The impact of ovarian response on cumulative live birth rates

Abstract

In the era of antagonist protocol combined with the possibility of “freeze all” strategy, cumulative live birth rates (LBR) steadily increase with the number of oocytes retrieved, reaching even 70% when ≥25 oocytes are harvested. LBR in the fresh IVF/ICSI cycles do not differ significantly when comparing either high(>15 oocytes) versus normal (10-15 oocytes), or normal (10-15) versus suboptimal (4-9 oocytes) responders The drop in fresh live birth rates in high responders could be attributed to the progressive increase in “freeze all” rates due to risk of OHSS. Suboptimal responders (4-9 oocytes retrieved) appear to form a distinct ovarian response category. Corifollitropin alfa followed by hp-HMG does not increase ongoing pregnancy rates, LBR and cumulative LBR rates compared with rFSH in young Bologna poor responders. An increase in the gonadotropins’ dose in a subsequent IVF cycle may overcome the suboptimal response challenge

Στην εποχή του πρωτοκόλλου ανταγωνιστή στην IVF σε συνδυασμό με τη δυνατότητα της στρατηγικής «freeze all», η σωρευτική πιθανότητα γεννήσεων αυξάνεται σταθερά με τον αριθμό των ωαρίων που ανακτώνται, φτάνοντας ακόμη και70% όταν συλλέγονται ≥25 ωάρια. Το ποσοστό γεννήσεων στους φρέσκους κύκλους IVF δεν διαφέρει σημαντικά κατά τη σύγκριση υψηλών (>15 ωαρίων) έναντι φυσιολογικών (10-15 ωαρίων) είτε φυσιολογικών (10-15 ωαρίων) έναντι μη βέλτιστων (4-9 ωαρίων) απαντητριών. Η πτώση των των ποσοστών ζώντων γεννήσεων σε άτομα με υψηλή ανταπόκριση θα μπορούσαν να αποδοθούν στη σταδιακή αύξηση των ποσοστών «freeze all» λόγω του κινδύνου συνδρόμου υπερδιέγερσης των ωοθηκών. Οι γυναίκες με υποβέλτιστη ανταπόκριση (4-9 ωάρια που ανακτήθηκαν) φαίνεται να αποτελούν μια ξεχωριστή κατηγορία ωοθηκικής απόκρισης. Η κοριφολλιτροπίνη άλφα ακολουθούμενη από hp-HMG δεν αυξάνει τα ποσοστά εγκυμοσύνης, τα ποσοστά γεννήσεων (LBR) και αθροιστικών LBR σε σύγκριση με τη rFSH σε νεαρά άτομα με φτωχή ανταπόκριση με βάση τα κριτήρια της Μπολόνια. Μια αύξηση της δόσης των γοναδοτροπινών σε έναν επόμενο κύκλο εξωσωματικής γονιμοποίησης μπορεί να ξεπεράσει την της υποβέλτιστη απόκριση σε προηγούμενο κύκλο.