Time in the late bronze age aegean: examining temporality in Knossos and Pylos on the basis of the Linear B documents and the archaeological record

Abstract

Notions of time and temporality are a topic of research in many social studies, including, more recently, Archaeology. Time is inextricably bound up with ideas of ‘change’, ‘process’, ‘event’, that constitute essential concepts for the archaeological understanding and explanation of the past. However, in Aegean Archaeology this research area has not as yet received adequate attention in studies that are otherwise preoccupied with social processes, social organisation, cultural and technological development and the like. Drawing on discussions about the notions of time and temporality from several disciplines, such as Philosophy, Anthropology, Sociology, Pure Sciences, and History, as well as combining archaeological (architectural, iconographic, ritual) data and textual evidence (Linear B documents) from the Late Bronze Age (ca. 1400-1200 BC) communities of both Knossos on Crete and Pylos on mainland Greece, the present study has a dual purpose: firstly, to bring time and temporality as analytic categories into the theory and methodology of Aegean Prehistory, and secondly, to engage in an examination of past temporalities and perceptions of time. Based on a variety of archaeological and textual evidence, and utilising the notions of timescales and ‘real-time’ (meaning the actual temporal duration of certain activities and operations) on the one hand, and notions such as ‘social’, ‘ritual’, ‘mundane’, ‘cyclical’ and ‘linear time’ on the other, I offer a reconstruction of the annual and seasonal cycles of the Knossian administration in relation to animal husbandry, textile production and the management of the palatial personnel who were occupied in the textile industry. In addition, I investigate how notions of time (as past, present, future) intermingled with other social concepts and practices, such as power and ideology, political and religious authority, cultural, political and social identity, and the like. I suggest that the ‘past’ was variously manipulated by the political and/or social authorities for the legitimation of their power, as well as in the exercise and reproduction of the hierarchical social systems in both Late Bronze Age Knossos and Pylos. At the same time, although the use of the ‘past’ and the appropriation of the transcendental world (‘ritual time’) were amongst the most effective ideological mechanisms that the palatial elite utilised, an equally important vehicle for the exercise and perpetuation of the palatial authority was the manipulation of the ‘present’, the involvement of the palatial administration in the daily lives and ordinary practices of its subject populations.

Στη διδακτορική μου εργασία εξέτασα ζητήματα χρόνου και χρονικότητας στις κοινωνίες της Κνωσού και της Πύλου κατά την Ύστερη Εποχή του Χαλκού (π. 1400-1200 π.Χ.), συνδυάζοντας αρχαιολογικές (αρχιτεκτονική, εικονογραφία) και γραπτές μαρτυρίες (αρχεία της Γραμμικής γραφής Β). Στόχος της διατριβής μου ήταν αφενός να εντάξω τις έννοιες του ‘χρόνου’ και της ‘χρονικότητας’ ως αναλυτικές κατηγορίες στην θεωρία και μεθοδολογία της Αιγαιακής προϊστορίας και αφετέρου να εξετάσω συγκεκριμένες περιπτώσεις σχετιζόμενες με αντιλήψεις για το χρόνο, μορφές χρονικότητας και χρονικές διαιρέσεις σε αναφορά με το ανάκτορο της Κνωσού στην Κρήτη και το ανάκτορο της Πύλου στην Πελοπόννησο. Συνδυάζοντας, λοιπόν, νεωτερικά θεωρητικά και μεθοδολογικά πλαίσια εργασίας και βασιζόμενη σε σύγχρονες μεταξύ τους αρχαιολογικές και γραπτές μαρτυρίες πρότεινα μια ανασκευή των ετήσιων και εποχιακών κύκλων της Κνωσιακής διοίκησης αναφορικά με την οργάνωση και διαχείριση των εριουργών κοπαδιών, την υφαντική βιοτεχνική παραγωγή και την διαχείριση του εργατικού δυναμικού που απασχολούνταν στην ανακτορική διοικητική οργάνωση και οικονομική-βιοτεχνική παραγωγή. Παράλληλα, εξέτασα πώς αντιλήψεις χρονικότητας (ως οι διαστάσεις του ‘παρελθόντος’, ‘παρόντος’ και ‘μέλλοντος’) συνδυάζονταν με άλλες κοινωνικές αντιλήψεις και πρακτικές της εποχής, όπως πολιτική και θρησκευτική εξουσία, ιδεολογία, πολιτική και κοινωνική ταυτότητα, εξυπηρετώντας και αναπαράγοντας το ιεραρχικό πολιτικό-ιδεολογικό σύστημα των ανακτορικών κοινωνιών της Κνωσού και της Πύλου κατά την εξεταζόμενη περίοδο της αιγαιακής προϊστορίας.