Ενδοοικογενειακή βία και γονεϊκότητα υπό το πρίσμα της κοινωνικής εργασίας: ο λόγος των μητέρων-θυμάτων βίας που απευθύνθηκαν σε δίκτυα υποστήριξης

Abstract

This doctoral dissertation focuses on mothers who are victims of domestic violence and draws its theoretical background from the principles and spirit of the matricentric feminist approach. It provides space for the "voices" of mothers, who are victims of violence to be heard and to have the opportunity to speak to share their experiences, through their personal stories. The purpose of this study is through their speech to investigate the effects of domestic violence on their parental role, but also on the relationship with their children. Also, a potential goal is, through the experiences of mothers, to highlight the ways of counseling support and psychosocial interventions of social workers, who work in official services of victims of violence. At the same time, the help that mothers receive from informal support networks, such as the family, work and friendly environment, is explored. This is a research, based on qualitative methodology, which recognizes the value of exploring personal and social experiences, regarding the parenting of mothers-victims of violence, in the context of a violent family environment. For the realization of this purpose, twenty-five (25) in-depth interviews were conducted with mothers -victims of violence and the process of analysis of the material produced by them was done through the methodological tool, Thematic Analysis.

Η εν λόγω διδακτορική διατριβή έχει ως επίκεντρο τις μητέρες-θύματα βίας και αντλεί το θεωρητικό της υπόβαθρο από τις αρχές και το πνεύµα της μητροκεντρικής φεµινιστικής προσέγγισης. Παρέχει χώρο στις «φωνές» των μητέρων, που είναι θύματα βίας να ακουσθούν και να έχουν την ευχέρεια του λόγου να καταθέσουν τις εμπειρίες τους, μέσα από τις προσωπικές ιστορίες τους. Σκοπός της παρούσας έρευνας είναι μέσα από το λόγο τους να διερευνηθούν οι επιδράσεις της ενδοοικογενειακής βίας στο γονεϊκό τους ρόλο, αλλά και στη σχέση με τα παιδιά τους. Επίσης, εν δυνάμει στόχος, είναι μέσα από τις εμπειρίες και τα βιώματα των μητέρων, να αναδειχθούν οι τρόποι συμβουλευτικής υποστήριξης και ψυχοκοινωνικών παρεμβάσεων των κοινωνικών λειτουργών, που εργάζονται σε επίσημους φορείς και υπηρεσίες θυμάτων-βίας. Παράλληλα, διερευνάται και η βοήθεια που λαμβάνουν οι μητέρες από ανεπίσημα δίκτυα υποστήριξης, όπως είναι το οικογενειακό, εργασιακό και φιλικό περιβάλλον. Πρόκειται για μια έρευνα, που βασίζεται στην ποιοτική μεθοδολογία, η οποία αναγνωρίζει την αξία της διερεύνησης προσωπικών και κοινωνικών εμπειριών, αναφορικά με τη γονεϊκότητα των μητέρων-θυμάτων βίας, στο πλαίσιο ενός βίαιου οικογενειακού περιβάλλοντος. Για την πραγματοποίηση του σκοπού αυτού διεξήχθησαν είκοσι πέντε (25) εις βάθος συνεντεύξεις με μητέρες-θύματα βίας και η διαδικασία της ανάλυσης του παραγόμενου υλικού από αυτές, έγινε μέσω του μεθοδολογικού εργαλείου, της Θεματικής Ανάλυσης.