Συγκριτική μελέτη ασφάλειας και αποτελεσματικότητας απορροφήσιμων και μη υλικών καθήλωσης πλεγμάτων μετά από ενδοπεριτοναϊκή τοποθέτηση: πειραματική μελέτη σε χοίρους

Abstract

Purpose: Choice of the best possible fixation system in terms of safety and effectiveness for intraperitoneal mesh placement in hernia surgery remains controversial. The aim of the present study was to compare the performance of four fixation systems in a swine model of intraperitoneal mesh fixation.Methods: Fourteen Landrace swine were utilized in the study. The experiment included two stages. Initially, four pieces of mesh (VentralightΤΜ ST) sizing 10 × 5 cm were placed and fixed intraperitoneally to reinforce 4 small full thickness abdominal wall defects created with diathermy. These defects were repaired primarily with absorbable suture before mesh implantation. Each mesh was anchored with a different tack device between AbsorbatackTM, ProtackTM, CapsureTM, or OptifixTM. The second stage took place after 60 days and included euthanasia, laparoscopy, and laparotomy via U-shaped incision to obtain the measurements for the outcome parameters. The primary endpoint of the study was to compare the peel strength of the compound tack/mesh from the abdominal wall. Secondary parameters were the extent and quality of visceral adhesions to the mesh, the degree of mesh shrinkage and the histological response around the tacks. Results: Thirteen out of 14 animals survived the experiment and 10 were included in the final analysis. CapsureTM tacks had higher peel strength when compared to AbsorbatackTM (p = 0.028), ProtackTM (p = 0.043) and OptifixTM (p = 0.009). No significant differences were noted regarding the extent of visceral adhesions (Friedman’s test p value 0.854), the adhesion quality (Friedman’s test p value 0.506), or the mesh shrinkage (Friedman’s test p value = 0.827). Four out of the ten animals developed no adhesions at all 2 months after implantation. Conclusion: CapsureTM fixation system provided higher peel strength that the other tested devices in our swine model of intraperitoneal mesh fixation. Our findings generate the hypothesis that this type of fixation may be superior in a clinical setting. Clinical trials with long-term follow-up are required to assess the safety and efficacy of mesh fixation systems in hernia surgery.

Σκοπός: Η επιλογή του ασφαλέστερου και πιο αποτελεσματικού συστήματος καθήλωσης πλέγματος στην λαπαροσκοπική αντιμετώπιση κοιλιοκηλών με ενδοπεριτοναϊκή τοποθέτηση πλέγματος είναι ένα αμφιλεγόμενο ζήτημα. Στόχος της παρούσας μελέτης είναι να συγκρίνει την απόδοση τεσσάρων συστημάτων καθήλωσης σε ένα πειραματικό μοντέλο σε χοίρους.Μέθοδοι: Στο πείραμα χρησιμοποιήθηκαν 14 θηλυκοί χοίροι φυλής Landrace. Η μελέτη περιλάμβανε δύο στάδια. Κατά το πρώτο, μετά από λαπαροτομία, 4 πλέγματα (Ventralight TM ST) διαστάσεων 10x5cm καθηλώθηκαν ενδοπεριτοναϊκά έτσι ώστε να ενισχύσουν 4 ιατρογενείς βλάβες ολικού πάχους που πραγματοποιήθηκαν με διαθερμία στο κοιλιακό τοίχωμα. Οι βλάβες είχαν συρραφτεί πρωτογενώς πριν την τοποθέτηση των πλεγμάτων. Κάθε πλέγμα καθηλώθηκε με μια εκ των συσκευών AbsorbatackTM, ProtackTM, CapsureTM και OptifixTM. Το δεύτερο στάδιο ελάβε χώρα 60 ημέρες μετά το πρώτο και περιελάμβανε ευθανασία, λαπαροσκόπηση και κατόπιν λαπαροτομία ώστε να προσμετρηθούν οι επιθυμητές παράμετροι. Πρωτογενές καταληκτικό σημείο της μελέτης ήταν η δύναμη αποκόλλησης του συστήματος καθηλωτικό υλικό/πλέγμα από το κοιλιακό τοίχωμα. Δευτερογενή καταληκτικά σημεία ήταν η έκταση και η ποιότητα των σχηματιζόμενων συμφύσεων με το πλέγμα, ο βαθμός συρρίκνωσης του πλέγματος και η ιστολογική αντίδραση γύρω από τα καθηλωτικά. Αποτελέσματα: Δεκατρείς από τους 14 χοίρους επιβίωσαν του πειράματος και 10 συμπεριλήφθηκαν στην στατιστική ανάλυση. Τα καθηλωτικά CapsureTM παρουσίασαν υψηλότερη δύναμη αποκόλλησης σε σύγκριση με τα AbsorbatackTM, ProtackTM και OptifixTM με τιμές p (Repeated Measures ANOVA) 0.028 , 0.043 και 0.09 αντίστοιχα. Δεν παρατηρήθηκαν σημαντικές διαφορές στην έκταση των συμφύσεων (Friedman’s test p=0.854), στην ποιότητα τους (Friedman’s test p=0.506) ή στον βαθμό συρρίκνωσης του πλέγματος (Friedman’s test p=0.827). Τέσσερα από τα 10 ζώα δεν παρουσίασαν καμία σύμφυση στους δύο μήνες. Συμπεράσματα: Το σύστημα καθήλωσης CapsureTM παρείχε υψηλότερη δύναμη αποκόλλησης συγκριτικά με τα άλλα συστήματα σε αυτό το in vivo πειραματικό μοντέλο ενδοπεριτοναϊκής τοποθέτησης πλέγματος σε χοίρους. Τα ευρήματα μας γεννούν την υπόθεση ότι αυτός ο τύπος καθηλωτικού μπορεί να είναι ανώτερος στην κλινική πράξη. Κλινικές μελέτες με μακρά περίοδο παρακολούθησης απαιτούνται για την αξιολόγηση της ασφάλειας και την αποτελεσματικότητας των συστημάτων καθήλωσης στην χειρουργική των κοιλιοκηλών.