Πειραματική διερεύνηση της επιδράσεως της cisplatin σε δύο ένζυμα της βιοσυνθετικής οδού της αίμης

Abstract

We have studied the effect of cis-dichloro-diamino-platinum (cisplatin) upon two hepatic heme synthesis enzymes, namely the δ-aminolaevulinic acid synthetase (ALA-S) and the uroporphyrinogen I synthetase (URO-S). Fifteen swiss mice were injected intraperitoneally with cisplatin (3mg/kg b.w.) and other fifteen (controls) were injected with normal saline. Eight hours later the mice were killed and liver ALA-S and URO-S activities were measured. We have found that: a. There was no significant difference of ALA-S activity between the two groups (controls: 40,27±14,75 versus cisplatin: 49,62±17,09 nmoles/g.h.) b. URO-S activity was significantly (P<0.02) lower in the cisplatin injected mice (34,44±4,20 versus 38,33±4,09 nmoles/g.h.). Our findings although interesting cannot explain the clinical observation of a considerable decrease in all intermediate products of the heme biosynthesis in patients receiving repeated doses of cisplatin. The failure is possibly due to that our experiments were acute and we didn't study the respective enzymes of the erythropoietic tissue which may be more susceptible to the effect of cisplatin.

Μελετήθηκε η επίδραση του συμπλόκου άλατος cis-διχλωρο-διαμινο-λευκόχρυσος (cis-platin) πάνω σε δύο ηπατικά ένζυμα της βιοσυνθετικής οδού της αίμης, την συνθετάση του δ-αμινολαιβουλινικού οξέος (ALA-S) και την συνθετάση του ουροπορφυρινογόνου I (URO-S). Συγκεκριμένα σε 15 λευκούς μυς τύπου swiss χορηγήθηκε ενδοπεριτοναϊκά cisplatin σε δόση 3mg/kg.Β.Σ, ενώ σε άλλα 15 ζώα (μάρτυρες) έγινε έγχυση φυσιολογικού ορού. Οκτώ ώρες μετά από την ένεση αφαιρείτο το ήπαρ των ζώων και ακολουθούσαν οι ενζυμικοί προσδιορισμοί. Διαπιστώθηκε ότι: α. Δεν υπήρχε στατιστικά σημαντική διαφορά τιμών της ALA-S (x±sd) μεταξύ των δύο ομάδων (μάρτυρες: 40,27±14/75, cisplatin: 49,62±17,09 nmoles/gr.h). β. Η δραστηριότητα της URO-S ήταν σημαντικά (Ρ<0,02) μικρότερη στην ομάδα του cisplatin σε σχέση με τους μάρτυρες (34,44±4,20 έναντι 38,33±4,09 nmoles/gr.h). Τα ευρήματα της εργασίας είναι ενδιαφέροντα αλλά δεν προσφέρουν επαρκή ερμηνεία της κλινικής παρατηρήσεως ότι ασθενείς που παίρνουν επανειλημμένα σχήματα cisplatin εμφανίζουν αξιόλογη μείωση όλων των προδρόμων ουσιών της αίμης. Η αδυναμία αυτή ίσως οφείλεται στον οξύ χαρακτήρα του δικού μας πειράματος και την μη μελέτη των αντιστοίχων ερυθροκυτταρικών ενζύμων που ίσως είναι περισσότερο ευαίσθητα στο φάρμακο.