Terrorism, political survival and political transitions

Abstract

A thorough understanding of the relationship between a variety of structural and strategic features of the political, economic, natural environment and terrorist activity is explored. First, the effect of an attack on incumbent leaders’ political survival is examined, suggesting that electoral authoritarian leaders face an increased hazard of exit political power, contrary to their closed authoritarian and democratic counterparts that remain intact. Following, we explore how leaders’ ill health condition affects the subsequent terrorist activity, showing that countries with ailing leaders face a lower risk of a domestic and an increased risk of an international attack. Afterwards, we examine how natural disasters contribute to terrorism, distinguishing between military capable and bureaucratic capable states, to find that the former are prone to increased domestic attacks after a natural disaster, contrary to bureaucratic capable states. Last, the effect of terrorism on the civil liberties of the targeted states overtime is evaluated, differentiating between democratic and authoritarian settings to find that international attacks targeting democratic regimes suppress the respect for civil liberties long-run, contrary to autocracies, where civil liberty are fostered. Establishing security ties between countries to combat terrorism, while enhancing international cooperation should be prioritized by policymakers.

Στην παρούσα διδακτορική διατριβή διερευνάται η σχέση τρομοκρατικής δραστηριότητας και ποικίλων δομικών και στρατηγικών χαρακτηριστικών του πολιτικού, οικονομικού, φυσικού περιβάλλοντος. Αρχικά, εξετάζεται η επίδραση ενός τρομοκρατικού στην πολιτική επιβίωση των εν ενεργεία ηγετών. Προκύπτει ότι οι υβριδικοί αυταρχικοί ηγέτες αντιμετωπίζουν αυξημένο κίνδυνο εξόδου από την πολιτική εξουσία, σε αντίθεση με τους αμιγώς αυταρχικούς και δημοκρατικούς ομολόγους τους. Στη συνέχεια, διερευνούμε πώς η ασθένεια των ηγετών επηρεάζει την τρομοκρατική δραστηριότητα. Φαίνεται ότι χώρες που κυβερνώνται από ασθενείς ηγέτες αντιμετωπίζουν χαμηλότερο κίνδυνο εγχώριας και αυξημένο κίνδυνο διεθνούς τρομοκρατίας. Στη συνέχεια, εξετάζουμε πώς οι φυσικές καταστροφές συμβάλλουν στην τρομοκρατική δραστηριότητα, διακρίνοντας μεταξύ στρατιωτικών και γραφειοκρατικά ικανών κρατών. Αποδεικνύεται ότι τα πρώτα είναι επιρρεπή σε αυξημένες εγχώριες επιθέσεις μετά από μια φυσική καταστροφή, σε αντίθεση με τα γραφειοκρατικά ικανά κράτη. Τέλος, αξιολογείται η μακροπρόθεσμη επίδραση της διεθνούς τρομοκρατίας στις πολιτικές ελευθερίες των στοχευμένων κρατών, καταλήγοντας ότι οι επιθέσεις που στοχεύουν δημοκρατίες καταστέλλουν τον σεβασμό των πολιτικών ελευθεριών μακροπρόθεσμα, σε αντίθεση με αυτές προς τις δικτατορίες. Οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής θα πρέπει να δώσουν προτεραιότητα στην ενίσχυση της διεθνούς συνεργασίας και τη δημιουργία δεσμών ασφαλείας μεταξύ των χωρών για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας.