Η σημασία της γήρανσης των ηπατοκυττάρων στη φυσική ιστορία της χρόνιας λοίμωξης με ιό Ηπατίτιδας Β

Abstract

Background: Chronic hepatitis B (CHB) virus infection is a serious medical issue, worldwide. Circulating cell-free DNA (cfDNA) and global DNA methylation, which is expressed as circulating levels of 5-methyl-2’-deoxycytidine, applying the liquid biopsy approach, seem to be linked to epigenetic changes and senescence. This study aims to investigate the levels of circulating cfDNA and 5-methyl-2’-deoxycytidine in HBeAg-negative carriers and CHB infected patients’ serums, without and after treatment administration. Methods: Serum samples from a total of 61 patients, including carriers and CHB patients without and after treatment, were studied in order to quantify the levels of circulating cf-DNA and 5-methyl-2’-deoxycytidine.Results: Circulating cfDNA concentration was significantly increased following the administration of oral antiviral treatment in CHB patients compared to pre-treatment levels (15 vs 10 ng/mL, respectively, p=0.022). A trend was demonstrated towards higher mean levels of circulating 5-methyl-2’-deoxycytidine in carriers as compared to CHB patients without treatment (211 vs 176 ng/mL, respectively, p=0.089) and additionally, a tendency for increased 5-methyl-2’-deoxycytidine levels in patients after in comparison to before treatment for CHB (215 vs 173 ng/mL, respectively, p=0.079).Conclusions: Both circulating cf-DNA and circulating levels of 5-methyl-2’-deoxycytidine might be used as markers in order to monitor disease activity in hepatocytes based on epigenetics and response to treatment of chronic HBeAg-negative patients, but further studies are needed towards that direction.

Υπόβαθρο: Η χρόνια λοίμωξη με τον ιό της ηπατίτιδας Β αποτελεί ένα σοβαρό ιατρικό ζήτημα παγκοσμίως. Το ελεύθερο κυττάρου κυκλοφορούν DNA (cfDNA) και η ολική DNA μεθυλίωση, η οποία εκφράζεται με τα κυκλοφορούντα επίπεδα της 5-methyl-2’-deoxycytidine, εφαρμόζοντας την μέθοδο της υγρής βιοψίας, φαίνεται πως σχετίζονται ως τώρα με επιγενετικές μεταβολές και γήρανση. Αυτή η μελέτη στοχεύει στη διερεύνηση των επιπέδων του ελεύθερου κυττάρου κυκλοφορούντος DNA και των επιπέδων της 5-methyl-2’-deoxycytidine στους ορούς HBeAg-αρνητικών φορέων και ασθενών με χρόνια ηπατίτιδα Β, χωρίς θεραπεία, αλλά και μετά την εφαρμογή της.Μέθοδοι: Χρησιμοποιήθηκαν οροί από ένα σύνολο 61 ασθενών, μεταξύ των οποίων φορείς και ασθενείς με χρόνια ηπατίτιδα Β, χωρίς και μετά την εφαρμογή από του στόματος θεραπείας, με αντικειμενικό σκοπό την ποσοτικοποίηση των επιπέδων του ελεύθερου κυττάρου κυκλοφορούντος DNA και των επιπέδων της 5-methyl-2’-deoxycytidine.Αποτελέσματα: Η συγκέντρωση του ελεύθερου κυττάρου κυκλοφορούντος DNA αυξήθηκε στατιστικά σημαντικά μετά τη χορήγηση θεραπείας στους ασθενείς με χρόνια ηπατίτιδα Β σε σχέση με προ θεραπείας (15 vs 10 ng/mL, αντίστοιχα, p=0.022). Μία σημαντική τάση αυξημένων κυκλοφορούντων επιπέδων της 5-methyl-2’-deoxycytidine παρατηρήθηκε στους φορείς σε σχέση με τους ασθενείς με χρόνια ηπατίτιδα Β χωρίς θεραπεία (211 vs 176 ng/mL, αντίστοιχα, p=0.089), ενώ επιπλέον αυξημένη τάση των κυκλοφορούντων επιπέδων της 5-methyl-2’-deoxycytidine παρατηρήθηκε στους ασθενείς με χρόνια ηπατίτιδα Β μετά τη χορήγηση θεραπείας σε σχέση με πριν τη λήψη θεραπείας (215 vs 173 ng/mL, αντίστοιχα, p=0.079).Συμπεράσματα: Τόσο το ελεύθερο κυττάρου κυκλοφορούν DNA, όσο και τα κυκλοφορούντα επίπεδα της 5-methyl-2’-deoxycytidine, μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως δείκτες της δραστηριότητας του ιού της ηπατίτιδας Β στα ηπατοκύτταρα σε επίπεδο επιγενετικής και της απάντησης στη θεραπεία των HBeAg-αρνητικών ασθενών, αλλά περαιτέρω μελέτες είναι απαραίτητες προς αυτήν την κατεύθυνση.