Η αποτελεσματικότητα της εκπαίδευσης στην νευροφυσιολογία του πόνου σε ασθενείς με χρόνιο οσφυϊκό πόνο

Abstract

Background: Non-Specific Chronic Low Back Pain (NSCLBP) persists for more than 12 weeks. Manual therapy (MT), recommended for NSCLBP, demonstrates short-term efficacy. Pain Neuroscience/Neurophysiology Education (PNE) teaches patients to modify their pain perception through explanations, metaphors, and examples, focusing on brain reeducation. Motivational Interviewing (MI) enhances movement toward behavior change, encouraging patients to actively participate in treatment and avoid indecision. Both PNE and MI approach the multidimensional nature of chronic pain from different perspectives but can be combined for effective management. Objective: The purpose of this doctoral thesis was to examine the impact of adding PNE with integrated MI to a manual therapy program on pain intensity, pain perception, functional ability, kinesiophobia, catastrophizing and low back performance in adults with NSCLBP. Method: Sixty adults with NSCLBP participated in the study and were randomly assigned to three groups of 20 participants each (two intervention groups and one control group). The first group (MT group) followed a four-week manual therapy program. The second group followed the same manual therapy program combined with PNE with integrated MI (MT+PNE/MI group). Finally, the third group (control) followed a general home-based exercise program. Pain intensity in the last 24 hours was assessed using the Numeric Pain Rating Scale (NPRS), pain perception through Pressure Pain Threshold (PPT) in the lumbar region with a digital algometer, functional ability with the Greek version of the Roland-Morris Disability Questionnaire (RMDQ), kinesiophobia with the Tampa Scale for Kinesiophobia (TSK), catastrophizing with the Pain Catastrophizing Scale (PCS), and low back performance with the Back Performance Scale (BPS). Assessments were conducted before the intervention, at the 4th week (after the completion of the intervention), and six months after the end of the intervention. Descriptive analysis and frequency analysis were performed to present the participants' demographic characteristics. Additionally, a two-way analysis of variance with repeated measures was applied for result analysis, with the level of statistical significance set at p < 0.05. Results - Discussion: According to the results, both intervention groups showed statistically significant differences compared to the control group, at both the fourth-week assessment and the six-month follow-up, as evidenced by NPRS and RMDQ scores, as well as the total values of tested PPTs (p < 0.05). Moreover, statistically significant differences between the two intervention groups were observed, with the MT+PNE/MI group showing statistically greater improvement at both time points (fourth week and six-month follow-up) (p < 0.05). Regarding TSK and PCS scores at the fourth week, statistically significant differences were observed between the two intervention groups and the control group, as well as between the two intervention groups themselves (p < 0.05). However, at the six-month follow-up, statistically significant differences were found only between the MT+PNE/MI group and the other two groups, with the MT+PNE/MI group showing significant improvements (p < 0.05). In relation to BPS, both intervention groups exhibited statistically significant differences compared to the control group at the fourth week, without significant differences between the two intervention groups. However, at the six-month follow-up, significant differences were observed between the MT+PNE/MI group and the other two groups (p < 0.05), with MT+PNE/MI demonstrating greater improvement. Conclusions: In conclusion, the addition of PNE with integrated MI further improved the positive effects of the MT program in all measured parameters. The combined application of MT+PNE/MI seemed to lead to greater improvements compared to the isolated application of MT, and these improvements were sustained over a longer duration. The short-term and long-term positive effects observed in the participants of the MT+PNE/MI group are likely attributed to the application of PNE with integrated MI, contributing to increased treatment effectiveness. More studies are needed in the future to explore the optimal dosage of the combination of MT with PNE/MI.

Υπόβαθρο: Ο χρόνιος οσφυϊκός πόνος μη ειδικής αιτιολογίας (Non-Specific Chronic Low Back Pain, NSCLBP) χαρακτηρίζεται από διάρκεια συμπτωμάτων μεγαλύτερη των 12 εβδομάδων. Η δια χειρός τεχνικές (Manual Therapy, MT) που εφαρμόζονται στα πλαίσια της φυσικοθεραπευτικής παρέμβασης, προτείνονται για την αντιμετώπιση του NSCLBP. Έρευνες έχουν δείξει ότι το MT μπορεί να βελτιώσει σημαντικά την κλινική εικόνα των ασθενών με NSCLBP βραχυπρόθεσμα. Η εκπαίδευση στη νευροφυσιολογία του πόνου (Pain Neuroscience/Neurophysiology Education, PNE) αποτελεί μια μέθοδο μέσω της οποίας ο ασθενής διδάσκεται να τροποποιεί την αντίληψή του για τον πόνο μέσω εξηγήσεων, μεταφορών, και παραδειγμάτων οι οποίες στοχεύουν στην επανεκπαίδευση του εγκεφάλου. Η παρακινητική συνέντευξη (Motivational Interviewing, MI) αποτελεί μια γνωστική θεραπεία που βασίζεται στο βιοψυχοκοινωνικό μοντέλο υγείας και έχει ως στόχο της να εισάγει αλλαγές στη συμπεριφορά του ασθενή παρακινώντας τον να συμμετάσχει ενεργά στη θεραπεία έτσι ώστε να αποφύγει την αναποφασιστικότητα. Τόσο το PNE όσο και το MI προσεγγίζουν από διαφορετικές πτυχές την πολυεπίπεδη φύση του χρόνου πόνου. Ωστόσο, μπορούν να εφαρμοστούν συνδυαστικά για την αντιμετώπισή του. Σκοπός: Σκοπός της διδακτορικής διατριβής ήταν να εξεταστεί η επίδραση της προσθήκης PNE με ενσωματωμένο ΜΙ σε ένα πρόγραμμα MT στην ένταση του πόνου, στον ουδό πόνου πίεσης, στη λειτουργική ικανότητα, στην κινησιοφοβία, στην καταστροφολογία και στην λειτουργική επίδοση της οσφύος σε ενήλικες με NSCLBP. Μέθοδος: Εξήντα ενήλικες με NSCLBP συμμετείχαν στην συγκεκριμένη έρευνα. Οι συμμετέχοντες χωρίστηκαν τυχαία σε τρεις ομάδες των 20 συμμετεχόντων η κάθε μία (δύο ομάδες παρέμβασης και μία ελέγχου). Η μία ομάδα (ομάδα MT) ακολούθησε ένα πρόγραμμα φυσικοθεραπευτικής αποκατάστασης MT διάρκειας τεσσάρων εβδομάδων. Η δεύτερη ομάδα ακολούθησε το ίδιο πρόγραμμα MT σε συνδυασμό με PNE με ενσωματωμένο MI (ομάδα MT+PNE/MI). Τέλος, η τρίτη ομάδα (ομάδα ελέγχου) ακολούθησε ένα γενικό πρόγραμμα ασκήσεων για το σπίτι. Η ένταση του πόνου τις τελευταίες 24 ώρες με την αριθμητική κλίμακα πόνου (Numeric Pain Rating Scale, NPRS), ο ουδός πόνου πίεσης (Pressure Pain Threshold, PPT) στην περιοχή της οσφύος με ψηφιακό αλγόμετρο, η λειτουργική ικανότητα με την ελληνική έκδοση του ερωτηματολογίου Roland-Morris (Roland-Morris disability questionnaire, RMDQ), η κινησιοφοβία με την κλίμακα κινησιοφοβίας Tampa (Tampa Scale for Kinesiophobia, TSK), η καταστροφολογία με την κλίμακα καταστροφολογίας του πόνου (Pain Catastrophizing Scale, PCS) και η λειτουργική επίδοση της οσφύος με τη λειτουργική δοκιμασία Back Performance Scale (BPS) αξιολογήθηκαν πριν την παρέμβαση, την 4η εβδομάδα (μετά την ολοκλήρωση της παρέμβασης) και έξι μήνες μετά το τέλος της παρέμβασης. Για την ανάλυση των αποτελεσμάτων πραγματοποιήθηκε περιγραφική ανάλυση και ανάλυση συχνοτήτων για την παρουσίαση των δημογραφικών χαρακτηριστικών των συμμετεχόντων. Επίσης εφαρμόστηκε ανάλυση διακύμανσης δύο παραγόντων (two-way analysis of variance, ANOVA) με επαναλαμβανόμενες μετρήσεις. Το επίπεδο στατιστικής σημαντικότητας τέθηκε στο p < 0.05. Αποτελέσματα - Συζήτηση: Σύμφωνα με τα αποτελέσματα και οι δύο ομάδες παρέμβασης παρουσίασαν στατιστικά σημαντικές διαφορές σε σύγκριση με την ομάδα ελέγχου τόσο στην αξιολόγηση της τέταρτης εβδομάδας όσο και στον εξάμηνο επανέλεγχο, όπως προέκυψε από τα στα σκορ του NPRS και του RMDQ, καθώς και από τις τιμές των του συνόλου των PPTs που εξετάστηκαν (p < 0,05). Επιπλέον, παρατηρήθηκαν στατιστικά σημαντικές διαφορές μεταξύ των δύο ομάδων παρέμβασης, με τη βελτίωση στην ομάδα MT+PNE/MI να είναι στατιστικά μεγαλύτερη και στις δύο χρονικές στιγμές (τέταρτη εβδομάδα και εξάμηνος επανέλεγχος) (p < 0,05). Σχετικά με τα σκορ TSK και PCS στην τέταρτη εβδομάδα, παρατηρήθηκαν στατιστικά σημαντικές διαφορές μεταξύ των δύο ομάδων παρέμβασης σε σύγκριση με την ομάδα ελέγχου, καθώς και των δύο ομάδων παρέμβασης μεταξύ τους (p < 0,05). Ωστόσο, κατά τον εξάμηνο επανέλεγχο, στατιστικά σημαντικές διαφορές παρατηρήθηκαν μόνο μεταξύ της ομάδας MT+PNE/MI και των άλλων δύο ομάδων, με την ομάδα MT+PNE/MI να επιδεικνύει σημαντικές βελτιώσεις (p < 0,05). Σχετικά με το BPS, και οι δύο ομάδες παρέμβασης παρουσίασαν στατιστικά σημαντικές διαφορές σε σύγκριση με την ομάδα ελέγχου την τέταρτη εβδομάδα, χωρίς σημαντικές διαφορές μεταξύ των δύο ομάδων παρέμβασης. Ωστόσο, κατά τον εξάμηνο επανέλεγχο, υπήρχαν σημαντικές διαφορές μεταξύ της ομάδας MT+PNE/MI και των άλλων δύο ομάδων (p < 0,05), με την ομάδα MT+PNE/MI να επιδεικνύει μεγαλύτερη βελτίωση. Συμπεράσματα: Συμπερασματικά η προσθήκη της PNE με ενσωματωμένο ΜΙ βελτίωσε περαιτέρω τα θετικά αποτελέσματα του προγράμματος ΜΤ σε όλα τα μετρήσιμα μεγέθη που εξετάστηκαν. Η συνδυαστική εφαρμογή του MT+PNE/MI φάνηκε να οδηγεί σε μεγαλύτερες βελτιώσεις σε σύγκριση με την μεμονωμένη εφαρμογή της παρέμβασης MT, ενώ αυτές οι βελτιώσεις διατηρήθηκαν και για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Τα βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα θετικά αποτελέσματα που παρατηρήθηκαν στους συμμετέχοντες της ομάδας MT+PNE/MI πιθανόν να οφείλονται στην εφαρμογή του PNE με ενσωματωμένο MI, η οποία συνέβαλε στην αύξηση της αποτελεσματικότητας της θεραπείας. Περισσότερες μελέτες θα πρέπει να διεξαχθούν στο μέλλον προκειμένου να διερευνηθεί η βέλτιστη δοσολογία του συνδυασμού του ΜΤ με το PNE/MI.