Δομικές και λειτουργικές μεταβολές της αριστεράς κοιλίας σε υπερτασικούς ασθενείς μετά από θεραπεία με ανταγωνιστές του ασβεστίου

Abstract

To explore left ventricular (LV) structure and function changes, echocardiographic studies were performed at baseline and 6 months after monotherapy with Nifedipine RET 20mg twice daily in 100 patients, Nitrendipine (NITR) 20mg daily in 60 patients and Isradipine (ISR) 2,5mg twice daily in 40 patients with essential hypertension with matched baseline characteristics. All three drugs normalized blood pressure, LV dimensions, volumes, output and ejection indices did not change with all three drugs. LV wallthickness decreased significantly, especially LV intraventricular septum than achieving LV hypertrophy regression with all three drugs. These drugs did not change LV fractional shortening, while mean velocity of fibre shortening (vcf) increased (7%) as did cardiac index 8,3% due to heart rate accelaration. LV systolic wall stress (σ) fell significantly as total periferal resistances. LV systolic function was preserved. The magnitude of LVMI decreased was related LVFS r= -0,60 (p<0,0001) indicating as beneficial remodeling. It is concluded that antihypertensive therapy with calcium entry channel antagonist, controls blood pressure, has no demonstrable advers effects in LV cavity and systolic function, achieving LV hypertrophy regression without depressing LV pump function.

Για την εξακρίβωση των δομικών και λειτουργικών μεταβολών της αριστεράς κοιλίας μελετήθηκαν ηχωκαρδιογραφικά πριν και μετά από 6 μήνες αντιυπερτασικής αγωγής 100 ασθενείς υπό νιφεδιπίνη 20 mg 2 φορές την ημέρα, 60 ασθενείς υπό νιτρενδιπίνη 20 mg την ημέρα, και 40 ασθενείς υπό ισραδιπίνη 2,5 mg την ημέρα. Και τα 3 φάρμακα ομαλοποίησαν την ΑΠ. Οι διαστάσεις της ΑΚ, όγκοι, καρδιακή παροχή και εξωθητικοί δείκτες φαίνεται πως δεν επηρεάστηκαν με τα 3 φάρμακα. Παρομοίως δεν διαπιστώθηκε μεταβολή της κλασματικής βράχυνσης, ενώ η μέση ταχύτητα περιμετρικής βραχύνσεως αυξήθηκε όπως επίσης και ο καρδιακός δείκτης συνέπεια αύξησης της καρδιακής συχνότητας. Η τοιχωματική συστολική τάση (σ) υποχώρησε σημαντικά όπως και οι περιφερικές αγγειακές αντιστάσεις. Η συστολική λειτουργία διατηρήθηκε όπως φάνηκε από την παράλληλη πορεία του (σ) ως προς την μέση ταχύτητα περιμετρικής βράχυνσης πριν και μετά την αγωγή. Συμπεραίνεται ότι η αντιυπερτασική αγωγή με αποκλειστείς των διαύλων του ασβεστίου ελέγχουν την ΑΠ, δεν επηρεάζουν αρνητικά την συστολική λειτουργία της ΑΚ καθώς και τις διαστάσεις της, επιφέρουν δε μια σαφή μείωση της υπερτροφίας της ΑΚ, χωρίς να καταστέλλουν την αντλητική λειτουργια της ΑΚ.