Communities, organizations and collective entrepreneurship: an institutional perspective

Abstract

Community groups and community-based enterprises have been frequently discussed in studies of organization, management and entrepreneurship. They are considered to represent an alternative way of organizing and pursuing economic, social and cultural goals, as well as to embody an institutional logic, also known as the community logic. In the era of globalization and societal transformations, however, it should not be taken for granted that such groups and enterprises do not face tensions and are committed to a single institutional logic. This thesis problematizes this implicit assumption and explores the following: how do community groups and community-based enterprises organize and relate to the community logic and other institutional logics? After a brief introductory chapter, the second chapter conducts a literature review on communities and unpacks the organizing principles of diverse types of communities. The third chapter reveals the role of materiality in institutional processes and how local community actors attempt to maintain institutions across generations. The fourth one delves into a community-based enterprise and analyzes how it responds to institutional complexity and secures the commitment of local community members to the common endeavor. Taken together, the three main chapters show that community groups and community-based enterprises are heavily involved in institutional processes and find innovative ways to navigate institutional complexity and work towards institutional maintenance, but also develop logic variants and change. An institutional perspective on communities provides implications for community organizing and entrepreneurship, community-organization relationships, and organization theory more broadly.

Οι κοινότητες και οι κοινοτικές επιχειρήσεις έχουν γίνει συχνά αντικείμενο συζήτησης σε μελέτες οργάνωσης, διοίκησης και επιχειρηματικότητας. Θεωρείται ότι αντιπροσωπεύουν έναν εναλλακτικό τρόπο οργάνωσης και επιδίωξης οικονομικών, κοινωνικών και πολιτιστικών στόχων, καθώς και ότι ενσαρκώνουν μια θεσμική λογική, η οποία είναι γνωστή ως η κοινοτική λογική. Στην εποχή της παγκοσμιοποίησης και των κοινωνικών μετασχηματισμών, όμως, δεν μπορεί να θεωρηθεί δεδομένο ότι αυτές οι ομάδες ανθρώπων και επιχειρήσεις δεν αντιμετωπίζουν εντάσεις και είναι αφοσιωμένοι σε μια θεσμική λογική. Η διατριβή αυτή εξετάζει αυτή την υπόθεση και ερευνά το εξής: Πώς οι κοινότητες και οι κοινοτικές επιχειρήσεις οργανώνονται και συνδέονται με την κοινοτική λογική, καθώς και άλλες λογικές; Μετά από ένα σύντομο εισαγωγικό κεφάλαιο, το δεύτερο κεφάλαιο πραγματοποιεί μια βιβλιογραφική ανασκόπηση στις κοινότητες και αναλύει τις θεμελιώδεις αρχές οργάνωσης διαφορετικών τύπων κοινοτήτων. Το τρίτο κεφάλαιο δείχνει το ρόλο της ύλης στις θεσμικές διαδικασίες και το πώς τα μέλη της τοπικής κοινότητας επιχειρούν να διατηρήσουν θεσμούς από γενιά σε γενιά. Το τέταρτο κεφάλαιο εμβαθύνει σε μια κοινοτική επιχείρηση και αναλύει πώς ανταποκρίνεται στη θεσμική πολυπλοκότητα και πώς διασφαλίζει την αφοσίωση των μελών της τοπικής κοινότητας στο κοινό εγχείρημα. Τα τρία κύρια κεφάλαια, συνολικά, δείχνουν ότι οι κοινότητες και οι κοινοτικές επιχειρήσεις εμπλέκονται σε μεγάλο βαθμό σε θεσμικές διαδικασίες, βρίσκουν καινοτόμους τρόπους να αντιμετωπίσουν τη θεσμική πολυπλοκότητα και εργάζονται με στόχο τη θεσμική διατήρηση, αλλά επίσης δημιουργούν παραλλαγές λογικών και αλλάζουν. Η θεσμική προσέγγιση στις κοινότητες προσφέρει χρήσιμα ευρήματα σε θέματα κοινοτικής οργάνωσης και επιχειρηματικότητας, σχέσεων κοινότητας και οργανισμών και οργανωσιακής θεωρίας πιο ευρύτερα.