Η ψυχική ανθεκτικότητα ως παράγοντας αποτελεσματικότητας των ηγετών στην νέα εποχή: μια εμπειρική διερεύνηση

Abstract

This thesis aims to explore the relationship between psychological resilience and effective leadership, with particular emphasis on positive emotions, attitudes and relationships developed by the leader in his/her work environment that may influence his/her mental resilience in the modern era on the threshold of the fourth industrial revolution and the urgent need for sustainable development and adaptation in a changing world.This research is groundbreaking and important for several reasons: It combines two important themes: leadership and mental resilience. The connection between these two topics is important because it can help leaders to deal with the stress and challenges of leadership with greater confidence and effectiveness and can be an important tool to address the problems that are increasingly emerging in the contemporary vuca (volatility, uncertainty, complexity, ambiguity) environment regarding the exercise of leadership and beyond. The results of the research show that psychological resilience is an important factor in creating effective leadership behavior. Furthermore, achieving psychological resilience in a leader requires the existence or even cultivation of several characteristics such as hope, optimism, humility, courage, moral leadership and self-efficacy. Furthermore, resilience is significantly related to the quality of relationships with subordinates and superiors and to the balance between one's personal and professional life and the existence of meaning in life. Finally, the research highlights the complex nature of resilience and the key role it plays, noting that overall psychological empowerment was higher in individuals with higher psychological resilience. It therefore appears that achieving psychological resilience in a leader is a multidimensional trait that requires further research and investigation.

Η παρούσα διατριβή αποσκοπεί στη διερεύνηση της σχέσης μεταξύ της ψυχικής ανθεκτικότητας και της αποτελεσματικής ηγεσίας, με ιδιαίτερη έμφαση σε θετικά συναισθήματα, συμπεριφορές και σχέσεις που αναπτύσσει ο ηγέτης στο εργασιακό του περιβάλλον οι οποίες μπορεί να επηρεάσουν την ψυχική ανθεκτικότητα του στην σύγχρονη εποχή στο κατώφλι της τέταρτης βιομηχανικής επανάστασης και της αδήριτης ανάγκης για βιώσιμη ανάπτυξη και προσαρμογή σε έναν μεταβαλλόμενο κόσμο. Έπειτα από την ανασκόπηση της υπάρχουσας βιβλιογραφίας σχετικά με την ανθεκτικότητα και την αποτελεσματική ηγεσία, την διεξαγωγή έρευνας πιλότου και την συλλογή και την ανάλυση ποσοτικών δεδομένων από ανώνυμα ερωτηματολόγια που συλλέχθηκαν από 153 ηγέτες (προϊσταμένους και διευθυντές ) στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα κατά την περίοδο της υγειονομικής κρίσης του covid 19 η παρούσα διατριβή στοχεύει να παράσχει νέες γνώσεις σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο η ανθεκτικότητα και η αποτελεσματική ηγεσία μπορούν να προωθηθούν στους οργανισμούς και τον αντίκτυπο που μπορούν να έχουν αυτοί οι παράγοντες στην οργανωτική απόδοση και επιτυχία. Η παρούσα έρευνα είναι πρωτοποριακή και σημαντική για διάφορους λόγους: Συνδυάζει δύο σημαντικά θέματα : την ηγεσία και τη ψυχική ανθεκτικότητα. Η συσχέτιση αυτών των δύο θεμάτων είναι σημαντική γιατί μπορεί να βοηθήσει τους ηγέτες να αντιμετωπίζουν το άγχος και τις προκλήσεις της ηγεσίας με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση και αποτελεσματικότητα και μπορεί να αποτελέσει ένα σημαντικό εργαλείο για την αντιμετώπιση των προβλημάτων που αναδύονται όλο και περισσότερο στο σύγχρονο vuca (volatility, uncertainty, complexity, ambiguity) περιβάλλον αναφορικά με την άσκηση ηγεσίας και όχι μόνο. Τα αποτελέσματα της έρευνας δείχνουν ότι η ψυχική ανθεκτικότητα αποτελεί σημαντικό παράγοντα στη δημιουργία μιας αποτελεσματικής ηγετικής συμπεριφοράς. Επιπλέον, η επίτευξη της ψυχικής ανθεκτικότητας του ηγέτη απαιτεί την ύπαρξη ή και την καλλιέργεια μιας σειράς χαρακτηριστικών, όπως η ελπίδα, η αισιοδοξία, η ταπεινότητα, το κουράγιο, η ηθική ηγεσία και η αυτοαποτελεσματικότητα. Ακόμη η ψυχική ανθεκτικότητα σχετίζεται σημαντικά με την ποιότητα των σχέσεων με τους υφιστάμενους και τους προϊσταμένους και με την ισορροπία μεταξύ της προσωπικής και επαγγελματικής ζωής του ατόμου και την ύπαρξη νοήματος στη ζωή. Τέλος, η έρευνα υπογραμμίζει το σύνθετο χαρακτήρα της ψυχικής ανθεκτικότητας και τον κομβικό ρόλο που διαδραματίζει σημειώνοντας ότι η συνολική ψυχολογική ενδυνάμωση ήταν υψηλότερη στα άτομα με υψηλότερη ψυχική ανθεκτικότητα. Φαίνεται λοιπόν ότι η επίτευξη της ψυχικής ανθεκτικότητας του ηγέτη αποτελεί ένα πολυδιάστατο χαρακτηριστικό που απαιτεί περαιτέρω έρευνα και διερεύνηση.