Πολιτικές χειραφέτησης: οι επιδημίες αυτοκτονιών των γυναικών στην Ελλάδα στα τέλη 19ου αι. - αρχές 20ού αι.

Abstract

The present dissertation aims to investigate the emancipation of women in a crucial period of the history of the modern world. It’s the turn of the century (late 19th century – early 20th century) when the new living conditions redefine the position of women in the new world. New terms and conditions are created for their social and political emancipation. In this context, the research focuses on the routes, the "techniques", the methods that were applied and, more specifically, on a phenomenon that has been of considerable concern to the scientists of the period but also to the common feeling. This is the phenomenon of female suicides, which was intensified to such an extent that led to the creation of term "suicide epidemics" concerning declarations connected with the claim of the personal or social rights of the women.

Η παρούσα διατριβή αποσκοπεί στη διερεύνηση της γυναικείας χειραφέτησης σε μια κομβική -ως προς αυτό το ζήτημα- περίοδο της ιστορίας του σύγχρονου κόσμου. Πρόκειται για το «γύρισμα» ανάμεσα στον 19ο και στον 20ό αιώνα, όταν οι νέες συνθήκες ζωής επαναπροσδιορίζουν τη θέση των γυναικών στον νέο κόσμο που προοδευτικά παγιώνεται και δημιουργούν τους όρους και τις προϋποθέσεις για την κοινωνική και πολιτική τους χειραφέτηση. Η έρευνα επικεντρώνεται στις «τεχνικές», στις διαδρομές, στις μεθόδους που ακολουθεί αυτή η πορεία και, πιο ειδικά, σε ένα φαινόμενο που απασχόλησε έντονα την επιστήμη αλλά και το κοινό αίσθημα εκείνα τα χρόνια της μετάβασης: πρόκειται για το φαινόμενο των γυναικείων αυτοκτονιών, το οποίο εντάθηκε σε τέτοιο βαθμό, ώστε οδήγησε στη διατύπωση του όρου «επιδημίες αυτοκτονιών». Επιδημίες που αφορούσαν σε πρώτο λόγο τις αυτοκτονίες-διακηρύξεις που συνδέονταν με τη διεκδίκηση των προσωπικών ή των κοινωνικών τους δικαιωμάτων.