Characterization of different populations of Artemia spp. (Crustacea, Anostraca)

Abstract

Populations of the brine shrimp Artemia (Crustacea, Anostraca) inhabit hypersaline environments and are found in all continents except Antarctica. The genus consists of a number of species, some of which reproduce asexually, others asexually, with various ploidy levels occurring among the asexual populations. Artemia can tolerate the widest salinity range of any known metazoan. It has the ability to produce either nauplii (ovoviviparous reproduction) or cysts (oviparous reproduction). Cysts are capable of prolonged diapause (endogenous dormant ametabolic state) and can ensure the survival of the organism under adverse conditions. Artemia is a popular organism as experimental material and is widely used in both applied and fundamental research. Its indispensable role as a food organism for the larviculture of fish and shellfish led to a consumption of 2,000 tonnes of cysts 10,000 tonnes of biomass in 1994.This thesis consists of 6 Parts and 13 Chapters, each of which is a stand-alone publication that was either accepted for publication (9 of them) when it was defended while 4 were submitted to journals and published shortly after it was supported.

Πληθυσμοί της γαρίδας της άλμης Artemia (Crustacea, Anostraca) κατοικούν σε υπέραλα περιβάλλοντα και βρίσκονται σε όλες τις ηπείρους εκτός από την Ανταρκτική. Το γένος αποτελείται από έναν αριθμό ειδών, μερικά από τα οποία αναπαράγονται σεξουαλικά, άλλα ασεξουαλικά, με διάφορα επίπεδα πλοειδίας να εμφανίζονται μεταξύ των παρθενογενετικών πληθυσμών. Η Artemia μπορεί να ανεχθεί το μεγαλύτερο εύρος αλατότητας από οποιοδήποτε γνωστό μεταζώο. Έχει την ικανότητα να παράγει είτε ναυπλίους (ωοζωοτόκος αναπαραγωγή) είτε κύστεις (ωοτόκος αναπαραγωγή). Οι κύστεις είναι ικανές για παρατεταμένη διάπαυση (μία ενδογενή αδρανή μεταβολική κατάσταση) που μπορούν να εξασφαλίσουν την επιβίωση του οργανισμού κάτω από εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες. Η Artemia είναι ένας δημοφιλής οργανισμός ως πειραματικό υλικό και χρησιμοποιείται ευρέως τόσο στην εφαρμοσμένη όσο και στη βασική έρευνα. Ο απαραίτητος ρόλος του ως ζωντανή τροφή για την καλλιέργεια ψαριών και οστρακοειδών οδήγησε σε κατανάλωση 2.000 τόνων κύστεων και 10.000 τόνων βιομάζας το 1994.Η διατριβή αυτή αποτελείται από 6 Ενότητες και 13 Κεφάλαια, κάθε ένα από τα οποία αποτελεί μια αυτοτελή δημοσίευση που είτε είχε γίνει δεκτή προς δημοσίευση (οι 9) όταν υποστηρίχτηκε ενώ οι 4 είχαν υποβληθεί σε περιοδικά και δημοσιεύτηκαν λίγο καιρό μετά την υποστήριξή της.