Κοινωνική και πολιτική τοποθέτηση του αποστράτου Έλληνα αξιωματικού από το μεσοπόλεμο έως τη μεταπολίτευση: συγκριτική ανάλυση με αντίστοιχα κοινωνικά σώματα σε συμμαχικές και βαλκανικές χώρες

Abstract

The Greek twentieth century was a war and veteran century. It was a century that expressed national strategies and expressions of counterparts completions, but also national divisions, persecutions and collapses. In this long Greek war century, prefaced by the defeat of 1897, coexisted undeclared wars, such as the Macedonian Struggle, the Pontic Guerrilla, the North Epirus or Cyprus Struggle, long periods of war, with long decades prominent1912-1922 and 1940-1949, while the perpetuation of post-war divisions, veteran and refugee claims and emergency measures, effectively perpetuated the war situation in a climate of apparent recovery, reconstruction, apparent democratization and new international alliances spreading out deeply into the peace period, until the rise of the Greek modern republic in 1974. The closed circle of military professionals constituted only one inner circle of the veteran movement. Concentric or heterocentric veteran circles are proposed, without the help of which the understanding of each of post-war, veteran or refugee, allied or regime Greece, cannot be achieved. The veteran circles have repeatedly been the subject of research by scholars, without often defining the mix of the first with the following circles and sometimes without distinguishing between "permanent", "reserved", "exvolunteers', 'by award', 'by virtue', of resistance fighters, armed, unarmed or war-disabled, prisoners, refugees or other victims of war. Further, in extension of the writer's PhD in politics and military history, which researched and gathered the following, the present proposes a theoretical and practical tool for managing veteran circles, of symbolism and their political and social weight. A few hundred collectives, in the form of war or post-war "associations", "unions" or "federations", manage the post-war public in Greek conception of the Antoine Prost version, according to which or etired warrior, without his association with his kind, he is nothing.

Ο ελληνικός εικοστός αιώνας αποτέλεσε πολεμικό και βετερανικό αιώνα. Αποτέλεσε αιώνα που εξέφρασε εθνικές στρατηγικές και εκφάνσεις αντίστοιχων ολοκληρώσεων, αλλά και εθνικούς διχασμούς, διωγμούς και καταρρεύσεις. Στον μακρό αυτό ελληνικό πολεμικό αιώνα, που προλογίστηκε από την ήττα του 1897, συνυπήρξαν ακήρυχτοι πόλεμοι, όπως με το Μακεδονικό Αγώνα, το Ποντιακό Αντάρτικο, τη Βόρεια Ήπειρο, την Κύπρο, μακρές πολεμικές περίοδοι, με προεξάρχουσες τις μακρές δεκαετίες1912-1922 και 1940-1949, ενώ η διαιώνιση μεταπολεμικών διχασμών, βετερανικών και προσφυγικών διεκδικήσεων και εκτάκτων μέτρων, ουσιαστικά διαιώνισε την εμπόλεμη κατάσταση σε ένα κλίμα φαινομενικά ανόρθωσης, ανοικοδόμησης, φαινομενικού εκδημοκρατισμού και νέων διεθνών συμμαχιών βαθιά μέσα στην ειρηνική περίοδο, ως την τελευταία ελληνική μεταπολίτευση. Ο κλειστός κύκλος των επαγγελματιών στρατιωτικών αποτέλεσε μόνο έναν στενότερο κύκλο του βετερανικού κινήματος. Προτείνονται ομόκεντροι ή ετερόκεντροι βετερανικοί κύκλοι, χωρίς τη βοήθεια των οποίων η κατανόηση της εκάστοτε μεταπολεμικής, βετερανικής ή προσφυγικής, συμπολιτευόμενης ή καθεστωτικής Ελλάδας, δεν μπορεί να επιτευχθεί. Οι βετερανικοί κύκλοι αποτέλεσαν επανειλημμένα αντικείμενο έρευνας από μελετητές, χωρίς να ορίζεται πολλές φορές η μίξη του πρώτου με τους επόμενους κύκλους και ενίοτε χωρίς διάκριση των «εκ μονίμων», «εξ εφέδρων», «εξεθελοντών», «κατ’ απονομήν», «επ’ανδραγαθία», αντιστασιακών ενόπλων, αόπλων ή πολεμοπαθών αναπήρων, αιχμαλώτων, προσφύγων ή λοιπών θυμάτων πολέμου. Περαιτέρω, σε επέκταση της διδακτορικής διατριβής του γράφοντος στην πολιτική και στρατιωτική ιστορία, που ψηλάφησε και συγκέντρωσε ερευνητικά τα κατωτέρω, η παρούσα προτείνει θεωρητικό και πρακτικό εργαλείο διαχείρισης των βετερανικών κύκλων,των συμβολισμών και της πολιτικής και κοινωνικής τους βαρύτητας. Μερικές εκατοντάδες συλλογικοτήτων, υπό τη μορφή πολεμικών ή μεταπολεμικών «συνδέσμων», «συλλόγων»,«ομοσπονδιών», «ενώσεων», «σωματείων», διαχειρίζονται το μεταπολεμικό κοινό στην ελληνική σύλληψη της κατά Antoine Prost εκδοχής, σύμφωνα με την οποία ο αποστρατευόμενος πολεμιστής, χωρίς την ένωσή του με ομοίους του, δεν είναι τίποτα.

Le XXe siècle grec a été un siècle de guerre et de vétérans. Ce fut un siècle qui exprima les stratégies nationales et les expressions de leurs homologues achèvements, mais aussi divisions nationales, persécutions et effondrements. Dans ce long siècle de guerre grecque, précédé par la défaite de 1897, coexistèrent guerres non déclarées, comme la lutte macédonienne, la guérilla pontique, la guerre du Nord Épire, Chypre, de longues périodes de guerre, avec de longues décennies marquantes 1912-1922 et 1940-1949, tandis que la perpétuation des divisions d'après-guerre, vétérans et les revendications du statut de réfugié et les mesures d'urgence ont effectivement perpétué la guerre situation dans un climat de redressement apparent, de reconstruction, de la démocratisation et les nouvelles alliances internationales en pleine période de paix, jusqu'à ce que dernière republique grecque. Le cercle fermé des professionnels militaires ne constitue qu'un cercle restreint du mouvement des vétérans. Des cercles de vétérans concentriques ou hétérocentriques sont proposés, sans l'aide desquels la compréhension de chacun de la Grèce d'après-guerre, vétéran ou réfugié, allié ou de régime, ne peut être atteint. Les cercles d'anciens combattants ont fait l'objet de recherches répétées de la part des chercheurs, sans souvent définir la mixité du premier avec les cercles suivants et parfois sans distinguer entre « permanents », « réservés », « ex » volontaires », « par récompense », « en vertu », de résistants, armés, non armés ou mutilés de guerre, prisonniers, réfugiés ou autres victimes de guerre. De plus, dans le prolongement du doctorat en politique de l'écrivain et l'histoire militaire, qui a recherché et rassemblé les éléments suivants, les présente propose un outil théorique et pratique pour gérer les cercles d'anciens combattants, du symbolisme et leur poids politique et social. Quelques centaines collectifs, sous forme d'"associations" de guerre ou d'après-guerre, des "unions", des "fédérations", gèrent les publics d'après-guerre en Conception grecque de la version d'Antoine Prost, selon la quelles, le Combattant à la retraite, sans son association avec les siens, il n'est rien.