The use of drones in hostilities under the Jus ad bellum and the Jus in bello: the paradigm of the war on terror

Abstract

This PhD thesis deals with the use of armed unmanned aerial vehicles (armed drones) in the context of the use of military force to counter terrorism, in the light of the International Law on the Use of Force between States (Jus ad Bellum) and the International Humanitarian Law (Jus in Bello). Focusing on the targeted strikes carried out by armed unmanned aerial vehicles in Afghanistan, Pakistan, Yemen, Somalia and Iraq, this thesis undertakes a multifaceted examination of these targeted strikes in order to analyze their lawfulness on the basis of the applicable rules of International Law. This legal assessment takes place both in an abstract context (in abstracto lawfulness of drones as a weapon system) and in a concrete context (in concreto lawfulness of drones in the context of their specific uses on the battlefield). Following a thorough examination of the issue, the central position adopted by the author of the thesis is that the technology introduced by unmanned aerial vehicles does not qualitatively differentiate them from other conventional weapon systems, in terms of the assessment of their legality under International Law. In order to adequately achieve the legal assessment of unmanned aircraft, it is necessary to examine them ad hoc in their specific uses in the battlefield in order to find their compliance with the applicable rules of International Law.

Η παρούσα διδακτορική διατριβή πραγματεύεται την χρήση των οπλισμένων μη-επανδρωμένων αεροσκαφών (armed drones) στο πλαίσιο χρήσης στρατιωτικής βίας για την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας, υπό το πρίσμα του Διεθνούς Δικαίου Χρήσης Βίας μεταξύ Κρατών (Jus ad Bellum) και του Διεθνούς Ανθρωπιστικού Δικαίου (Jus in Bello). Με επίκεντρο τις αεροπορικές προσβολές με οπλισμένα μη-επανδρωμένα αεροσκάφη στο Αφγανιστάν, στο Πακιστάν, στην Υεμένη, στη Σομαλία και στο Ιράκ, η παρούσα διδακτορική διατριβή προβαίνει σε μια πολύπλευρη εξέταση των εν λόγω στοχευμένων επιθέσεων (targeted strikes), με σκοπό να αναλύσει τη νομιμότητά τους επί τη βάσει των ισχυόντων κανόνων του Διεθνούς Δικαίου. Αυτή η νομική αξιολόγηση λαμβάνει χώρα τόσο αφηρημένα (in abstracto νομιμότητα των drones ως οπλικό σύστημα), όσο και συγκεκριμένα (in concreto νομιμότητα των drones στο πλαίσιο των συγκεκριμένων χρήσεών τους στο πεδίο της μάχης). Κατόπιν ενδελεχούς εξέτασης του ζητήματος, η κεντρική θέση που υιοθετείται από τον συγγραφέα της διδακτορικής διατριβής είναι ότι η τεχνολογία που εισάγουν τα μη-επανδρωμένα αεροσκάφη δεν τα διαφοροποιεί ποιοτικά από τα λοιπά συμβατικά οπλικά συστήματα, ως προς την αξιολόγηση της νομιμότητάς τους επί τη βάσει του Διεθνούς Δικαίου. Προκειμένου να επιτευχθεί επαρκώς η νομική αξιολόγηση των μη-επανδρωμένων αεροσκαφών, προϋποτίθεται η ad hoc εξέταση αυτών στις συγκεκριμένες χρήσεις τους στο πεδίο της μάχης, ώστε να διαγνωσθεί η συμμόρφωσή τους με τους εφαρμοστέους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου.