Μελέτη χαρακτηριστικών και ανάλυση παραμέτρων, που σχετίζονται με την επιτυχία της έκβασης και το φαρμακοοικονομικό κόστος της εμπειρικής αντιβιοτικής αγωγής

Abstract

What is known and Objective: Prompt and appropriate empiric antibiotic therapy (EAT) remains the cornerstone of successful outcomes, while the majority of blood cultures do not identify pathogen. We aimed to report patterns of EAT and its impact on outcomes and associated medical costs, while exploring predictors of its success in a real-world setting. Methods: We retrospectively utilized the registry of the medical unit of a tertiary university hospital, including patients admitted with diagnosis of infection between 1st May 2016 and 1st May 2018. Costs of hospitalization and unit of antibiotic regimen were retrieved from a database regarding Greek hospitals containing hospitalization- cost data for each ICD-10 code and the national formulary, respectively. Results: A total of 489 patients were included in this study. Mean age was 61.3 years, 53% were males, while intra-abdominal infections predominated (55%). The most commonly administered EAT included quinolones (48%), followed by piperacillin/tazo- bactam (18%), or other regimens alone or in combination. EAT was successful in 67% and failed in 33% of cases. Fourteen patients died of the infection before EAT was switched, while among 55 patients that EAT had to be modified, mortality was 22%. Presence of urinary tract infection and use of quinolones, least predicted for failure of EAT [OR:0.15 (0.07–0.35), p < 0.0001, OR:0.53 (0.32–0.90), p = 0.019, respectively], in contrast to presence of sepsis [OR:3.11 (1.79–5.40), p < 0.0001]. Patients with failure had longer length of stay [7(5–11) versus 4 (3–6) days], higher antibiotic [201.9 (97.8–471.8) vs 104.6 (60.2–187.7) euros] and hospitalization costs [1409.3 (945.4–2311.6) vs 759.4 (516.5–1036.5) euros] (p < 0.0001). Discussion: We observed significantly increased antibiotic-related, healthcare-related costs and length of stay in patients with failure of EAT. Moreover, in our cohort, absence of sepsis, presence of urinary tract infection and use of quinolones better predicted for success of EAT.

Τι είναι γνωστό και αντικείμενο: Η έγκαιρη και κατάλληλη εμπειρική αντιβιοτική θεραπεία (EAΘ) παραμένει ο ακρογωνιαίος λίθος της επιτυχούς έκβασης, ενώ η πλειονότητα των καλλιεργειών αίματος δεν προσδιορίζει το παθογόνο. Στόχος μας ήταν να μελετήσουμε τα χαρακτηριστικά της EAΘ και τον αντίκτυπό της στις κλινικές εκβάσεις και στις σχετικές ιατρικές δαπάνες, ενώ παράλληλα διερευνήσαμε τους προγνωστικούς παράγοντες της επιτυχίας της σε ένα περιβάλλον πραγματικών συνθηκών (real world). Μέθοδοι: Αξιοποιήσαμε αναδρομικά το μητρώο της Παθολογικής Κλινικής του τριτοβάθμιου πανεπιστημιακού νοσοκομείου, συμπεριλαμβανομένων των ασθενών που εισήχθησαν με διάγνωση λοίμωξης μεταξύ της 1ης Μαΐου 2016 και της 1ης Μαΐου 2018. Το κόστος νοσηλείας και η μονάδα αντιβιοτικού σχήματος ανακτήθηκαν από μια βάση δεδομένων που αφορά τα ελληνικά νοσοκομεία και περιέχει δεδομένα κόστους νοσηλείας για κάθε κωδικό ICD-10 και το εθνικό συνταγολόγιο, αντίστοιχα. Αποτελέσματα: Συνολικά 489 ασθενείς συμπεριλήφθηκαν στην παρούσα μελέτη. Η μέση ηλικία ήταν 61,3 έτη, το 53% ήταν άνδρες, ενώ επικράτησαν οι ενδοκοιλιακές λοιμώξεις (55%). Η πιο συχνά χορηγούμενη ΕΑΘ περιελάμβανε κινολόνες (48%), ακολουθούμενη από πιπερακιλλίνη/ταζομπακτάμη (18%), ή άλλα σχήματα μόνα τους ή σε συνδυασμό. Η ΕΑΘ ήταν επιτυχής στο 67% και αποτυχημένη στο 33% των περιπτώσεων. 14 ασθενείς πέθαναν από τη λοίμωξη πριν από την αλλαγή της ΕΑΘ, ενώ μεταξύ των 55 ασθενών που χρειάστηκε να τροποποιηθεί η ΕΑΘ, η θνησιμότητα ήταν 22%. Η παρουσία λοίμωξης του ουροποιητικού συστήματος και η χρήση κινολονών, αποτελούσαν θετικό προγνωστικό παράγοντα για την επιτυχία της ΕΑΘ [OR:0,15 (0,07-0,35), p < 0,0001, OR:0,53 (0,32-0,90), p = 0,019, αντίστοιχα], σε αντίθεση με την παρουσία σήψης [OR:3,11 (1,79-5,40), p < 0,0001]. Οι ασθενείς με μη επιτυχή έκβαση είχαν μεγαλύτερη διάρκεια νοσηλείας [7(5-11) έναντι 4 (3-6) ημερών], υψηλότερο κόστος αντιβιοτικών [201,9 (97,8- 471,8) έναντι 104,6 (60,2-187,7) ευρώ] και νοσηλείας [1409,3 (945,4-2311,6) έναντι 759,4 (516,5-1036,5) ευρώ](p < 0,0001). Συζήτηση: Παρατηρήσαμεσημαντικάαυξημένοκόστοςπουσχετίζεταιμε αντιβιοτικά, κόστος που σχετίζεται με την υγειονομική περίθαλψη και διάρκεια νοσηλείας σε ασθενείς με αποτυχία της ΕΑΘ. Επιπλέον, στη δική μας κοόρτη, η απουσία σήψης, η παρουσία λοίμωξης του ουροποιητικού και η χρήση κινολονών αποτελούσαν καλύτεροι προγνωστικοί παράγοντες της επιτυχούς ΕΑΘ.