Συσχέτιση των καρδιακών δεικτών του υπερηχοκαρδιογραφήματος με τους διαλυτούς υποδοχείς των προοδευτικά μη-ενζυματικώς γλυκοζυλιωμένων τελικών προϊόντων (soluble receptor for advanced glycation end products_sRAGE) σε ασθενείς με φλεγμονώδη νόσο του αναπνευστικού

Abstract

Background and aims: Asthma is a heterogeneous disease, characterized by chronic inammation and oxidative stress of the airways. Several inammatory pathways including activation of the receptor for advanced glycation end products (RAGE) have been described in the course of the disease. DJ-1 is a redox-sensitive protein with multifaceted roles in mast cell homeostasis and an emerging role in the pathogenesis of asthma. Moreover, cardiac function abnormalities have been described via echocardiography in patients with asthma. The main aim of this study was to investigate the plasma levels of IL-1β, IL-6, RAGE, its ligands and DJ-1 in asthmatic patients pre- and post-treatment along with echocardiographic indices of cardiovascular function. Methods and Results: The study population was divided into two groups. Group A included 13 patients with newly diagnosed bronchial asthma who were free of treatment for at least two weeks and Group B included 12 patients without asthma. An echocardiography examination was performed on all patients. The plasma levels of RAGE, its ligands (AGEs, S100A12, S100B, S100A8/A9), the interleukins (IL-6, IL-1β) and DJ-1 were measured. No differences were noted among the two groups for baseline characteristics and echocardiographic indices of cardiac function. In Group A, 31% suffered from mild asthma, 54% from moderate asthma and 15% from severe asthma. Plasma levels of IL-6, AGEs and AGE/RAGE ratio were increased and those of S100A12 and DJ-1 were decreased in asthmatics. Furthermore, pharmacotherapy with ICS/LABA decreased IL-6, and AGEs, and increased DJ-1 with a corresponding clinical response and positive correlations between IL6, S100A8/A9, sRAGE and of DJ1 with spirometry parameters. Conclusion: In search of novel approaches in diagnosing and treating patients with asthma without organic cardiovascular disease, S100A12, ratio AGE/sRAGE, and DJ-1 in addition to IL-6 may prove to be useful tools. Further studies are needed to elucidate their role in asthma and to investigate whether modifying inflammatory/antioxidant proteins can modify disease severity.

Υπάρχουσα γνώση και σκοπός: Το άσθμα είναι μια ετερογενής νόσος, που χαρακτηρίζεται από χρόνια φλεγμονή και οξειδωτικό στρες των αεραγωγών. Στην πορεία της νόσου έχουν περιγραφεί αρκετές φλεγμονώδεις οδοί, συμπεριλαμβανομένης της ενεργοποίησης του υποδοχέα για τα μη-ενζυματικώς τελικά προϊόντα προοδευτικής γλυκοζυλίωσης (RAGE). Η DJ-1 είναι ένα πρωτεϊνικό μόριο, ευαίσθητη στην οξειδοαναγωγή, με πολύπλευρους ρόλους στην ομοιοστασία των μαστοκυττάρων και έναν αναδυόμενο ρόλο στην παθογένεση του άσθματος. Βιβλιογραφικά, περιορισμένες είναι οι μελέτες που έχουν διερευνήσει διαταραχές καρδιακής λειτουργίας σε ασθενείς με άσθμα μέσω υπερηχοκαρδιογραφήματος. Ο κύριος στόχος αυτής της μελέτης ήταν η διερεύνηση των επιπέδων του sRAGE στο πλάσμα, των μορίων προσκόλλησης στο RAGE,της IL1-b, της IL-6 και της DJ-1 σε ασθματικούς ασθενείς πριν και μετά τη θεραπεία σε συνδυασμό με υπερηχοκαρδιογραφικούς δείκτες. Μέθοδοι και αποτελέσματα: Ο πληθυσμός της μελέτης χωρίστηκε σε δύο ομάδες. Η ομάδα Α περιελάμβανε 13 ασθενείς με νέο-διαγνωσθέν βρογχικό άσθμα που δεν ελάμβανε θεραπεία τουλάχιστον για 4 εβδομάδες και η ομάδα Β που περιελάμβανε 12 ασθενείς χωρίς άσθμα. Όλος ο πληθυσμός της μελέτης υποβλήθηκε σε κλινική εξέταση, βασικό εργαστηριακό έλεγχο, έλεγχο του εκπνεόμενου μονοξειδίου του αζώτου, σπιρομέτρηση, δερματικές δοκιμασίες δια νυγμού και υπερηχοκαρδιογραφική μελέτη. Μετρήθηκαν τα επίπεδα πλάσματος του sRAGE, των συνδετών του (AGEs, S100A12, S100B, S100A8/A9), των ιντερλευκινών (IL-6, IL-1 β) και DJ-1. Δεν σημειώθηκαν διαφορές μεταξύ των δύο ομάδων για τα βασικά χαρακτηριστικά και τους υπερηχοκαρδιογραφικούς δείκτες καρδιακής λειτουργίας. Στην ομάδα Α, το 31% έπασχε από ήπιο άσθμα, το 54% από μέτριο άσθμα και το 15% από σοβαρό άσθμα και το 92% των ασθενών είχε Τ2high φλεγμονή. Διαπιστώθηκε ότι τα επίπεδα πλάσματος των ασθματικών της IL-6, των AGEs και της αναλογίας AGE/sRAGE ήταν αυξημένα σε σχέση με τους μάρτυρες, ενώ αυτά των S100A12 και DJ-1 ήταν μειωμένα αντίστοιχα. Επιπροσθέτως, οι ασθενείς που έλαβαν θεραπεία για 12 εβδομάδες εμφάνισαν μετά τον έλεγχο, 68% αύξηση της DJ1 και μείωση 36% και 50% των IL6 και AGEs αντιστοίχως με σύστοιχη κλινική ανταπόκριση και θετικές συσχετίσεις μεταξύ της IL6, του S100A8/A9, του sRAGE και της DJ1 με σπιρομετρικές παραμέτρους. Συμπέρασμα: Η μέτρηση στο πλάσμα της IL-6, του λόγου AGE/sRAGE, του S100A12 και της DJ-1 παρέχει μια πολλά υποσχόμενη και μη επεμβατική μέθοδο που διευκολύνει την ανεύρεση της φλεγμονής και την καλύτερη παρακολούθηση/θεραπεία των ασθματικών χωρίς οργανική καρδιαγγειακή νόσο. Περαιτέρω μελέτες απαιτούνται για να αποσαφηνιστεί ο ρόλος τους στο άσθμα και να διερευνηθεί εάν η τροποποίηση των κυκλοφορούντων επιπέδων των προφλεγμονωδών/αντιοξειδωτικών πρωτεϊνών μπορεί να τροποποιήσει τη σοβαρότητα της νόσου.