Συσχέτιση του πάχους του κεντρικού κερατοειδούς με την μικροκυκλοφορία της κεφαλής του οπτικού νεύρου δια της OCT αγγειογραφίας στην οφθαλμική υπερτονία

Abstract

Background: Ocular hypertension (OH) is a condition characterized by elevated intraocular pressure (IOP) exceeding the normal range, without any evident damage to the optic nerve or visual field defects characteristic of glaucoma. It constitutes a significant precursor to the development of glaucoma, a leading cause of irreversible vision loss worldwide. Emerging evidence has shown that microcirculation alterations in eyes with OH could serve as predicting factors to identify eyes at high risk for progression to glaucoma. In view of the above the purpose of our study is to investigate microcirculation alterations of the radial peripapillary capillary plexus using optical coherence tomography angiography (OCT-A) in patients with ocular hypertension (OH). A total of 192 eyes were included in this observational, comparative, single-centred study and were divided in two groups: OH eyes and healthy controls. OCT-A was performed to analyze microcirculation characteristics at the peripapillary area. Radial peripapillary capillary density was measured at the total area of the optic disc and at each separate region (superior, inferior, temporal, nasal and inside). The parameters of age, medical treatment for ocular hypertension, sex and retinal fiber layer thickness were evaluated. Total radial peripapillary capillary density was significantly lower in patients with OH than in healthy controls. Concerning the microcirculation characteristics at each separate region of the peripapillary area, the results were as follows: inferior radial peripapillary capillary density was significantly decreased in individuals with OH than in controls, while measurements in the superior peripapillary area and internal optic disc were similar in both groups. Our study indicates decreased radial peripapillary capillary density in eyes with OH. Microcirculation alterations in the inferior peripapillary area could potentially comprise biomarkers and risk factors for OH progression to glaucoma.

Εισαγωγή: Η οφθαλμική υπερτονία (ΟΥ) χαρακτηρίζεται από αυξημένη ενδοφθάλμια πίεση (ΕΟΠ), μεγαλύτερη των 21mmHg , χωρίς συνοδό βλάβη του οπτικού νεύρου ή ευρήματα στην εξέταση των οπτικών πεδίων (ΟΠ). Αποτελεί σημαντικό πρόδρομο της εξέλιξης σε γλαύκωμα, μια κύριας αιτίας μη αναστρέψιμης απώλειας όρασης παγκοσμίως. Πρόσφατα στοιχεία υποστηρίζουν ότι οι μεταβολές της μικροκυκλοφορίας στους οφθαλμούς με ΟΥ αποτελούν δυνητικά προγνωστικούς παράγοντες για τον εντοπισμό ασθενών υψηλού κινδύνου για εξέλιξη σε γλαύκωμα. Λαμβάνοντας υπόψη τα ανωτέρω, σκοπός της μελέτης μας είναι η διερεύνηση των αλλοιώσεων της μικροκυκλοφορίας του ακτινωτού περιτριχοειδούς πλέγματος με τη χρήση οπτικής τομογραφίας συνοχής- αγγειογραφίας (OCT-A) σε ασθενείς με οφθαλμική υπερτονία (ΟΥ). Συνολικά 192 μάτια συμπεριλήφθηκαν σε αυτήν τη συγκριτική, μονοκεντρική μελέτη και κατανεμήθηκαν σε δύο ομάδες: οφθαλμοί με ΟΥ και υγιείς μάρτυρες. Η OCT-A διενεργήθηκε για την ανάλυση των χαρακτηριστικών της μικροκυκλοφορίας στην περιτριχοειδική περιοχή πέριξ της οπτικής θηλής. Η ακτινική περιτριχοειδική πυκνότητα μετρήθηκε στη συνολική επιφάνεια του οπτικού δίσκου και σε κάθε επιμέρους περιτριχοειδικό τεταρτημόριο (άνω, κάτω, κροταφικό, ρινικό) καθώς και στο εσωτερικό του οπτικού νεύρου. Αξιολογήθηκαν οι ακόλουθοι παράμετροι: ηλικία, φαρμακευτική θεραπεία για την ΟΥ, φύλο και πάχος στιβάδας νευρικών ινών αμφιβληστροειδούς (RNFL).Η συνολική ακτινική περιτριχοειδική πυκνότητα αναδείχθηκε σημαντικά χαμηλότερη σε ασθενείς με ΟY από ότι σε υγιείς μάρτυρες. Όσον αφορά στα χαρακτηριστικά μικροκυκλοφορίας σε κάθε επιμέρους περιτριχοειδική περιοχή τα αποτελέσματα ήταν τα εξής: η κατώτερη ακτινική περιτριχοειδική πυκνότητα βρέθηκε σημαντικά μειωμένη σε άτομα με ΟY σε σχέση με τους υγιείς μάρτυρες, ενώ οι μετρήσεις στην άνω περιτριχοειδή περιοχή και στο εσωτερικό του οπτικού δίσκου ήταν παρεμφερείς και στις δύο ομάδες. Η μελέτη μας ανέδειξε μειωμένη ακτινική περιτριχοειδική πυκνότητα σε οφθαλμούς ασθενών με ΟY. Οι μεταβολές της μικροκυκλοφορίας στην κάτω περιτριχοειδική περιοχή θα μπορούσαν ενδεχομένως να αποτελέσουν βιοδείκτες (biomarkers) και προγνωστικούς παράγοντες για την εξέλιξη της ΟY σε γλαύκωμα.