντική διαφορά μεταξύ των οφθαλμών που αντιμετωπίστηκαν με υαλοειδεκτομή για αποκόλληση αμφιβληστροειδούς σε σχέση με τον έτερο οφθαλμό. Η ωχρική ανάγγεια ζώνη και η αγγειακή πυκνότητα των επιμέρους αγγειακών στιβάδων δεν ήταν διαφορετική ανάμεσα σε οφθαλμούς που αντιμετωπίστηκαν με C3F8 και SF6. Επίσης βρήκαμε μία στατιστικά σημαντική μείωση στις τιμές της Γενικής Όρασης του Οφθαλμικού Πόνου και της Οδήγησης σε ασθενείς που χρησιμοποιήθηκε C3F8 ως μέσο επιπωματισμού σε σύγκριση με όσους αντιμετωπίστηκαν με SF6. Όλες οι άλλες υποκατηγορίες του VFQ-25 δεν είχαν στατιστικά σημαντική διαφορά ανάμεσα στις δύο ομάδες με βάση το αέριο επιπωματισμού. Δεν βρέθηκε καμία σημαντική συσχέτιση μεταξύ της ηλικίας, της καλύτερα διορθούμενης οπτικής οξύτητας και του αξονικού μήκους του οφθαλμού και των τιμών στη συνολική βαθμολογία και στις υποκατηγορίες του VFQ-25.