Εκτίμηση της προστατευτικής δράσης του εκχυλίσματος επιτραπέζιας ελιάς στην οστική πυκνότητα στο πειραματικό πρότυπο οστεοπόρωσης του ωοθηκεκτομημένου επίμυος

Abstract

Recent efforts for alternative non-pharmaceutical treatments for postmenopausal osteoporosis are focused on nutritional measures. The aim of this study was to investigate the effect of table olive wastewater extract (OE) administration on bone mineral density (BMD) and biomechanical strength in ovariectomized rats. Thirty mature 10-month-old female Wistar rats were separated into 3 groups of ten; Control, Ovariectomized (OVX) and OVX+OE. BMD was measured before ovariectomy, 3 and 6 months afterwards. At the end of the study, blood, both femurs, internal organs and abdominal fat were collected. After the first trimester, the percentage changes from baseline of the total and proximal tibial BMD of the OVX+OE group were both higher compared to the OVX group (p<0.005). Similar results were found after the first semester, when the percentage changes from baseline of the total and proximal tibial BMD of the OVX+OE group were both higher compared to the OVX group (p<0.005). Biomechanical testing of the femurs did not reveal any statistically significant difference between the groups. Body weights throughout the study, abdominal fat ratios to final body weight, blood results (alanine aminotransferase; ALT, Gamma-glutamyltransferase; γ-GT, total cholesterol, high-density lipoprotein; HDL-cholesterol, low-density lipoprotein; LDL-cholesterol, calcium, phosphorus) were within normal limits and did not show any significant difference between the treated and untreated groups. As a conclusion, the administration of table olive wastewater extract for 6 months protected tibial BMD loss in comparison to the untreated OVX group without causing adverse effects.

Σύγχρονες προσπάθειες για εναλλακτικές μη φαρμακευτικές θεραπείες για τη μετεμμηνοπαυσιακή οστεοπόρωση επικεντρώνονται στα διατροφικά μέτρα. Ο σκοπός αυτής μελέτης ήταν να αξιολογήσει την επίδραση της δια του στόματος χορήγησης του εκχυλίσματος καρπού ελιάς (ΟΕ) στην οστική πυκνότητα και την εμβιομηχανική αντοχή του οστού στο πειραματικό μοντέλο του ωοθηκεκτομημένου επίμυος. Τριάντα ώριμοι επίμυες Wistar ηλικίας 10 μηνών χωρίστηκαν σε τρεις ομάδες των δέκα ζώων: Control, OVX (ωοθηκεκτομημένοι) και OVX+ΟΕ (ωοθηκεκτομημένοι+ΟΕ). Η οστική πυκνότητα μετρήθηκε πριν την ωοθηκεκτομή, στους τρεις και στους έξι μήνες μετά την ωοθηκεκτομή. Στο τέλος της μελέτης συλλέχθηκαν αίμα, τα δύο μηριαία, οι δύο κνήμες, εσωτερικά όργανα και το ενδοκοιλιακό λίπος. Μετά το πρώτο τρίμηνο τα ποσοστά μεταβολής της οστικής πυκνότητας από την αρχική μέτρηση της ολικής και της εγγύος κνήμης της ομάδας OVX+OE ήταν και τα δύο υψηλότερα συγκρινόμενα με αυτά της ομάδα OVX (p<0.005). Οι εμβιομηχανικές δοκιμές τον μηριαίων οστών δεν ανέδειξαν στατιστικά σημαντικές διαφορές ανάμεσα στις ομάδες. Τα σωματικά βάρη κατά τη διάρκεια της μελέτης, ο λόγος του ενδοκοιλιακού λίπους ως προς το τελικό σωματικό βάρος, τα αποτελέσματα των αιματολογικών παραμέτρων (ALT, γ-GT, ολική χοληστερόλη, ΗDL-χοληστερόλη, LDL-χοληστερόλη, ασβέστιο και φώσφορο) ήταν μέσα στα φυσιολογικά όρια και δεν ανέδειξαν στατιστικά σημαντικές διαφορές ανάμεσα στις ομάδες. Συμπερασματικά, η χορήγηση του ΟΕ για έξι μήνες προστάτευσε την απώλεια οστικής πυκνότητας της κνήμης σε σύγκριση με την ομάδα ΟVX που δεν έλαβε το εκχύλισμα, χωρίς να προκαλέσει ανεπιθύμητες ενέργειες.