Η συμβολή του Γκέοργκ Λούκατς στην αισθητική της μουσικής

Abstract

The object of the study is Georg Lukács’s musico-aesthetic work and in particular the chapter on music from the book The Specificity of the Aesthetic (Die Eigenart des Ästhetischen, 1963). The purpose of the study is to determine Lukács’s contribution to musical aesthetics, namely to demonstrate how his answers expand, deepen and promote reflection on the nature of musical content (on the question of how music is related to objective reality). This is done via analyzing the text to its individual constituents with a view to reconstruct the main argument of the text, which, enriched now with both the results of the analysis as well as with comparative juxtapositions with other musico-aesthetic approaches by representatives of marxist, traditional and modern Aesthetics, will emerge in a clearer form and will indicate more accurately the decisive moments of the contribution sought. The final conclusion drawn through the examination of the individual aspects of this question is that Lukács’s theory of music, his answers to the question of musical content, pose challenges to both traditional as well as modern Aesthetics, promote the overall reflection on the subject and, as a result, cannot be overlooked in the current debates on Aesthetics.

Αντικείμενο της μελέτης είναι το μουσικο-αισθητικό έργο του Γκέοργκ Λούκατς και ειδικότερα το κεφάλαιο περί μουσικής από το βιβλίο Η ιδιοτυπία του Αισθητικου (Die Eigenart des Ästhetischen, 1963). Σκοπός της μελέτης είναι ο προσδιορισμός της συμβολής του Λούκατς στην Αισθητική της μουσικής και συγκεκριμένα η κατάδειξη των τρόπων βάσει των οποίων οι απαντήσεις του διευρύνουν, εμβαθύνουν και προάγουν τον προβληματισμό σχετικά με τη φύση του μουσικού περιεχομένου (το πρόβλημα του συσχετισμού της μουσικής με την αντικειμενική πραγματικότητα). Αυτό επιχειρείται μέσω μιας διαδικασίας ανάλυσης του εν λόγω κειμένου στα επιμέρους συστατικά του στοιχεία με απώτερο σκοπό την ανασύνθεση του κεντρικού επιχειρήματος του κειμένου, το οποίο, εμπλουτισμένο πλέον τόσο με τα αποτελέσματα της ανάλυσης, όσο και απο τις συγκριτικές μελέτες και αντιπαραθέσεις με λοιπές μουσικο-αισθητικές θεωρησεις εκπροσώπων της μαρξιστικής, της παραδοσιακής και της νεώτερης Αισθητικής θα αναδυθεί με σαφέστερη μορφή και θα υποδείξει με μεγαλύτερη ακρίβεια τις καθοριστικές στιγμές της επιζητούμενης συμβολής. Το καταληκτικό συμπέρασμα, το οποίο προκύπτει μέσα από την εξέταση των επιμέρους πτυχών του εν λογω προβλήματος, είναι ότι θεωρία περί μουσικής του Λούκατς, οι απαντήσεις που έδωσε στο ερώτημα περί του μουσικού περιεχομένου θέτουν σημαντικές προκλήσεις για την παραδοσιακή και νεώτερη Αισθητική, προάγουν συνολικά τον προβληματισμό επί του εν λόγω ζητήματος και ως εκ τούτου είναι αδύνατο να αγνοηθούν από τη σύγχρονη συζήτηση περί Αισθητικής.